DOI article:
Szulc, Paulina: Dekoracja rzeźbiarska fasady Teatru Wielkiego w Warszawie
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.34225#0138
132
PAULINA SZULC
1. Teatr Wietki, 1950. fotografia, 11x15 cm. Warszawa, Archiwum Zakładowe TW-ON, sygn. 358/22.
Fot. B. Mieszkowski
ANTONIO CORAZZI - ARCHITEKT TEATRU NARODOWEGO-WIELKIEGO
Antonio Corazzi urodził się 17 grudnia 1792 r. w Livomo, w gmachu teatru Avalorati, gdzie jego
ojciec był impresarienUO. W 1810 lub 1811 rozpoczął studia we florenckiej Akademii Sztuk Pięknych,
w czasie których zafascynowała go szczególnie architektura grecka. Nauczycielem mającym największy
wpływ na wykształcenie Corazziego był Giuseppe del Rosso^k W 18ł8 r. młody architekt przybył do
Warszawy na zaproszenie ministra stanu Stanisława Staszica. Szybko znalazł się w Radzie Budowniczej
przy Komisji Spraw Wewnętrznych, a w 1820 r. został mianowany generalnym budowniczym rządowym.
Szczyt jego działalności architektonicznej przypadł na lata 1825-1833^, a właściwie do wybuchu
powstania listopadowego. Po jego upadku Corazzi był inspektorem budowlanym w kuratorium warszaw-
skim, realizował już mniejsze zlecenia, takie jak budowa willi i domów mieszczańskich. Do ojczyzny
з° A. Woły ński, T/7?o/;;' Gororr/, „Tygodnik Ilustrowany", 1878, nr 134, s. 33-34; A. Lauterbach, Сого"Т4н?ой;'о, [w:] PoAU
y/own/L R/ogrq/?crw, t. IV, red. W. Konopczyński, Warszawa 1938, s. 95: Biegański, Tntow' Corozz/ w TLor/c/?;/';' AyknycA...,
s. 36; idem, Во/ос пАмг/со. N'ecE/Ao 7on'OT*zw?rro VoMLowego HTryzowyU'cgo, Warszawa 1951, s. 29-46; S. Loza, Corozzz' т1м?ои/о,
[w:] X;*c/7;'?c/rc; ;' 7;M</ow/;;'czow;'c w PoAce, Warszawa 1954, s. 51-52; M. Bencivenni, Co/Y/zz; T/7?o/;;'o, [w:] D;'z;'o/7o/*;'o B;'og/*q/;co
r/cg/; /?o/;'o/7;, a cura di A. Ghisalberti, t. XXVIII. Roma 1983, s. 698-704; A. Milobędzki, Zo/i^ <7z;'c/ow o/*c/7;7e/r?z;/*y w BoAcc,
Warszawa 1988. s. 274-277; A. Rottermund, Co/*ozz;'Z/7?o/7;', [w:] D;'c?;o/7o/y ofT/*?, ed. J. Tumer, t. 7, London 1996, s. 836-837.
3' Wolyński. /oc. c;'?.
32 Właściwie do powstania listopadowego, po którym represje polityczne i gospodarcze zatrzymały rozwój Warszawy (A. Rot-
termund. ,,№/g;'cz/7e ко/м//;/7у' ;' ,.м^?/*о/;/;с /ro//;/7oĄ'". Uwog; o o/*c/;;'?c/r?M/*zc ;' м/*//о/;А?усс rr<?/*.yzaw.A*;'e/' /o? 7<875-7<85d, [w:] Po<7/;;g
/7;'eZ/o ; zrrgczU;; poD/r/cgo. ^мо'/'о z /;A?o/*;';' o/*c/;;'?c/r?M/i', s*z?;;/r; ;' /гм/?;;/у q//<7/*owo/7c Z<7;7//;ow; A7;7o//p<7zL;'c///M, Warszawa 1988, s. 449).
PAULINA SZULC
1. Teatr Wietki, 1950. fotografia, 11x15 cm. Warszawa, Archiwum Zakładowe TW-ON, sygn. 358/22.
Fot. B. Mieszkowski
ANTONIO CORAZZI - ARCHITEKT TEATRU NARODOWEGO-WIELKIEGO
Antonio Corazzi urodził się 17 grudnia 1792 r. w Livomo, w gmachu teatru Avalorati, gdzie jego
ojciec był impresarienUO. W 1810 lub 1811 rozpoczął studia we florenckiej Akademii Sztuk Pięknych,
w czasie których zafascynowała go szczególnie architektura grecka. Nauczycielem mającym największy
wpływ na wykształcenie Corazziego był Giuseppe del Rosso^k W 18ł8 r. młody architekt przybył do
Warszawy na zaproszenie ministra stanu Stanisława Staszica. Szybko znalazł się w Radzie Budowniczej
przy Komisji Spraw Wewnętrznych, a w 1820 r. został mianowany generalnym budowniczym rządowym.
Szczyt jego działalności architektonicznej przypadł na lata 1825-1833^, a właściwie do wybuchu
powstania listopadowego. Po jego upadku Corazzi był inspektorem budowlanym w kuratorium warszaw-
skim, realizował już mniejsze zlecenia, takie jak budowa willi i domów mieszczańskich. Do ojczyzny
з° A. Woły ński, T/7?o/;;' Gororr/, „Tygodnik Ilustrowany", 1878, nr 134, s. 33-34; A. Lauterbach, Сого"Т4н?ой;'о, [w:] PoAU
y/own/L R/ogrq/?crw, t. IV, red. W. Konopczyński, Warszawa 1938, s. 95: Biegański, Tntow' Corozz/ w TLor/c/?;/';' AyknycA...,
s. 36; idem, Во/ос пАмг/со. N'ecE/Ao 7on'OT*zw?rro VoMLowego HTryzowyU'cgo, Warszawa 1951, s. 29-46; S. Loza, Corozzz' т1м?ои/о,
[w:] X;*c/7;'?c/rc; ;' 7;M</ow/;;'czow;'c w PoAce, Warszawa 1954, s. 51-52; M. Bencivenni, Co/Y/zz; T/7?o/;;'o, [w:] D;'z;'o/7o/*;'o B;'og/*q/;co
r/cg/; /?o/;'o/7;, a cura di A. Ghisalberti, t. XXVIII. Roma 1983, s. 698-704; A. Milobędzki, Zo/i^ <7z;'c/ow o/*c/7;7e/r?z;/*y w BoAcc,
Warszawa 1988. s. 274-277; A. Rottermund, Co/*ozz;'Z/7?o/7;', [w:] D;'c?;o/7o/y ofT/*?, ed. J. Tumer, t. 7, London 1996, s. 836-837.
3' Wolyński. /oc. c;'?.
32 Właściwie do powstania listopadowego, po którym represje polityczne i gospodarcze zatrzymały rozwój Warszawy (A. Rot-
termund. ,,№/g;'cz/7e ко/м//;/7у' ;' ,.м^?/*о/;/;с /ro//;/7oĄ'". Uwog; o o/*c/;;'?c/r?M/*zc ;' м/*//о/;А?усс rr<?/*.yzaw.A*;'e/' /o? 7<875-7<85d, [w:] Po<7/;;g
/7;'eZ/o ; zrrgczU;; poD/r/cgo. ^мо'/'о z /;A?o/*;';' o/*c/;;'?c/r?M/i', s*z?;;/r; ;' /гм/?;;/у q//<7/*owo/7c Z<7;7//;ow; A7;7o//p<7zL;'c///M, Warszawa 1988, s. 449).