DOI article:
Starzyński, Juliusz: Od renesansyzmu do impresjonizmu: (malarstwo Aleksandra Gierymskiego w latach 1872 - 1879)
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.12453#0183
OD RENESANSYZMU DO IMPRESJONIZMU
177
26. Karta ze szkicownika Aleksandra Gierymskiego (pag. 17)
mieszała mi zupełnie moje szyki malarskie. Zacząłem czegoś' innego żądać od
sztuki, takich szalonych finezji, takich myśli, jakich by się nie podjął najpierwszy
artysta w s'wiecie, a nie autor ordynarnej Osterii. To za gwałtowny skok z karczmy
do najpoetyczniejszego, sto myśli zawierającego obrazu z kobietami najdystyn-
gowańszymi. Co widziałem w mych obrazach przez dzień, dwa, za trzy było mi
już zupełnie niezrozumiałe, ponieważ już mniej to czułem, com chciał zrobić;
a forma, tę kobietę — przypuszczam — co miała mieć taki wyraz twarzy, taki
ruch, jeszcze niepewny, bo natury przed sobą nie mam, tę kobietę miała mi przed-
stawiać podła modelka niezgrabna"30.
Powyższe zwierzenia w połączeniu z pasją i uporczywością w rysunkowym
poszukiwaniu gestu i wyrazu godnego damy wymarzonej przez artystę pozwalają
dopatrywać się możliwości osobistego podkładu w pierwszym pomyśle Siesty.
80 Korespondencja, A. G. do P. Dziekońskiego, Rzym, 12 IX 1875, s. 263—264.
Rocznik Historii Sztuki II ^
177
26. Karta ze szkicownika Aleksandra Gierymskiego (pag. 17)
mieszała mi zupełnie moje szyki malarskie. Zacząłem czegoś' innego żądać od
sztuki, takich szalonych finezji, takich myśli, jakich by się nie podjął najpierwszy
artysta w s'wiecie, a nie autor ordynarnej Osterii. To za gwałtowny skok z karczmy
do najpoetyczniejszego, sto myśli zawierającego obrazu z kobietami najdystyn-
gowańszymi. Co widziałem w mych obrazach przez dzień, dwa, za trzy było mi
już zupełnie niezrozumiałe, ponieważ już mniej to czułem, com chciał zrobić;
a forma, tę kobietę — przypuszczam — co miała mieć taki wyraz twarzy, taki
ruch, jeszcze niepewny, bo natury przed sobą nie mam, tę kobietę miała mi przed-
stawiać podła modelka niezgrabna"30.
Powyższe zwierzenia w połączeniu z pasją i uporczywością w rysunkowym
poszukiwaniu gestu i wyrazu godnego damy wymarzonej przez artystę pozwalają
dopatrywać się możliwości osobistego podkładu w pierwszym pomyśle Siesty.
80 Korespondencja, A. G. do P. Dziekońskiego, Rzym, 12 IX 1875, s. 263—264.
Rocznik Historii Sztuki II ^