DOI Artikel:
Jaworska, Władysława: Poszukiwania malarskie Tadeusza Makowskiego w Latach 1914 - 1922
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.12453#0298
292
W. JAWORSKA
102. Tadeusz Makowski, Kapela dziecięca, 1922
Charakterystyczną cechą usposobienia Makowskiego było deprecjonowanie
własnego dorobku, niechętny stosunek do dawniej malowanych obrazów. Jeżeli
zajęty był już poszukiwaniami w jakimś nowym, odmiennym niż dotąd kierunku —
obrazów z poprzedniego okresu nie chciał ani wystawiać, ani nawet pokazy-
wać nikomu w pracowni. Zapytywany o nie, mawiał, że je spalił. Jedynym wy-
jątkiem — o ile można się zorientować — była właśnie Kapela dziecięca, która
przetrwała w oczach autora jako wartościowy obraz, godny powieszenia w polskim
muzeum. Gdy w 1931 г., a więc w dziewięć lat po jej namalowaniu, nasunęła się
możliwość zakupu pierwszego obrazu artysty do zbiorów polskich — Makowski,
choć pochłonięty już w tym czasie zupełnie innymi problemami malarskimi —
nie zawahał się przedstawić do zakupu właśnie Kapelę dziecięcą. Po wizycie Wła-
dysława Skoczylasa i Zygmunta Klingslanda zanotował następujące słowa, które
będąc prawie ostatnimi słowami Pamiętnika nabierają wagi testamentu:
„Wczoraj rano był u mnie pan dyrektor departamentu sztuki i kolega
p. Skoczylas z panem Klingslandem. Pokazywałem im obraz z roku 1922 Concert
d'enfants, który może kupią do zbiorów państwowych w Warszawie. Cieszę się
tym, bo życzeniem moim było, by obraz ten, najlepszy może z owej epoki, po-
został w kraju"170.
RECHERCHES PICTURALES DE TADÉ MAKOWSKI
1914—1922
La présente étude est un fragment d'une monographie de Władysława Jaworska, consacrée à Tadé Makowski,
peintre polonais établi à Paris de 1909 à 1932. Cette étude se situe entre le moment où l'artiste abandonne le cubisme,
et celui de l'épanouissement de son style réaliste qui devait aboutir à la toile la plus marquante de cette époque — Concert
tTenfants.
Pamiętnik, 28 czerwca 1931.
W. JAWORSKA
102. Tadeusz Makowski, Kapela dziecięca, 1922
Charakterystyczną cechą usposobienia Makowskiego było deprecjonowanie
własnego dorobku, niechętny stosunek do dawniej malowanych obrazów. Jeżeli
zajęty był już poszukiwaniami w jakimś nowym, odmiennym niż dotąd kierunku —
obrazów z poprzedniego okresu nie chciał ani wystawiać, ani nawet pokazy-
wać nikomu w pracowni. Zapytywany o nie, mawiał, że je spalił. Jedynym wy-
jątkiem — o ile można się zorientować — była właśnie Kapela dziecięca, która
przetrwała w oczach autora jako wartościowy obraz, godny powieszenia w polskim
muzeum. Gdy w 1931 г., a więc w dziewięć lat po jej namalowaniu, nasunęła się
możliwość zakupu pierwszego obrazu artysty do zbiorów polskich — Makowski,
choć pochłonięty już w tym czasie zupełnie innymi problemami malarskimi —
nie zawahał się przedstawić do zakupu właśnie Kapelę dziecięcą. Po wizycie Wła-
dysława Skoczylasa i Zygmunta Klingslanda zanotował następujące słowa, które
będąc prawie ostatnimi słowami Pamiętnika nabierają wagi testamentu:
„Wczoraj rano był u mnie pan dyrektor departamentu sztuki i kolega
p. Skoczylas z panem Klingslandem. Pokazywałem im obraz z roku 1922 Concert
d'enfants, który może kupią do zbiorów państwowych w Warszawie. Cieszę się
tym, bo życzeniem moim było, by obraz ten, najlepszy może z owej epoki, po-
został w kraju"170.
RECHERCHES PICTURALES DE TADÉ MAKOWSKI
1914—1922
La présente étude est un fragment d'une monographie de Władysława Jaworska, consacrée à Tadé Makowski,
peintre polonais établi à Paris de 1909 à 1932. Cette étude se situe entre le moment où l'artiste abandonne le cubisme,
et celui de l'épanouissement de son style réaliste qui devait aboutir à la toile la plus marquante de cette époque — Concert
tTenfants.
Pamiętnik, 28 czerwca 1931.