DOI Artikel:
Jaworska, Władysława: Poszukiwania malarskie Tadeusza Makowskiego w Latach 1914 - 1922
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.12453#0272
266
W. JAWORSKA
W pewnym stopniu, choć może mniejszym niż w pejzażach i scenach ro-
dzajowych, dotyczy to również studiów portretowych Makowskiego. Pragniemy
zatrzymać się przy obrazie znanym nam niestety tylko z reprodukcji pt. Vita
brevis ars longa, czyli En promenade z 1918 r.115 (ryc. 53). Makowski sprzedając
to płótno Chéronowi na wiosnę 1919 r. scharakteryzował je w następujących
słowach :
„Jest to portret dwóch dziewczynek i staruszki w owerniackim czepku na
głowie. Kompozycja zatytułowana Vita brevis ars longa; grupa trzech postaci,
koza, motyl — wszystko w obramowaniu listowia i kiści winogradu"116.
Do opisu tego dodać należy, że jedna z dziewczynek trzyma w ręku ogromny
bukiet polnych kwiatów, druga przyciska do siebie lalkę. Obie dziewczynki mają
na głowach bogato wstążkami i piórami przystrojone kapelusze. Wszystkie trzy
postaci, widoczne zaledwie do kolan, wysunięte są na pierwszy plan; w ujęciu
59. Tadeusz Makowski, Dwoje dzieci z kotem, ok. 1920 60. Henri Rousseau, Chłopiec na skałach, ok. 1895
frontalnym stoją zwarcie blisko siebie, przy czym stara babcia cofnięta jest nieco
do tyłu wysuwając wnuczki ku przodowi.
Dziewczynki mają twarze poważne, trochę zdumione, jakby przestraszone
oczy. W ich pozie i wyrazie jest coś z ustawiania się do fotografii, a i we wzroku
całej trójki, skierowanym wprost na widza, uderza fotograficzna konwencja
patrzenia w obiektyw.
Twarze potraktowane są realistycznie, ubrania, fryzowanie czepka staruszki,
kwiaty oddane są z uwzględnieniem najdrobniejszych szczegółów, a jednak ca-
łość robi wrażenie nierealne. Wkomponowanie w pierwszy plan głowy kozy, le-
lla Vita brevis ars longa reprodukowany jest: „Sztuki Piękne", 1931, R. VII; „Tygodnik Ilustrowany" 1932,
nr 47; „Pologne Littéraire", 1932, nr 75.
116 Pamiętnik, 23 maja 1919.
W. JAWORSKA
W pewnym stopniu, choć może mniejszym niż w pejzażach i scenach ro-
dzajowych, dotyczy to również studiów portretowych Makowskiego. Pragniemy
zatrzymać się przy obrazie znanym nam niestety tylko z reprodukcji pt. Vita
brevis ars longa, czyli En promenade z 1918 r.115 (ryc. 53). Makowski sprzedając
to płótno Chéronowi na wiosnę 1919 r. scharakteryzował je w następujących
słowach :
„Jest to portret dwóch dziewczynek i staruszki w owerniackim czepku na
głowie. Kompozycja zatytułowana Vita brevis ars longa; grupa trzech postaci,
koza, motyl — wszystko w obramowaniu listowia i kiści winogradu"116.
Do opisu tego dodać należy, że jedna z dziewczynek trzyma w ręku ogromny
bukiet polnych kwiatów, druga przyciska do siebie lalkę. Obie dziewczynki mają
na głowach bogato wstążkami i piórami przystrojone kapelusze. Wszystkie trzy
postaci, widoczne zaledwie do kolan, wysunięte są na pierwszy plan; w ujęciu
59. Tadeusz Makowski, Dwoje dzieci z kotem, ok. 1920 60. Henri Rousseau, Chłopiec na skałach, ok. 1895
frontalnym stoją zwarcie blisko siebie, przy czym stara babcia cofnięta jest nieco
do tyłu wysuwając wnuczki ku przodowi.
Dziewczynki mają twarze poważne, trochę zdumione, jakby przestraszone
oczy. W ich pozie i wyrazie jest coś z ustawiania się do fotografii, a i we wzroku
całej trójki, skierowanym wprost na widza, uderza fotograficzna konwencja
patrzenia w obiektyw.
Twarze potraktowane są realistycznie, ubrania, fryzowanie czepka staruszki,
kwiaty oddane są z uwzględnieniem najdrobniejszych szczegółów, a jednak ca-
łość robi wrażenie nierealne. Wkomponowanie w pierwszy plan głowy kozy, le-
lla Vita brevis ars longa reprodukowany jest: „Sztuki Piękne", 1931, R. VII; „Tygodnik Ilustrowany" 1932,
nr 47; „Pologne Littéraire", 1932, nr 75.
116 Pamiętnik, 23 maja 1919.