DOI article:
Tomkiewicz, Władysław: Weneckość w obrazach krakowskich Tomasza Dolabelli
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.12453#0109
WENECKOŚĆ W OBRAZACH KRAivOWSKICH T. DOLABELLI
103
14. Jacopo Tintoretto, Gody w Kanie Galilejskiej, fragment.
Katastrofalny pożar Krakowa w roku 1850 zniszczył wszystkie obrazy Dola-
belli, znajdujące się w kościele Św. Trójcy (z wyjątkiem kaplicy Św. Jacka),
w kapitularzu i w bibliotece. Ocalały tylko malowidła, które były porozwieszane
w krużgankach, refektarzu i pomniejszych pomieszczeniach klasztornych, dokąd
ogień nie dotarł. Ponieważ obrazy w krużgankach zostały w XVIII wieku tak
gruntownie przemalowane, że zatraciły swój pierwotny charakter, właściwy
zespół oryginalny, poza kaplicą Św. Jacka, tworzą obrazy refektarzowe. Ze względu
na to, że niektóre z nich należą do wcześniejszych dzieł naszego artysty i mają
wyraźne piętno sztuki weneckiej, o nich tu będzie mowa jako o obiektach przy-
kładowych.
Powyżej wspomniano o tym, co o obrazach refektarzowych mówił inwentarz
z roku 1648. Inny dokument klasztorny tego czasu głosi, że obrazów tych było
dziesięć17. Taką samą liczbę wymienia inwentarz z roku 1783, a Sadok Barącz,
opisując klasztor przed głośnym pożarem Krakowa na podstawie autopsji, również
mówi o dziesięciu obrazach refektarzowych, z których wymienia cztery: Gody
w Kanie Galilejskiej, Cudowne rozmnożenie chleba i ryb, Ucztę w domu faryzeusza
Szymona oraz Pustelników Pawła i Antoniego. Wreszcie dodaje tenże autor, że
oprócz wymienionych przezeń malowideł znajdują się w refektarzu „i inne od-
powiednie do miejsca"18.
17 Patrz Aneks I. v
18 S. Barącz, Klasztor i kościół Dominikanów w Krakouie, Poznań 1888, s. 64.
103
14. Jacopo Tintoretto, Gody w Kanie Galilejskiej, fragment.
Katastrofalny pożar Krakowa w roku 1850 zniszczył wszystkie obrazy Dola-
belli, znajdujące się w kościele Św. Trójcy (z wyjątkiem kaplicy Św. Jacka),
w kapitularzu i w bibliotece. Ocalały tylko malowidła, które były porozwieszane
w krużgankach, refektarzu i pomniejszych pomieszczeniach klasztornych, dokąd
ogień nie dotarł. Ponieważ obrazy w krużgankach zostały w XVIII wieku tak
gruntownie przemalowane, że zatraciły swój pierwotny charakter, właściwy
zespół oryginalny, poza kaplicą Św. Jacka, tworzą obrazy refektarzowe. Ze względu
na to, że niektóre z nich należą do wcześniejszych dzieł naszego artysty i mają
wyraźne piętno sztuki weneckiej, o nich tu będzie mowa jako o obiektach przy-
kładowych.
Powyżej wspomniano o tym, co o obrazach refektarzowych mówił inwentarz
z roku 1648. Inny dokument klasztorny tego czasu głosi, że obrazów tych było
dziesięć17. Taką samą liczbę wymienia inwentarz z roku 1783, a Sadok Barącz,
opisując klasztor przed głośnym pożarem Krakowa na podstawie autopsji, również
mówi o dziesięciu obrazach refektarzowych, z których wymienia cztery: Gody
w Kanie Galilejskiej, Cudowne rozmnożenie chleba i ryb, Ucztę w domu faryzeusza
Szymona oraz Pustelników Pawła i Antoniego. Wreszcie dodaje tenże autor, że
oprócz wymienionych przezeń malowideł znajdują się w refektarzu „i inne od-
powiednie do miejsca"18.
17 Patrz Aneks I. v
18 S. Barącz, Klasztor i kościół Dominikanów w Krakouie, Poznań 1888, s. 64.