DOI Artikel:
Starzyński, Juliusz: Od renesansyzmu do impresjonizmu: (malarstwo Aleksandra Gierymskiego w latach 1872 - 1879)
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.12453#0185
OD RENESANSYZMU DO IMPRESJONIZMU -^y
struktury formalnej przedmiotów i zjawisk. Wyraźne zadatki takiego myślenia
plastycznego miał w sobie już Kupiec wenecki. Ale Siesta włoska przynosi tak ogrom-
ne pogłębienie wartości kolorystycznych, że pozostawia daleko w tyle, w innej jak
gdyby epoce — zarówno ten obraz, jak i późniejszą Grę w mora. W tych głębokich,
czerwienią przesyconych brązach, w srebrzyście lśniących bielach i wytwornych
szarzyznach, w chłodnych, zielono przełamanych żółcieniach dochodzi już do głosu
pełny, wyzwalający się smak nowoczesnego kolorysty. Wprawdzie kolor w oby-
dwu wersjach Siesty włoskiej związany jest jeszcze mocną strukturą walorową,
ale zdobył już sobie rolę zdecydowanie przewodzącą w stosunku do innych kom-
ponentów obrazu.
28. Tycjan, Madonna rodziny Pesaro, ok. 1519—1526
IV
Siesta włoska jako utwór świadomie nawiązujący do form i nastrojów malarstwa
renesansowego nie była zjawiskiem odosobnionym na tle swego czasu. Lata
sześćdziesiąte, siedemdziesiąte to w ogólności okres mocnego krzewienia się gustu
renesansowego w całej Europie. Pod mianem renesansyzmu mamy tu do czynie-
nia z ważnym, a dotychczas należycie nie naświetlonym prądem życia umysło-
wego, nie ograniczającym się bynajmniej do malarstwa, ale widocznym również
struktury formalnej przedmiotów i zjawisk. Wyraźne zadatki takiego myślenia
plastycznego miał w sobie już Kupiec wenecki. Ale Siesta włoska przynosi tak ogrom-
ne pogłębienie wartości kolorystycznych, że pozostawia daleko w tyle, w innej jak
gdyby epoce — zarówno ten obraz, jak i późniejszą Grę w mora. W tych głębokich,
czerwienią przesyconych brązach, w srebrzyście lśniących bielach i wytwornych
szarzyznach, w chłodnych, zielono przełamanych żółcieniach dochodzi już do głosu
pełny, wyzwalający się smak nowoczesnego kolorysty. Wprawdzie kolor w oby-
dwu wersjach Siesty włoskiej związany jest jeszcze mocną strukturą walorową,
ale zdobył już sobie rolę zdecydowanie przewodzącą w stosunku do innych kom-
ponentów obrazu.
28. Tycjan, Madonna rodziny Pesaro, ok. 1519—1526
IV
Siesta włoska jako utwór świadomie nawiązujący do form i nastrojów malarstwa
renesansowego nie była zjawiskiem odosobnionym na tle swego czasu. Lata
sześćdziesiąte, siedemdziesiąte to w ogólności okres mocnego krzewienia się gustu
renesansowego w całej Europie. Pod mianem renesansyzmu mamy tu do czynie-
nia z ważnym, a dotychczas należycie nie naświetlonym prądem życia umysło-
wego, nie ograniczającym się bynajmniej do malarstwa, ale widocznym również