DOI Heft:
I. Ze studiów nad sztuką polskiego Odrodzenia
DOI Artikel:Dettloff, Szczęsny: Zagadnienia twórcze krakowskiego ołtarza Mariackiego Wita Stosza: wstęp
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.12452#0148
ZAGADNIENIE TWÓRCZE OŁTARZA MARIACKIEGO
i45
18. M. Schongauer, Zmartwychwstanie, miedzioryt
Wg E. Buchnera
skiego Tanzhaus (1480) (ryc. 19), których oglądać miał Huber przed wy-
jazdem do Krakowa — a przynajmniej znać je z rysunków65.
W tym rozumowaniu tkwi jeden błąd zasadniczy. Cóż to bowiem jest ów
Taniec Grasserowski ? Przede wszystkim temat czysto świecki i to nie dopiero
85 Również L. Fischel (op. cit., s. 54 i n.) łączy figurki naszej predelli z Grasserem, lecz mieni go jedynie
jednym z licznych wykonawców tego motywu, szeroko stosowanego przez ówczesną i późaiejszą rzeźbę w oparciu
o pierwowzór Mikołaja z Lejdy w Kancelarii sztrasburskiej (ibid., ryc. 9, 54, 55). Znakomite rzeźby predelli jed-
nakże przypisuje sam?mu Stoszowi. O znanym również w Aiglii morris dante mówi w ten sposób już F. Douce,
Illustrations of Shakespeare and ofancient ma^ners, London 1807, jak podaje Pń. M Halm, Erasmus Grasser, Augs-
burg 1928, s. 161. Poza kilku figurkami tancerzy brak w dzisiejszym zespole monachijskim przede wszystkim
postaci centralnej, niewieściej, owej „Minne", która krążącym około niej tancerzom nadaje dopiero właściwy
sens. Widzimy ją np. u Israhela van Meckenem na miedziorycie współczesnym Grasserowskiej koncepcji (ryc. 20)
o tymże temacie (G. 465 i L. 617; repr. u M. Geisberga, Geschichte der deutschen Graphik vor Diirer, Berlin 1939,
Rocznik Historii Sztuki
Hi
i45
18. M. Schongauer, Zmartwychwstanie, miedzioryt
Wg E. Buchnera
skiego Tanzhaus (1480) (ryc. 19), których oglądać miał Huber przed wy-
jazdem do Krakowa — a przynajmniej znać je z rysunków65.
W tym rozumowaniu tkwi jeden błąd zasadniczy. Cóż to bowiem jest ów
Taniec Grasserowski ? Przede wszystkim temat czysto świecki i to nie dopiero
85 Również L. Fischel (op. cit., s. 54 i n.) łączy figurki naszej predelli z Grasserem, lecz mieni go jedynie
jednym z licznych wykonawców tego motywu, szeroko stosowanego przez ówczesną i późaiejszą rzeźbę w oparciu
o pierwowzór Mikołaja z Lejdy w Kancelarii sztrasburskiej (ibid., ryc. 9, 54, 55). Znakomite rzeźby predelli jed-
nakże przypisuje sam?mu Stoszowi. O znanym również w Aiglii morris dante mówi w ten sposób już F. Douce,
Illustrations of Shakespeare and ofancient ma^ners, London 1807, jak podaje Pń. M Halm, Erasmus Grasser, Augs-
burg 1928, s. 161. Poza kilku figurkami tancerzy brak w dzisiejszym zespole monachijskim przede wszystkim
postaci centralnej, niewieściej, owej „Minne", która krążącym około niej tancerzom nadaje dopiero właściwy
sens. Widzimy ją np. u Israhela van Meckenem na miedziorycie współczesnym Grasserowskiej koncepcji (ryc. 20)
o tymże temacie (G. 465 i L. 617; repr. u M. Geisberga, Geschichte der deutschen Graphik vor Diirer, Berlin 1939,
Rocznik Historii Sztuki
Hi