DOI Artikel:
Walicki, Michał: Materiały do "Katalogu malarstwa holenderskiego w Polsce"
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.12453#0139
MATERIAŁY DO „KATALOGU MALARSTWA HOLENDERSKIEGO W POLSCE'
133
2. Horatius Paulijn (?), Idolatria Salomona, fragment
padła z łamów „Oud Holland" już w 1887 г., z okazji podstawowego po dziś
dzień jeszcze artykułu o Hendriku Pocie3, którego można żartobliwie nazwać
monogramistą — sobowtórem Paulijna. Ponownie przypomniał o tej sprawie
Frizzoni4 w 1905 г., przestrzegając przed tego rodzaju niebezpieczeństwem iden-
tyfikacji. Nabycie w 1906 r. przez Akademię Sztuk Pięknych w Wiedniu dużego
płótna Paulijna (124x155 cm), przedstawiającego „władcę wschodniego w ha-
remie" (ryc. 11), nie zaostrzyło w dostatecznym stopniu uwagi muzeologów na
fakt łudzącej zbieżności sygnatur obu tu wspomnianych malarzy, mimo że wy-
powiedział się w tej sprawie tak kompetentny na owe czasy znawca, jak Frim-
mel5. Jeszcze w 1914 r. prowincjonalny badacz niemiecki Koch powołuje się
jako na novum na artykuł Frizzoniego, a mówiąc o dwóch „martwych naturach"
z pewnej westfalskiej kolekcji, które śladami włoskiego uczonego przypisuje
Paulijnowi, wyraża jednocześnie żal, że nic o tym malarzu nie jest — jak dotąd —
wiadome6. Wypowiedź Kocha czyta się nie bez zdziwienia, skoro się zważy,
że już w 1910 r. ukazał się drugi tom znanego słownika niderlandzkich artystów
Wurzbacha, w którym autor zamieścił krótką biografię Paulijna, skreśloną w opar-
ciu o klasyczne dzieła Houbrakena, Kramma, Weyermana i Immerzeela; tamże
przytoczył on szereg obrazów artysty.
3 A. Bredius en P. Havercorn van Rijsewijk, Hendrik Gerritsz Pot, „Oud Holland", 1887, t. V, A6—A7,
4 G. Frizzoni, Osservazione critiche intorno ad alcuni. Quadri delie Gallerie degli Uffizi e Pilti, „Rassegna d'Arte",
1905, nr 6, s. 86.
5 G. Frimmel, Aus der Gallerie der Wiener Akademie, „Blatter fur Gemaldekunde", 1907, nr 7, s. 130.
' F. Koch, Die Gemaldesammlung von zur Miihlen, „Westfalen", 1914, t. VI, s. 58.
133
2. Horatius Paulijn (?), Idolatria Salomona, fragment
padła z łamów „Oud Holland" już w 1887 г., z okazji podstawowego po dziś
dzień jeszcze artykułu o Hendriku Pocie3, którego można żartobliwie nazwać
monogramistą — sobowtórem Paulijna. Ponownie przypomniał o tej sprawie
Frizzoni4 w 1905 г., przestrzegając przed tego rodzaju niebezpieczeństwem iden-
tyfikacji. Nabycie w 1906 r. przez Akademię Sztuk Pięknych w Wiedniu dużego
płótna Paulijna (124x155 cm), przedstawiającego „władcę wschodniego w ha-
remie" (ryc. 11), nie zaostrzyło w dostatecznym stopniu uwagi muzeologów na
fakt łudzącej zbieżności sygnatur obu tu wspomnianych malarzy, mimo że wy-
powiedział się w tej sprawie tak kompetentny na owe czasy znawca, jak Frim-
mel5. Jeszcze w 1914 r. prowincjonalny badacz niemiecki Koch powołuje się
jako na novum na artykuł Frizzoniego, a mówiąc o dwóch „martwych naturach"
z pewnej westfalskiej kolekcji, które śladami włoskiego uczonego przypisuje
Paulijnowi, wyraża jednocześnie żal, że nic o tym malarzu nie jest — jak dotąd —
wiadome6. Wypowiedź Kocha czyta się nie bez zdziwienia, skoro się zważy,
że już w 1910 r. ukazał się drugi tom znanego słownika niderlandzkich artystów
Wurzbacha, w którym autor zamieścił krótką biografię Paulijna, skreśloną w opar-
ciu o klasyczne dzieła Houbrakena, Kramma, Weyermana i Immerzeela; tamże
przytoczył on szereg obrazów artysty.
3 A. Bredius en P. Havercorn van Rijsewijk, Hendrik Gerritsz Pot, „Oud Holland", 1887, t. V, A6—A7,
4 G. Frizzoni, Osservazione critiche intorno ad alcuni. Quadri delie Gallerie degli Uffizi e Pilti, „Rassegna d'Arte",
1905, nr 6, s. 86.
5 G. Frimmel, Aus der Gallerie der Wiener Akademie, „Blatter fur Gemaldekunde", 1907, nr 7, s. 130.
' F. Koch, Die Gemaldesammlung von zur Miihlen, „Westfalen", 1914, t. VI, s. 58.