DOI Heft:
III: Od kubizmu do konstruktywizmu
DOI Artikel:Zwolanowska, Barbara: Architektura Powszechnej Wystawy Krajowej w Poznaniu w roku 1929
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14267#0217
208
BARBARA ZWOLANOWSkA
*
28. Pawilon Nawozów Sztucznych, proj. S. Syrkus. Arch. Państ. M. Poznania
pionowymi elementami konstrukcyjnymi. Taka postać architektury dominowała w Polsce w okresie upowszech-
niania się i rozwoju architektury nowoczesnej. Przewagę zdecydowaną miały nie rozwiązania skrajnie awan-
gardowe — funkcjonalizm, lecz rozwiązania umiarkowanie nowoczesne70, często kompromisowe. Na Powszech-
nej Wystawie Krajowej zdecydowaną przewagę ilościową miała architektura modernizująca, umiarkowanie
nowoczesna, nad architekturą awangardową, którą reprezentowały tylko cztery pawilony.
Pawilon Ministerstwa Poczt i Telegrafów, zaprojektowany przez Juliusza Putermana i Antoniego Miszew-
skiego, stanowił jeden z ciekawszych przykładów architektury modernizującej. Cechowała go swobodna kom-
pozycja brył, jednak mimo asymetrycznego układu, podcięć, przeszkleń, sprawiał wrażenie ciężkości i przy-
sadzistości, spotęgowane przez obiegający krawędzie ścian zewnętrznych profilowany gzyms.
Na terenie E, Wschodnim, zdecydowaną większość stanowiły pawilony modernizujące. ,,Wieża Obserwa-
cyjna, wzniesiona jak strażnica na skraju wejść głównych, asymetrycznym układem okien i wieżyczek świetlnych
na szczycie zdaje się z góry zapowiadać o zmianie smaku i orientacji artystycznej"71. Przeważającą liczbę pawi-
lonów na terenie tym zaprojektował Jerzy Muller. One też determinowały wyraz architektoniczny tej części
70 ,,W gruncie rzeczy «skrajny» modernizm nigdy nie zyskał powszechnego uznania społeczeństwa, a architektura ta w na-
szych warunkach klimatycznych nie zawsze okazywała się praktyczna". Olszewski, Architektura Warszawy s. 314.
71 Woźnicki, Zabudowa terenów s. 21.
BARBARA ZWOLANOWSkA
*
28. Pawilon Nawozów Sztucznych, proj. S. Syrkus. Arch. Państ. M. Poznania
pionowymi elementami konstrukcyjnymi. Taka postać architektury dominowała w Polsce w okresie upowszech-
niania się i rozwoju architektury nowoczesnej. Przewagę zdecydowaną miały nie rozwiązania skrajnie awan-
gardowe — funkcjonalizm, lecz rozwiązania umiarkowanie nowoczesne70, często kompromisowe. Na Powszech-
nej Wystawie Krajowej zdecydowaną przewagę ilościową miała architektura modernizująca, umiarkowanie
nowoczesna, nad architekturą awangardową, którą reprezentowały tylko cztery pawilony.
Pawilon Ministerstwa Poczt i Telegrafów, zaprojektowany przez Juliusza Putermana i Antoniego Miszew-
skiego, stanowił jeden z ciekawszych przykładów architektury modernizującej. Cechowała go swobodna kom-
pozycja brył, jednak mimo asymetrycznego układu, podcięć, przeszkleń, sprawiał wrażenie ciężkości i przy-
sadzistości, spotęgowane przez obiegający krawędzie ścian zewnętrznych profilowany gzyms.
Na terenie E, Wschodnim, zdecydowaną większość stanowiły pawilony modernizujące. ,,Wieża Obserwa-
cyjna, wzniesiona jak strażnica na skraju wejść głównych, asymetrycznym układem okien i wieżyczek świetlnych
na szczycie zdaje się z góry zapowiadać o zmianie smaku i orientacji artystycznej"71. Przeważającą liczbę pawi-
lonów na terenie tym zaprojektował Jerzy Muller. One też determinowały wyraz architektoniczny tej części
70 ,,W gruncie rzeczy «skrajny» modernizm nigdy nie zyskał powszechnego uznania społeczeństwa, a architektura ta w na-
szych warunkach klimatycznych nie zawsze okazywała się praktyczna". Olszewski, Architektura Warszawy s. 314.
71 Woźnicki, Zabudowa terenów s. 21.