ARCHITEKTURA PWK W POZNANIU W ROKU 1929
183
3. Plan zabudowy terenów PWK, styczeń 1928. Arch. autorki
Aleją Okrężną (obecnie Reymonta), ulicą Chociszewskiego, Jarochowskiego, tworzył nieregularny układ pięciu
terenów, oznaczonych А, В, C, D, E16.
Teren A, o powierzchni 62000 m2, obejmował obszar Targów Poznańskich powiększony o tereny wy-
kupione przez Magistrat od prywatnych właścicieli. Teren ten miał kształt dwóch prostokątów, krótszymi
bokami przylegających do siebie pod kątem rozwartym; ograniczały go: ulice Bukowska i Głogowska oraz
dwa cmentarze.
Teren В, o powierzchni 52000 m2, składał się z dwóch części rozdzielonych ulicą Śniadeckich; jedną ujmo-
wały ulice: Wystawowa, (obecnie PI. Waszyngtona?), Święcickiego i Grunwaldzka, drugą ograniczała sięgająca
do ulicy Wystawowej zabudowa mieszkaniowa i ulica Grunwaldzka.
Teren С, o powierzchni 86000 m2, zajmował Park Wilsona, powiększony o teren zawarty między ulicami:
Matejki, Orzeszkowej i Śniadeckich.
Teren D, o powierzchni 57000 m2, ograniczały ulice: Wyspiańskiego, Matejki, Grottgera i Ułańska, a dzie-
liła ulica Siemiradzkiego.
Tereny А, В, С i D nosiły ogólną nazwę Terenów Wschodnich. Teren E, tzw. Zachodni, o powierzchni
343 000 m2, a więc większej od czterech już wymienionych, ograniczały ulice: Jarochowskiego, Wyspiańskiego,
Aleja Okrężna i ulica Chociszewskiego.
16 Początkowo Pewuka miała zająć jedynie tereny targowe powiększone o place sąsiednie, Park Wilsona, teren przy budu-
jących się gmachach uniwersyteckich, ewentualnie z dodaniem terenów Ogrodu Zoologicznego i Placu Drwęskiego. Później jednak
stopniowo dołączono: grunty należące do magistratu (między ulicami: Wyspiańskiego, Jarochowskiego, Chociszewskiego i Aleją
Okrężną, parcele po obu stronach ul. Siemiradzkiego, plac Cięty, teren przy Parku Wilsona, a także tereny wojskowe na zacho-
dnich krańcach terenów Wschodnich (teren E). Zaleski, op. cit., s. 544.
183
3. Plan zabudowy terenów PWK, styczeń 1928. Arch. autorki
Aleją Okrężną (obecnie Reymonta), ulicą Chociszewskiego, Jarochowskiego, tworzył nieregularny układ pięciu
terenów, oznaczonych А, В, C, D, E16.
Teren A, o powierzchni 62000 m2, obejmował obszar Targów Poznańskich powiększony o tereny wy-
kupione przez Magistrat od prywatnych właścicieli. Teren ten miał kształt dwóch prostokątów, krótszymi
bokami przylegających do siebie pod kątem rozwartym; ograniczały go: ulice Bukowska i Głogowska oraz
dwa cmentarze.
Teren В, o powierzchni 52000 m2, składał się z dwóch części rozdzielonych ulicą Śniadeckich; jedną ujmo-
wały ulice: Wystawowa, (obecnie PI. Waszyngtona?), Święcickiego i Grunwaldzka, drugą ograniczała sięgająca
do ulicy Wystawowej zabudowa mieszkaniowa i ulica Grunwaldzka.
Teren С, o powierzchni 86000 m2, zajmował Park Wilsona, powiększony o teren zawarty między ulicami:
Matejki, Orzeszkowej i Śniadeckich.
Teren D, o powierzchni 57000 m2, ograniczały ulice: Wyspiańskiego, Matejki, Grottgera i Ułańska, a dzie-
liła ulica Siemiradzkiego.
Tereny А, В, С i D nosiły ogólną nazwę Terenów Wschodnich. Teren E, tzw. Zachodni, o powierzchni
343 000 m2, a więc większej od czterech już wymienionych, ograniczały ulice: Jarochowskiego, Wyspiańskiego,
Aleja Okrężna i ulica Chociszewskiego.
16 Początkowo Pewuka miała zająć jedynie tereny targowe powiększone o place sąsiednie, Park Wilsona, teren przy budu-
jących się gmachach uniwersyteckich, ewentualnie z dodaniem terenów Ogrodu Zoologicznego i Placu Drwęskiego. Później jednak
stopniowo dołączono: grunty należące do magistratu (między ulicami: Wyspiańskiego, Jarochowskiego, Chociszewskiego i Aleją
Okrężną, parcele po obu stronach ul. Siemiradzkiego, plac Cięty, teren przy Parku Wilsona, a także tereny wojskowe na zacho-
dnich krańcach terenów Wschodnich (teren E). Zaleski, op. cit., s. 544.