DOI Artikel:
Mikocka-Rachubowa, Katarzyna: Włoscy rzeźbiarze na dworze króla Stanisława Augusta
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14537#0075
WŁOSCY RZEŹBIARZE NA DWORZE STANISŁAWA AUGUSTA 69
13. Giacomo Monaldi, Śpiąca kobieta (fragment nagrobka Mikołaja Radziwiłła i Marii z Gawdzickich Radziwiłłowej),
marmur biały, 1795 r. Kościół św. Zygmunta w Szydłowcu, neg. Instytut Sztuki PAN
Równocześnie z odkuwaniem biustu Tytusa Monaldi wykonywał na zamówienie carowej Katarzyny II
popiersie feldmarszałka Aleksandra W. Suworowa, podczas jego pobytu w Warszawie. Bacciarelli pisał
o tym do króla w lutym 1795 г., wspominając, że Monaldi prosił go o marmur na tę rzeźbę, ale on nie chciał
go wydać bez wyraźnego polecenia monarchy105. Stanisław August wyraził zgodę na wydanie artyście bloku
marmuru i zadowolenie z otrzymania przez niego „ce petit avantage"106. W początkach marca 1795 r.
Bacciarelli pisał, że Monaldi skończył modelowanie popiersia Suworowa w glinie107. Ten biust w terakocie
nie zachował się, natomiast jego wersja odkuta w marmurze białym, sygnowana „Gia. Monaldi Rom. inv.
et fecit anno 1795", znajduje się obecnie w Ermitażu. Za jej wykonanie artyście wypłacono 11 listopada
1795 r. sumę 600 rubli srebrem, a ponadto 325 rubli kosztował przewóz rzeźby do Petersburga. Popiersie to,
jak zauważono, wykazuje analogie z portretami Suworowa wykonanymi w tymże 1795 r. przez Charlesa
Bechona, miniaturzystę działającego na dworze Stanisława Augusta108.
W 1795 r. Monaldi, prócz omówionych dwóch popiersi, wykonywał też na zlecenie Marii z Gawdzic-
kich Radziwiłłowej figurę do nagrobka jej męża, Mikołaja Radziwiłła, starosty radoszkowskiego. Radziwiłł
zmarł 3 maja 1795 г., a we wrześniu do króla zwrócił się brat wdowy, Feliks Gawdzicki, prosząc w imieniu
- AGAD, Korespondencja Stanisława Augusta, nr 5A, k. 132-132v., list Bacciarellego do króla z 21 lutego 1795 r. (to samo:
BN, rkps 3291/1, k. 115). Też: AGAD, Arch. J. Poniatowskiego, nr 100: Wykazy inwentarzy i katalogów masy spadkowej po
Stanisławie Auguście..., 1785-1816, s. 373.
106 Ibidem, s. 40; BN, rkps 3291/1, k. 120, list króla do Bacciarellego z Grodna 25 lutego 1795 r. Też: Mańkowski,
Galer ja..., s. 122.
107 AGAD, Korespondencja Stanisława Augusta, nr 5A, k. 144, list Bacciarellego do króla z 4 marca 1795 r. (to samo,
z drobnymi różnicami: BN, rkps 3291/1, k. 118, 125).
8 A.M. A m sin s kaja, A.V. Pomarnackij, Nieizvestnye izobrazenja A.V. Suvorova roboty chudoznika J. Norblina,
„Sobsćenja Instituta Istorii Iskusstv AN SSR" (Moskwa), 1960, nr 13-14, s. 145, 147; A.V. Pomarnackij, Portrety A. V. Suvo-
rova. Oćerki ikonografii, Leningrad 1963, s. 42-48; J.M. Michałowski, Warszawskie portrety Suworowa w nowym opracowa-
niu jego ikonografii [recenzja z: A.V. Pomarnackij, Portrety A.V. Suvorova...], „BHS", 30, 1968, nr 4, s. 491, 493-495. O Char-
lesie Bechonie por.: SAP, t. 1, Wrocław 1971, s. 111-114 (J.M. Michałowski); o niezachowanym biuście Suworowa
w terakocie też: ThB, t. 25, s. 55.
