DOI Artikel:
Tomkiewicz, Władysław: Weneckość w obrazach krakowskich Tomasza Dolabelli
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.12453#0111
WENECKOŚĆ W OBRAZACH KRAKOWSKICH T. DOLABELLI
105
16. Tomasz Dolabella, Gody w Kanie Galilejskiej, fragment (stan po konserwacji)
mięci artysty zatarły się wspomnienia malarstwa weneckiego, a żywy niegdyś'
koloryt przygasł i roztopił się w ciemnych tonacjach, niekiedy wręcz grawitując
ku monochromatyzmowi. Są to z pewnością dzieła z późniejszego okresu twór-
czości malarza, toteż na tym miejscu zajmować się nimi nie będę.
Natomiast postaram się omówić cztery największe płótna refektarzowe i na
ich przykładzie wykazać w miarę możliwości, w czym przejawiała się „weneckość"
Dolabelli. Są to: 1) Gody w Kanie Galilejskiej, 2) Ostatnia Wieczerza, 3) Cudowne
rozmnożenie chleba i ryb i 4) Uczta w domu faryzeusza Szymona. Zanim przejdę
do ich omówienia, trzeba ustalić w przybliżeniu datę ich powstania.
Była już mowa o tym, że przeor Koniuszowski wzniósł czy też z gruntu prze-
budował refektarz. Z zapisek archiwalnych wiadomo, że uroczyste otwarcie re-
fektarza nastąpiło w roku 1620, można więc śmiało przypuszczać, że w tym mo-
mencie znajdowały się już na ścianach obrazy najważniejsze, a więc przynajmniej
ten, który wisiał nad stołem przeora, jak i ten, który się znajdował nad drzwiami
wejściowymi. Jestem przekonany, że w chwili inauguracji refektarza były w nim
zawieszone cztery wspomniane obrazy Dolabelli, gdyż posiadają one przybliżone
105
16. Tomasz Dolabella, Gody w Kanie Galilejskiej, fragment (stan po konserwacji)
mięci artysty zatarły się wspomnienia malarstwa weneckiego, a żywy niegdyś'
koloryt przygasł i roztopił się w ciemnych tonacjach, niekiedy wręcz grawitując
ku monochromatyzmowi. Są to z pewnością dzieła z późniejszego okresu twór-
czości malarza, toteż na tym miejscu zajmować się nimi nie będę.
Natomiast postaram się omówić cztery największe płótna refektarzowe i na
ich przykładzie wykazać w miarę możliwości, w czym przejawiała się „weneckość"
Dolabelli. Są to: 1) Gody w Kanie Galilejskiej, 2) Ostatnia Wieczerza, 3) Cudowne
rozmnożenie chleba i ryb i 4) Uczta w domu faryzeusza Szymona. Zanim przejdę
do ich omówienia, trzeba ustalić w przybliżeniu datę ich powstania.
Była już mowa o tym, że przeor Koniuszowski wzniósł czy też z gruntu prze-
budował refektarz. Z zapisek archiwalnych wiadomo, że uroczyste otwarcie re-
fektarza nastąpiło w roku 1620, można więc śmiało przypuszczać, że w tym mo-
mencie znajdowały się już na ścianach obrazy najważniejsze, a więc przynajmniej
ten, który wisiał nad stołem przeora, jak i ten, który się znajdował nad drzwiami
wejściowymi. Jestem przekonany, że w chwili inauguracji refektarza były w nim
zawieszone cztery wspomniane obrazy Dolabelli, gdyż posiadają one przybliżone