238
W. JAWORSKA
materiał malarski, który opracowywać będzie w zimie w pracowni w Paryżu.
Opuszczając zaś wieś zbilansuje swój wakacyjny dorobek:
„Namalowałem kilkanaście płócien niewielkich. Z tych niektóre lepsze, inne
gorsze. Tym razem biedziłem się z materią i z tej préoccupation de la matière po-
wstały trochę inne rzeczy. Najlepszy może Pêcheur à la pipe — choć niedokoń-
czony. Dopiero w pracowni na świeżo je obejrzę"62.
Artysta zbyt skromnie ocenił swój plon wakacyjny. Lato 1917 r. musiało być
bardzo pracowite, jeżeli przyniosło aż tyle obrazów, które — jak zobaczymy —
zapoczątkowały zupełnie nowy nurt poszukiwań. Jak czytamy, spośród płócien
przywiezionych z Le Pouldu Makowski najwyżej cenił studium Rybaka z Jajka63
(ryc. 31). Do obrazu tego artysta był bardzo przywiązany; latami wisiał u niego
w pracowni, zanim wreszcie zdecydował się ofiarować go swemu młodemu przy-
jacielowi — Jerzemu Góreckiemu.
Modelem do Rybaka z jajka był Louis Kerhuel, brat gospodarza Makowskiego
w Keranquernat, rybak, który choć od czasów odsługiwania służby wojskowej
32. Tadeusz Makowski, Zagroda w Keranquernat, 1917
ułomny, wyjeżdżał na połowy na morze. Szeroka twarz bretońskiego chłopa,
jego mocna, barczysta sylwetka interesowała widocznie artystę jako typ związany
z tą ziemią i pejzażem. Malował go kilkakrotnie.
Model przedstawiony jest w pozycji siedzącej, na głowie ma płaski szeroki
beret, w ustach fajkę, w prawej ręce trzyma laskę opartą o podłogę. Prawe ramię
rybaka jest nieco uniesione, jakby wyższe, jak to bywa u ludzi kulawych zmu-
szonych do stałego podpierania się laską. Studium Rybaka z jajką jest kwint-
esencją tego, co Makowski nazywa préoccupation de la matière — „parania się
materią". Cały obraz utrzymany jest w tonach szarych i z tych szarości dopiero
układają się inne ich odcienie uwypuklając pewne partie obrazu albo znów, pociem-
u2 Pamiętnik, 11 października 1917.
63 Rybak z fajką (ol. pŁ, 72 X 53, wł. J. Góreckiego w Paryżu).
W. JAWORSKA
materiał malarski, który opracowywać będzie w zimie w pracowni w Paryżu.
Opuszczając zaś wieś zbilansuje swój wakacyjny dorobek:
„Namalowałem kilkanaście płócien niewielkich. Z tych niektóre lepsze, inne
gorsze. Tym razem biedziłem się z materią i z tej préoccupation de la matière po-
wstały trochę inne rzeczy. Najlepszy może Pêcheur à la pipe — choć niedokoń-
czony. Dopiero w pracowni na świeżo je obejrzę"62.
Artysta zbyt skromnie ocenił swój plon wakacyjny. Lato 1917 r. musiało być
bardzo pracowite, jeżeli przyniosło aż tyle obrazów, które — jak zobaczymy —
zapoczątkowały zupełnie nowy nurt poszukiwań. Jak czytamy, spośród płócien
przywiezionych z Le Pouldu Makowski najwyżej cenił studium Rybaka z Jajka63
(ryc. 31). Do obrazu tego artysta był bardzo przywiązany; latami wisiał u niego
w pracowni, zanim wreszcie zdecydował się ofiarować go swemu młodemu przy-
jacielowi — Jerzemu Góreckiemu.
Modelem do Rybaka z jajka był Louis Kerhuel, brat gospodarza Makowskiego
w Keranquernat, rybak, który choć od czasów odsługiwania służby wojskowej
32. Tadeusz Makowski, Zagroda w Keranquernat, 1917
ułomny, wyjeżdżał na połowy na morze. Szeroka twarz bretońskiego chłopa,
jego mocna, barczysta sylwetka interesowała widocznie artystę jako typ związany
z tą ziemią i pejzażem. Malował go kilkakrotnie.
Model przedstawiony jest w pozycji siedzącej, na głowie ma płaski szeroki
beret, w ustach fajkę, w prawej ręce trzyma laskę opartą o podłogę. Prawe ramię
rybaka jest nieco uniesione, jakby wyższe, jak to bywa u ludzi kulawych zmu-
szonych do stałego podpierania się laską. Studium Rybaka z jajką jest kwint-
esencją tego, co Makowski nazywa préoccupation de la matière — „parania się
materią". Cały obraz utrzymany jest w tonach szarych i z tych szarości dopiero
układają się inne ich odcienie uwypuklając pewne partie obrazu albo znów, pociem-
u2 Pamiętnik, 11 października 1917.
63 Rybak z fajką (ol. pŁ, 72 X 53, wł. J. Góreckiego w Paryżu).