13. Giacomo Monaldi, Śpiąca kobieta (fragment nagrobka Mikołaja Radziwiłła i Marii z Gawdzickich Radziwiłłowej),
marmur biały, 1795 r. Kościół św. Zygmunta w Szydłowcu, neg. Instytut Sztuki PAN
Równocześnie z odkuwaniem biustu Tytusa Monaldi wykonywał na zamówienie carowej Katarzyny II
popiersie feldmarszałka Aleksandra W. Suworowa, podczas jego pobytu w Warszawie. Bacciarelli pisał
o tym do króla w lutym 1795 г., wspominając, że Monaldi prosił go o marmur na tę rzeźbę, ale on nie chciał
go wydać bez wyraźnego polecenia monarchy105. Stanisław August wyraził zgodę na wydanie artyście bloku
marmuru i zadowolenie z otrzymania przez niego „ce petit avantage"106. W początkach marca 1795 r.
Bacciarelli pisał, że Monaldi skończył modelowanie popiersia Suworowa w glinie107. Ten biust w terakocie
nie zachował się, natomiast jego wersja odkuta w marmurze białym, sygnowana „Gia. Monaldi Rom. inv.
et fecit anno 1795", znajduje się obecnie w Ermitażu. Za jej wykonanie artyście wypłacono 11 listopada
1795 r. sumę 600 rubli srebrem, a ponadto 325 rubli kosztował przewóz rzeźby do Petersburga. Popiersie to,
jak zauważono, wykazuje analogie z portretami Suworowa wykonanymi w tymże 1795 r. przez Charlesa
Bechona, miniaturzystę działającego na dworze Stanisława Augusta108.
W 1795 r. Monaldi, prócz omówionych dwóch popiersi, wykonywał też na zlecenie Marii z Gawdzic-
kich Radziwiłłowej figurę do nagrobka jej męża, Mikołaja Radziwiłła, starosty radoszkowskiego. Radziwiłł
zmarł 3 maja 1795 г., a we wrześniu do króla zwrócił się brat wdowy, Feliks Gawdzicki, prosząc w imieniu
- AGAD, Korespondencja Stanisława Augusta, nr 5A, k. 132-132v., list Bacciarellego do króla z 21 lutego 1795 r. (to samo:
BN, rkps 3291/1, k. 115). Też: AGAD, Arch. J. Poniatowskiego, nr 100: Wykazy inwentarzy i katalogów masy spadkowej po
Stanisławie Auguście..., 1785-1816, s. 373.
106 Ibidem, s. 40; BN, rkps 3291/1, k. 120, list króla do Bacciarellego z Grodna 25 lutego 1795 r. Też: Mańkowski,
Galer ja..., s. 122.
107 AGAD, Korespondencja Stanisława Augusta, nr 5A, k. 144, list Bacciarellego do króla z 4 marca 1795 r. (to samo,
z drobnymi różnicami: BN, rkps 3291/1, k. 118, 125).
8 A.M. A m sin s kaja, A.V. Pomarnackij, Nieizvestnye izobrazenja A.V. Suvorova roboty chudoznika J. Norblina,
„Sobsćenja Instituta Istorii Iskusstv AN SSR" (Moskwa), 1960, nr 13-14, s. 145, 147; A.V. Pomarnackij, Portrety A. V. Suvo-
rova. Oćerki ikonografii, Leningrad 1963, s. 42-48; J.M. Michałowski, Warszawskie portrety Suworowa w nowym opracowa-
niu jego ikonografii [recenzja z: A.V. Pomarnackij, Portrety A.V. Suvorova...], „BHS", 30, 1968, nr 4, s. 491, 493-495. O Char-
lesie Bechonie por.: SAP, t. 1, Wrocław 1971, s. 111-114 (J.M. Michałowski); o niezachowanym biuście Suworowa
w terakocie też: ThB, t. 25, s. 55.