DOI Heft:
III: Od kubizmu do konstruktywizmu
DOI Artikel:Zwolanowska, Barbara: Architektura Powszechnej Wystawy Krajowej w Poznaniu w roku 1929
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14267#0216
ARCHITEKTURA PWK W POZNANIU W ROKU 1929
207
!
27. Pawilon Rzemiosł, proj. R. Sławski. Arch. Państ. M. Poznania
powierzchni z architektonicznymi podziałami pionowymi. Plastyczny walor nadawały Pawilonowi przesz-
klenia osadzone w żelaznej konstrukcji i szorstka faktura białych ścian.
Pawilon Pracy Kobiet, projektu Anatolii Hryniewieckiej-Piotrowskiej, jest ostatnim z grupy pawilonów
funkcjonalnych. W układach przestrzennych rozwiązania dominowała asymetria proporcji. Bryła rozbita z za-
chowaniem kompozycyjnego rytmu zróżnicowanych okien i wejść. Na płaskim dachu mieściła się kawiarnia,
do której prowadziły zewnętrzne schody, spiralnie skręcone naokoło żelaznego słupa. Pawilon Pracy Kobiet,
w którego rozwiązaniu wyraźny był wpływ Le Corbusiera, przypominał nieco awangardowe założenie willowe
Brukalskich (willa przy ul. Niegolewskiego w Warszawie).
Architektura modernizująca
Upowszechnienie się idei architektury nowoczesnej i konkretne już realizacje, i to w jej najbardziej skrajnej
formie, nie mogły pozostać i nie pozostały bez wpływu na architektów, głównie starszego pokolenia, dotych-
czasowych wyznawców historyzmu. Ulegając wpływom architektury funkcjonalnej tworzyli architekturę,
w której nowoczesność wyrażała się w sposób nie tak skrajny, nie tak bezkompromisowy, jak w wypadku funk-
cjonalizmu, lub też łączyli nowoczesność z zasadami kompozycji klasycznej. Charakteryzowała się ta archi-
tektura prostotą, spokojem form, często symetrią, niekiedy klasycznymi proporcjami bryły zrytmizowanej
207
!
27. Pawilon Rzemiosł, proj. R. Sławski. Arch. Państ. M. Poznania
powierzchni z architektonicznymi podziałami pionowymi. Plastyczny walor nadawały Pawilonowi przesz-
klenia osadzone w żelaznej konstrukcji i szorstka faktura białych ścian.
Pawilon Pracy Kobiet, projektu Anatolii Hryniewieckiej-Piotrowskiej, jest ostatnim z grupy pawilonów
funkcjonalnych. W układach przestrzennych rozwiązania dominowała asymetria proporcji. Bryła rozbita z za-
chowaniem kompozycyjnego rytmu zróżnicowanych okien i wejść. Na płaskim dachu mieściła się kawiarnia,
do której prowadziły zewnętrzne schody, spiralnie skręcone naokoło żelaznego słupa. Pawilon Pracy Kobiet,
w którego rozwiązaniu wyraźny był wpływ Le Corbusiera, przypominał nieco awangardowe założenie willowe
Brukalskich (willa przy ul. Niegolewskiego w Warszawie).
Architektura modernizująca
Upowszechnienie się idei architektury nowoczesnej i konkretne już realizacje, i to w jej najbardziej skrajnej
formie, nie mogły pozostać i nie pozostały bez wpływu na architektów, głównie starszego pokolenia, dotych-
czasowych wyznawców historyzmu. Ulegając wpływom architektury funkcjonalnej tworzyli architekturę,
w której nowoczesność wyrażała się w sposób nie tak skrajny, nie tak bezkompromisowy, jak w wypadku funk-
cjonalizmu, lub też łączyli nowoczesność z zasadami kompozycji klasycznej. Charakteryzowała się ta archi-
tektura prostotą, spokojem form, często symetrią, niekiedy klasycznymi proporcjami bryły zrytmizowanej