DOI Artikel:
Jaworska, Władysława: Poszukiwania malarskie Tadeusza Makowskiego w Latach 1914 - 1922
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.12453#0267
POSZUKIWANIA MALARSKIE T. MAKOWSKIEGO
261
Obraz, poza fragmentami, nie przedstawia specjalnych wartości malarskich
i nie zasługiwałby na szczegółowsze omawianie, gdyby nie dobre fragmenty oraz fakt
istnienia szeregu interesujących szkiców, które poprzedziły ostateczną realizację
tej rozbudowanej, a właściwie nie ukończonej kompozycji. Malowane swobodnie,
doskonałe w ruchu, studia te mówią o dużej umiejętności artysty obserwowania
modela jako typu. Należą tu: Studium chłopa w kapeluszu105, Szkic męskiej postaci106
oraz Dwie głowy107 (ryc. 44—46). Jeszcze ciekawsze niż olejne, rysunkowe studia
tych samych głów i postaci znajdują się w dziale graficznym Muzeum Narodowego
w Warszawie108 oraz w dawnej Galerii Karaska w Pradze109 (il. 42—43).
Wydaje się, że jeszcze trzy inne, nie datowane obrazy Makowskiego z Muzeum
Narodowego w Warszawie należałoby włączyć do wątku holenderskiego i określić
datę ich powstania na ok. 1920—1921. Są to: Miłosierny samarytanin110 (ryc. 40),
który nie jest niczym innym jak daleką parafrazą Dobrego samarytanina Rembrandta,
szkic do obrazu zatytułowany Scena figuralna z osłami111 oraz Fragment starego
domu112, który powstał nie bez zapatrzenia się w takie obrazy, jak Szlifierz Terb or cha.
51. Tadeusz Makowski, Tańcząca para, szkic rys., ok. 1921 52. Tadeusz Makowski, Tańcząca para, szkic rys.,ok. 1921
105 Kat. I, nr 128.
100 Kat. I, nr 129.
107 Kai. I, nr 130.
i"8 Kat. II, nr 175/6, 175/11, 175/15, 176/11.
109 w Pradze znajdują się 2 rysunki do Zabawy na wsi: na jednym postać siedzącego chłopa w kapeluszu, na dru-
gim, sygnowanym, dwie głowy męskie i jedna kobiety w czepku (I. K. 3947).
110 Kat. I, nr 133.
111 Kat. I, nr 134.
112 Kat. I, nr 132.
261
Obraz, poza fragmentami, nie przedstawia specjalnych wartości malarskich
i nie zasługiwałby na szczegółowsze omawianie, gdyby nie dobre fragmenty oraz fakt
istnienia szeregu interesujących szkiców, które poprzedziły ostateczną realizację
tej rozbudowanej, a właściwie nie ukończonej kompozycji. Malowane swobodnie,
doskonałe w ruchu, studia te mówią o dużej umiejętności artysty obserwowania
modela jako typu. Należą tu: Studium chłopa w kapeluszu105, Szkic męskiej postaci106
oraz Dwie głowy107 (ryc. 44—46). Jeszcze ciekawsze niż olejne, rysunkowe studia
tych samych głów i postaci znajdują się w dziale graficznym Muzeum Narodowego
w Warszawie108 oraz w dawnej Galerii Karaska w Pradze109 (il. 42—43).
Wydaje się, że jeszcze trzy inne, nie datowane obrazy Makowskiego z Muzeum
Narodowego w Warszawie należałoby włączyć do wątku holenderskiego i określić
datę ich powstania na ok. 1920—1921. Są to: Miłosierny samarytanin110 (ryc. 40),
który nie jest niczym innym jak daleką parafrazą Dobrego samarytanina Rembrandta,
szkic do obrazu zatytułowany Scena figuralna z osłami111 oraz Fragment starego
domu112, który powstał nie bez zapatrzenia się w takie obrazy, jak Szlifierz Terb or cha.
51. Tadeusz Makowski, Tańcząca para, szkic rys., ok. 1921 52. Tadeusz Makowski, Tańcząca para, szkic rys.,ok. 1921
105 Kat. I, nr 128.
100 Kat. I, nr 129.
107 Kai. I, nr 130.
i"8 Kat. II, nr 175/6, 175/11, 175/15, 176/11.
109 w Pradze znajdują się 2 rysunki do Zabawy na wsi: na jednym postać siedzącego chłopa w kapeluszu, na dru-
gim, sygnowanym, dwie głowy męskie i jedna kobiety w czepku (I. K. 3947).
110 Kat. I, nr 133.
111 Kat. I, nr 134.
112 Kat. I, nr 132.