47. Aleksander Gierymski, Ksiądz włoski pijący wino, 1880
i krążki słonecznego światła, świecąc na figurze siedzącego pana i włoskiego
księdza i na jedwabnych sukniach dam rokoko [...]"08
Na wystawie w 1938 r. pokazane było nie odnalezione po wojnie studium
kolorystyczne59 (ryc. 44), które — choć pozbawione tej finezji i integralności,
co obraz poprzednio omawiany (ryc. 43) — żywo nas jednak interesuje ze względu
na związek z konkretnym już pomysłem dużej kompozycji. Niewątpliwymi -
jak sądzę — fragmentami owej „rozparcelowanej" później Altany są dwa obrazy,
obecnie występujące samodzielnie jako Pan w czerwonym fraku (ryc. 42) oraz
Ksiądz włoski w rozmowie z panem w ciemnogranatowym jraku60 (ryc. 45). Opisem
i charakterystyką pierwszego zajmowaliśmy się już poprzednio; teraz zatrzyma
naszą uwagę drugi fragment, z którym związać można by również wzmiankowane
studium kolorystyczne (por. ryc. 44 i 45). Założenie tego studium jest zwięzłe
i lapidarne: tło tworzy kratowanie altany z silną podbudową ciemnej zieleni,
biegnące z głębi ku prawej krawędzi obrazu; mocne światło słoneczne pada z pra-
wej strony; przed kratowaniem rozprzestrzeniona ciemnobłękitna, prawie grana-
towa draperia, a na nią rzucona druga — mniejsza i biała. Wyrafinowane i trudne
58 Witkiewicz, Gierymski, s. 30.
69 K. W., 1938, nr 10.
00 K. W., 1951, nr 7; K. W., 1955, nr 10.
i krążki słonecznego światła, świecąc na figurze siedzącego pana i włoskiego
księdza i na jedwabnych sukniach dam rokoko [...]"08
Na wystawie w 1938 r. pokazane było nie odnalezione po wojnie studium
kolorystyczne59 (ryc. 44), które — choć pozbawione tej finezji i integralności,
co obraz poprzednio omawiany (ryc. 43) — żywo nas jednak interesuje ze względu
na związek z konkretnym już pomysłem dużej kompozycji. Niewątpliwymi -
jak sądzę — fragmentami owej „rozparcelowanej" później Altany są dwa obrazy,
obecnie występujące samodzielnie jako Pan w czerwonym fraku (ryc. 42) oraz
Ksiądz włoski w rozmowie z panem w ciemnogranatowym jraku60 (ryc. 45). Opisem
i charakterystyką pierwszego zajmowaliśmy się już poprzednio; teraz zatrzyma
naszą uwagę drugi fragment, z którym związać można by również wzmiankowane
studium kolorystyczne (por. ryc. 44 i 45). Założenie tego studium jest zwięzłe
i lapidarne: tło tworzy kratowanie altany z silną podbudową ciemnej zieleni,
biegnące z głębi ku prawej krawędzi obrazu; mocne światło słoneczne pada z pra-
wej strony; przed kratowaniem rozprzestrzeniona ciemnobłękitna, prawie grana-
towa draperia, a na nią rzucona druga — mniejsza i biała. Wyrafinowane i trudne
58 Witkiewicz, Gierymski, s. 30.
69 K. W., 1938, nr 10.
00 K. W., 1951, nr 7; K. W., 1955, nr 10.