DOI Artikel:
Jaworska, Władysława: Poszukiwania malarskie Tadeusza Makowskiego w Latach 1914 - 1922
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.12453#0292
286
W. JAWORSKA
Dziewczynka z kanarkiem155 (ryc. 82) czy wreszcie w obrazie Dwie dziewczynki pod
klatką z kanarkiem156 (ryc. 83). Również i w późniejszych obrazach ulubiony mo-
tyw będzie się pojawiał jeszcze wiele razy w różnych nawrotach i wariantach aż
do ostatnich lat życia artysty. Można by z łatwością wymienić około 20 kom-
pozycji Makowskiego opartych na motywie klatki z ptakiem.
Wracając do obrazu jako całości należy stwierdzić, że aczkolwiek cały cztero-
letni ciąg portretowych studiów dzieci można uważać za przygotowanie do Kapeli —
obraz ten jest zaskakujący swoją świeżością i nowatorstwem na tle dotych-
czasowej twórczości artysty. Kompozycja jest zwarta i jednolita pod względem
formalnym, nie ma w niej eklektycznego łączenia różnych elementów plastycznych,
92. Tadeusz Makowski, Dziewczynka w kapeluszu 93. Tadeusz Makowski, Dzieci z ptaszkiem na drążku,
z wstążką, 1922 ok. 1922
jak to mieliśmy okazję wykazać na kilku dotychczasowych przykładach. Syn-
tetyczne uproszczenie i stylizacja dotyczy w równej mierze całości obrazu, jak
i szczegółów — postaci pierwszo- i drugoplanowych, zwierząt, instrumentów, tła.
W twarzach małych orkiestrantów dziecinna naiwność i wiejska prostota nie jest
przerysowana ani w kierunku prymitywizacji linii i wyrazu à la Rousseau, ani
w kierunku idylliczno-sielankowych tęsknych pastuszków z fujarkami, malo-
wanymi przez artystę jeszcze dwa lata temu.
Obraz przy całym uproszczeniu linearnym ma swoje bujne życie wewnętrzne,
swój rytm, tętniący puls. Przyczynia się do tego przede wszystkim koloryt, który
również na tle dotychczasowych realizacji plastycznych artysty jest „wybuchem"
śmiałych barwnych zestawień szkarłatu, cynobru, jasnych ugrów, zieleni — wpro-
wadzających nastrój wesołości i dźwięk ludowej, skocznej melodii. Płótno jest
pełne subtelnych harmonii podpartych gęstą materią farby przetopionej w amal-
li5 Kał. I, nr 170.
166 Kat. I, nr 171.
W. JAWORSKA
Dziewczynka z kanarkiem155 (ryc. 82) czy wreszcie w obrazie Dwie dziewczynki pod
klatką z kanarkiem156 (ryc. 83). Również i w późniejszych obrazach ulubiony mo-
tyw będzie się pojawiał jeszcze wiele razy w różnych nawrotach i wariantach aż
do ostatnich lat życia artysty. Można by z łatwością wymienić około 20 kom-
pozycji Makowskiego opartych na motywie klatki z ptakiem.
Wracając do obrazu jako całości należy stwierdzić, że aczkolwiek cały cztero-
letni ciąg portretowych studiów dzieci można uważać za przygotowanie do Kapeli —
obraz ten jest zaskakujący swoją świeżością i nowatorstwem na tle dotych-
czasowej twórczości artysty. Kompozycja jest zwarta i jednolita pod względem
formalnym, nie ma w niej eklektycznego łączenia różnych elementów plastycznych,
92. Tadeusz Makowski, Dziewczynka w kapeluszu 93. Tadeusz Makowski, Dzieci z ptaszkiem na drążku,
z wstążką, 1922 ok. 1922
jak to mieliśmy okazję wykazać na kilku dotychczasowych przykładach. Syn-
tetyczne uproszczenie i stylizacja dotyczy w równej mierze całości obrazu, jak
i szczegółów — postaci pierwszo- i drugoplanowych, zwierząt, instrumentów, tła.
W twarzach małych orkiestrantów dziecinna naiwność i wiejska prostota nie jest
przerysowana ani w kierunku prymitywizacji linii i wyrazu à la Rousseau, ani
w kierunku idylliczno-sielankowych tęsknych pastuszków z fujarkami, malo-
wanymi przez artystę jeszcze dwa lata temu.
Obraz przy całym uproszczeniu linearnym ma swoje bujne życie wewnętrzne,
swój rytm, tętniący puls. Przyczynia się do tego przede wszystkim koloryt, który
również na tle dotychczasowych realizacji plastycznych artysty jest „wybuchem"
śmiałych barwnych zestawień szkarłatu, cynobru, jasnych ugrów, zieleni — wpro-
wadzających nastrój wesołości i dźwięk ludowej, skocznej melodii. Płótno jest
pełne subtelnych harmonii podpartych gęstą materią farby przetopionej w amal-
li5 Kał. I, nr 170.
166 Kat. I, nr 171.