ZAGADNIENIA TWÓRCZE OŁTARZA MARIACKIEGO
187
45. Ołtarz Mariacki, „Ukrzyżowanie"
Fot. S. Kolowca
późnogotyckiego rzemiosła, należy jednak przypuszczać raczej to pierwsze.
W tym zaś wypadku ta właśnie konieczność czy nakaz podporządkowania
się dyktandu kierującego mistrza utrudnia niezmiernie odróżnienie poszcze-
gólnych uczestników wspólnej pracy nad każdym wielkim dziełem drugiej
połowy w. XV, tym bardziej nad ołtarzem krakowskim, w którym wyczuwamy
na każdym kroku inspirację twórczą samego Stosza.
Z jednym tylko wyjątkiem od tej jednolitości, dość jawnym, a dotąd
nie zauważonym, spotykamy się w ołtarzu Mariackim, mianowicie na płasko-
rzeźbie Ukrzyżowanie (ryc. 45)122. Ta rozbieżność odnosi się do trzech głównych
postaci tej sceny: Chrystusa na krzyżu, św. Jana i św. Magdaleny, a nadto
do pewnych momentów kompozycyjnych, które zaraz sprecyzuję. Ów współ-
122 Nie podkreśliłem jeszcze dostatecznie tych właśnie szczegółów Ukrzyżowania z ołtarza Mariackiego w mej
rozprawie pt. Ze studiów nad sztuką W. Stosza (Biuletyn Hist. Szt. i Kult., 1949, nr 1/2).
187
45. Ołtarz Mariacki, „Ukrzyżowanie"
Fot. S. Kolowca
późnogotyckiego rzemiosła, należy jednak przypuszczać raczej to pierwsze.
W tym zaś wypadku ta właśnie konieczność czy nakaz podporządkowania
się dyktandu kierującego mistrza utrudnia niezmiernie odróżnienie poszcze-
gólnych uczestników wspólnej pracy nad każdym wielkim dziełem drugiej
połowy w. XV, tym bardziej nad ołtarzem krakowskim, w którym wyczuwamy
na każdym kroku inspirację twórczą samego Stosza.
Z jednym tylko wyjątkiem od tej jednolitości, dość jawnym, a dotąd
nie zauważonym, spotykamy się w ołtarzu Mariackim, mianowicie na płasko-
rzeźbie Ukrzyżowanie (ryc. 45)122. Ta rozbieżność odnosi się do trzech głównych
postaci tej sceny: Chrystusa na krzyżu, św. Jana i św. Magdaleny, a nadto
do pewnych momentów kompozycyjnych, które zaraz sprecyzuję. Ów współ-
122 Nie podkreśliłem jeszcze dostatecznie tych właśnie szczegółów Ukrzyżowania z ołtarza Mariackiego w mej
rozprawie pt. Ze studiów nad sztuką W. Stosza (Biuletyn Hist. Szt. i Kult., 1949, nr 1/2).