DOI issue:
III: Od kubizmu do konstruktywizmu
DOI article:Zwolanowska, Barbara: Architektura Powszechnej Wystawy Krajowej w Poznaniu w roku 1929
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.14267#0229
220
BARBARA ZWOLANOWSKA
46. Pawilon Ligi Obrony Powietrznej Państwa, proj. A. Berezowski. Arch. Państ. M. Poznania
celnych nie posiadał ich w dostatecznej ilości [...] Poza tym już ze względu na tempo pracy nie można było
na P.W.K. dokonywać eksperymentów"76.
Mimo bardzo ograniczonych możliwości, próbowano jednak w stosunku do najbardziej tradycyjnego ma-
teriału budowlanego — drewna, z którego wykonane były w większości pawilony Pewuki — zastosować nowe
rozwiązania konstrukcyjne. Łukowe dachy z desek o znacznych rozpiętościach, dochodzących do 30 m, kon-
struowane systemem Polstefan, jak to np. miało miejsce w Pawilonie projektu Mullera — Dancing, zaskakiwały
śmiałością i efektownością rozwiązania.
Podstawowe elementy każdej wystawy — barwa i światło — zdecydowanie nie zostały wykorzystane
na Pewuce, a było to spowodowane i w tym wypadku również względami ekonomicznymi. „Obok kosztów
instalacji samej należało się liczyć poważnie ze środkami eksploatacji. Z tego powodu postanowiono zamykać
pawilony wystawowe przed nastaniem zmroku, a wnętrza oświetlać o tyle tylko, o ile to potrzebne jest
do wykonywania dozoru"77.
Zainteresowanie się zagadnieniami wystawiennictwa i towarzyszące mu wspomniane pierwsze polskie
publikacje na ten temat, „sprowokowane" przez Pewukę, mimo wszystkich jej braków odegrały istotną rolę
w przyszłym rozwoju wystawiennictwa w Polsce.
76 Muller, op. cit., s. 56.
77 Ibid., s. 145.
BARBARA ZWOLANOWSKA
46. Pawilon Ligi Obrony Powietrznej Państwa, proj. A. Berezowski. Arch. Państ. M. Poznania
celnych nie posiadał ich w dostatecznej ilości [...] Poza tym już ze względu na tempo pracy nie można było
na P.W.K. dokonywać eksperymentów"76.
Mimo bardzo ograniczonych możliwości, próbowano jednak w stosunku do najbardziej tradycyjnego ma-
teriału budowlanego — drewna, z którego wykonane były w większości pawilony Pewuki — zastosować nowe
rozwiązania konstrukcyjne. Łukowe dachy z desek o znacznych rozpiętościach, dochodzących do 30 m, kon-
struowane systemem Polstefan, jak to np. miało miejsce w Pawilonie projektu Mullera — Dancing, zaskakiwały
śmiałością i efektownością rozwiązania.
Podstawowe elementy każdej wystawy — barwa i światło — zdecydowanie nie zostały wykorzystane
na Pewuce, a było to spowodowane i w tym wypadku również względami ekonomicznymi. „Obok kosztów
instalacji samej należało się liczyć poważnie ze środkami eksploatacji. Z tego powodu postanowiono zamykać
pawilony wystawowe przed nastaniem zmroku, a wnętrza oświetlać o tyle tylko, o ile to potrzebne jest
do wykonywania dozoru"77.
Zainteresowanie się zagadnieniami wystawiennictwa i towarzyszące mu wspomniane pierwsze polskie
publikacje na ten temat, „sprowokowane" przez Pewukę, mimo wszystkich jej braków odegrały istotną rolę
w przyszłym rozwoju wystawiennictwa w Polsce.
76 Muller, op. cit., s. 56.
77 Ibid., s. 145.