DOI issue:
III: Od kubizmu do konstruktywizmu
DOI article:Zwolanowska, Barbara: Architektura Powszechnej Wystawy Krajowej w Poznaniu w roku 1929
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.14267#0222
ARCHITEKTURA PWK W POZNANIU W ROKU 1929
213
36. Pawilon Ministerstwa Poczt i Telegrafów, proj. J. Puterman i A. Miszewski Wg Powszechna
Wystawa Krajowa w Poznaniu w roku 1929, t. 2
form Czajkowskiego"75. Bardzo ciekawym rozwiązaniem konstrukcyjnym odznaczał się Pawilon Dancing,
projektowany również przez Miillera. Konstrukcja — wykonana w drewnie — uderzała racjonalnym pięknem
inżynierii, nieczytelnym, niestety, w zewnętrznej plastyce obiektu. Kopulasta konstrukcja, nie maskowana
we wnętrzu pawilonu, przeciwnie, uwypuklona bardzo żywymi, jaskrawymi kolorami, stanowiła szkielet, na
którym spoczywały piętrzące się ku górze cztery niejednakowej wysokości bębny, całkowicie przeszklone,
oświetlające wnętrze. Wejście do pawilonu było „klasycznie" zaakcentowane półkolistym podcieniem na słu-
pach. Takie rozwiązanie wejścia, a przede wszystkim nie tłumacząca się rozwiązaniem konstrukcyjnym forma
pawilonu nie pozwala zaliczyć go do pawilonów awangardowych tej Wystawy. Podobnie ma się rzecz z Pal-
miarnią projektu Stefana Cybichowskiego. Nowoczesna żelazna konstrukcja, całkowicie przeszklona, łączyła
się z klasycznym, osiowym rozwiązaniem bryły z dwoma bocznymi ryzalitami, z bardzo silnie zaakcentowanym
głównym wejściem. Stefan Cybichowski, który dla Targów Poznańskich w roku 1924 zaprojektował eklektyczny
Pałac Targowy (na Pewuce był Pawilonem Przemysłu Metalowego) oraz równie „stylowy" Dom Administra-
75 Ibid., s. 22.
213
36. Pawilon Ministerstwa Poczt i Telegrafów, proj. J. Puterman i A. Miszewski Wg Powszechna
Wystawa Krajowa w Poznaniu w roku 1929, t. 2
form Czajkowskiego"75. Bardzo ciekawym rozwiązaniem konstrukcyjnym odznaczał się Pawilon Dancing,
projektowany również przez Miillera. Konstrukcja — wykonana w drewnie — uderzała racjonalnym pięknem
inżynierii, nieczytelnym, niestety, w zewnętrznej plastyce obiektu. Kopulasta konstrukcja, nie maskowana
we wnętrzu pawilonu, przeciwnie, uwypuklona bardzo żywymi, jaskrawymi kolorami, stanowiła szkielet, na
którym spoczywały piętrzące się ku górze cztery niejednakowej wysokości bębny, całkowicie przeszklone,
oświetlające wnętrze. Wejście do pawilonu było „klasycznie" zaakcentowane półkolistym podcieniem na słu-
pach. Takie rozwiązanie wejścia, a przede wszystkim nie tłumacząca się rozwiązaniem konstrukcyjnym forma
pawilonu nie pozwala zaliczyć go do pawilonów awangardowych tej Wystawy. Podobnie ma się rzecz z Pal-
miarnią projektu Stefana Cybichowskiego. Nowoczesna żelazna konstrukcja, całkowicie przeszklona, łączyła
się z klasycznym, osiowym rozwiązaniem bryły z dwoma bocznymi ryzalitami, z bardzo silnie zaakcentowanym
głównym wejściem. Stefan Cybichowski, który dla Targów Poznańskich w roku 1924 zaprojektował eklektyczny
Pałac Targowy (na Pewuce był Pawilonem Przemysłu Metalowego) oraz równie „stylowy" Dom Administra-
75 Ibid., s. 22.