DOI issue:
I. Ze studiów nad sztuką polskiego Odrodzenia
DOI article:Dettloff, Szczęsny: Zagadnienia twórcze krakowskiego ołtarza Mariackiego Wita Stosza: wstęp
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.12452#0173
170
SZCZĘSNY DETTLOFF
35. Ołtarz Mariacki, „Zwiastowanie"'
Fot. S. Kolów гн
„ludzkie", zbliżające się bezpośredniością swojej charakterystyki do widza.
Analogicznie są one u Stosza — nie wyłączając monumentalnego zespołu
Zaśnięcia — odtworzone w rzeźbie pod tym jedynie kątem widzenia. Stąd to,
by nie odwracać nadmiernie uwagi od wyrazistej ich formy i akcji, a szcze-
gólnie od duchowego ich wyrazu, krajobraz w ołtarzu Mariackim — jak
u Schongauera — stał się z konieczności rzeczą podrzędną. Naturalnie mu-
siało to zjawisko w dziele krakowskim doznać jeszcze większego nasilenia
przez samą technikę rzeźbiarską i polichromię o nadzwyczaj szerokiej skali
barwnej.
Ten problem, jeden z najbardziej zasadniczych tak u Stosza, jak i Schon-
gauera, stanie się jaśniejszy, gdy porównamy go z pozornie analogicznymi
zagadnieniami sztuki niderlandzkiej tego okresu. Jej sceny czy zespoły „litur-
giczne" przedstawiają się nam jakby jakiś zbiór studiów modelowych, pod-
czas gdy w ołtarzu krakowskim i w dziele mistrza kolmarskiego nabierają
SZCZĘSNY DETTLOFF
35. Ołtarz Mariacki, „Zwiastowanie"'
Fot. S. Kolów гн
„ludzkie", zbliżające się bezpośredniością swojej charakterystyki do widza.
Analogicznie są one u Stosza — nie wyłączając monumentalnego zespołu
Zaśnięcia — odtworzone w rzeźbie pod tym jedynie kątem widzenia. Stąd to,
by nie odwracać nadmiernie uwagi od wyrazistej ich formy i akcji, a szcze-
gólnie od duchowego ich wyrazu, krajobraz w ołtarzu Mariackim — jak
u Schongauera — stał się z konieczności rzeczą podrzędną. Naturalnie mu-
siało to zjawisko w dziele krakowskim doznać jeszcze większego nasilenia
przez samą technikę rzeźbiarską i polichromię o nadzwyczaj szerokiej skali
barwnej.
Ten problem, jeden z najbardziej zasadniczych tak u Stosza, jak i Schon-
gauera, stanie się jaśniejszy, gdy porównamy go z pozornie analogicznymi
zagadnieniami sztuki niderlandzkiej tego okresu. Jej sceny czy zespoły „litur-
giczne" przedstawiają się nam jakby jakiś zbiór studiów modelowych, pod-
czas gdy w ołtarzu krakowskim i w dziele mistrza kolmarskiego nabierają