DOI Artikel:
Starzyński, Juliusz: Od renesansyzmu do impresjonizmu: (malarstwo Aleksandra Gierymskiego w latach 1872 - 1879)
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.12453#0211
OD RENESANSYZMU DO IMPRESJONIZMU
205
54. Aleksander Gierymski, Altana. 1882
kompozycję plenerową malarza włoskiego Silvestro Lega (1826—1895) II Per-
golato z 1868 r. Artysta ten związany był z grupą florenckich kolorystów wczesno-
impresjonistycznyeh, znanych pod nazwą I Macchiaioli67. Lega w П Pergolato —
nie podejmując tak wyrafinowanej analizy barwnej, jak Gierymski — stawiał
jednak główny problem podobnie: przewiewne, przejrzyste wnętrze, poprzez
ażurową ściankę którego wlewa się światło słoneczne, wydobywając kontrastowe
refleksy na postaciach ludzkich (ryc. 52).
Najwięcej do myślenia daje jednakże fakt, że ten sam 1876 г., w którym
rodziła się idea malarska Altany, był także punktem kulminacyjnym zaintere-
sowań kompozycją figuralną u Moneta, a zwłaszcza Renoira. Od 1874 r. Monet
zamieszkał w Argenteuil. Tam właśnie, często obserwując go przy pracy, przeko-
nał się ostatecznie do malarstwa ,,pod gołym niebem" również Manet. Na swój
sposób starał się on — nie zawsze szczęśliwie — „uzyskać jedność centralnych
figur z otaczającym je pejzażem, czemu oddawali się również Bazille, Monet,
Renoir i Berta Morisot"68. Z tego czasu pochodzi pełne świeżości studium
Moneta, pokazujące właśnie Maneta przy pracy w ogrodzie w Argenteuil (ryc. 51).
W porównaniu z pierwszym studium Gierymskiego do Altany możemy ocenić,
G' Por. G. de Logu, Pittura Ilaliana delVOtlocento, Bergamo 1956, s. 94—97. Por. również Katalog wystawy
„I Macchiaioli", saggio introduttivo di P. Bucareli, catalogo di G. Caradente, Roma 1956, s. 80—92.
08 J. Rewald, The History of Impressionism, New York 1946, s. 276.
205
54. Aleksander Gierymski, Altana. 1882
kompozycję plenerową malarza włoskiego Silvestro Lega (1826—1895) II Per-
golato z 1868 r. Artysta ten związany był z grupą florenckich kolorystów wczesno-
impresjonistycznyeh, znanych pod nazwą I Macchiaioli67. Lega w П Pergolato —
nie podejmując tak wyrafinowanej analizy barwnej, jak Gierymski — stawiał
jednak główny problem podobnie: przewiewne, przejrzyste wnętrze, poprzez
ażurową ściankę którego wlewa się światło słoneczne, wydobywając kontrastowe
refleksy na postaciach ludzkich (ryc. 52).
Najwięcej do myślenia daje jednakże fakt, że ten sam 1876 г., w którym
rodziła się idea malarska Altany, był także punktem kulminacyjnym zaintere-
sowań kompozycją figuralną u Moneta, a zwłaszcza Renoira. Od 1874 r. Monet
zamieszkał w Argenteuil. Tam właśnie, często obserwując go przy pracy, przeko-
nał się ostatecznie do malarstwa ,,pod gołym niebem" również Manet. Na swój
sposób starał się on — nie zawsze szczęśliwie — „uzyskać jedność centralnych
figur z otaczającym je pejzażem, czemu oddawali się również Bazille, Monet,
Renoir i Berta Morisot"68. Z tego czasu pochodzi pełne świeżości studium
Moneta, pokazujące właśnie Maneta przy pracy w ogrodzie w Argenteuil (ryc. 51).
W porównaniu z pierwszym studium Gierymskiego do Altany możemy ocenić,
G' Por. G. de Logu, Pittura Ilaliana delVOtlocento, Bergamo 1956, s. 94—97. Por. również Katalog wystawy
„I Macchiaioli", saggio introduttivo di P. Bucareli, catalogo di G. Caradente, Roma 1956, s. 80—92.
08 J. Rewald, The History of Impressionism, New York 1946, s. 276.