DOI Heft:
Wstęp
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.21224#0010
Wstęp
Barbara Małkiewicz omawia dość nietypowy eksponat przechowywany w Muzeum
- wielkich rozmiarów płótno, zapisane i zamalowane przez bywalców kawiarni „Paon”. Jest
to unikatowe świadectwo kawiamiano-artystycznej atmosfery Krakowa końca XIX wieku,
zarazem rodzaj kroniki tworzonej na bieżąco przez znanych artystów krakowskiej bohemy.
Autorka rekonstruuje barwne dzieje Paonu, który pisząca te słowa odnalazła na początku
lat 80. w muzealnych zakamarkach i przekazała do konserwacji, ta zaś ujawniła jego urodę
i wartość dokumentacyjną. W bieżącym roku Muzeum przygotowuje dwie wystawy,
w których malowidło to odegra niepoślednią rolę - jedną poświęconą kawiarniom, w tym
słynnej „Jamie Michalikowej” i jej kabaretowi Zielony Balonik, oraz drugą zatytułowaną
„Fin de siecle w Krakowie”. W obu Publiczność obejrzy dzieło w jego właściwym kon-
tekście.
Nowością, jaką wprowadzamy począwszy od tego tomu „Rozpraw”, są krótkie ko-
munikaty z prac badawczych. Cykl ten rozpoczęły nasze konserwatorki - Anna Grochow-
ska-Angelus oraz Małgorzata Chmielewska. Pierwszy z komunikatów dotyczy konserwacji
jednego z najcenniejszych zabytków włoskiego malarstwa renesansowego w zbiorach pol-
skich - Adoracji Dzieciątka Lorenza Lotta. To znakomite dzieło, zakupione przez MNK w
1971, w latach 1996-1997 poddane zostało gruntownym zabiegom konserwatorskim, dzięki
którym odzyskało pierwotną świetność - co mieli okazję docenić również koneserzy za-
graniczni w Waszyngtonie, Bergamo i Paryżu, gdzie prezentowana była wystawa mono-
graficzna poświęcona malarstwu Lotta.
Drugi komunikat informuje o pracach konserwatorskich i badawczych, jakim pod-
dano kilka obrazów będących zarówno własnością MNK, jak i Fundacji Książąt Czartory-
skich. Dzięki tym pracom między innymi ustalono atrybucję dzieł, potwierdzono ich dato-
wanie, a przede wszystkim przywrócono im pierwotny blask.
Wyrażam nadzieję, iż Koledzy, zachęceni przykładem Pań Konserwatorek, złożą
w Redakcji kolejne komunikaty infonnujące o ich interesujących odkryciach i ustaleniach.
Na koniec dodam dwa spostrzeżenia, jakie nasunąć się mogą po lekturze tomu.
Po pierwsze - część tekstów przypomina o naszych dawnych i bardzo silnych związkach
z innymi krajami europejskimi, co istotne zwłaszcza w 2004 roku, roku naszej akcesji do
struktur Unii Europejskiej. Druga uwaga dotyczy potwierdzenia znanej prawdy, że Kra-
ków przełomu XIX i XX wieku był miastem obfitującym w znaczące, a wciąż jeszcze nie
do końca rozpoznane zdarzenia artystyczne. Nasze Muzeum poświęcało im zawsze znacz-
ną uwagę i dzięki temu poszczycić się może najlepszą kolekcją dzieł z tego okresu.
Zofia Gołubiew
dyrektor Muzeum Narodowego
w Krakowie
Barbara Małkiewicz omawia dość nietypowy eksponat przechowywany w Muzeum
- wielkich rozmiarów płótno, zapisane i zamalowane przez bywalców kawiarni „Paon”. Jest
to unikatowe świadectwo kawiamiano-artystycznej atmosfery Krakowa końca XIX wieku,
zarazem rodzaj kroniki tworzonej na bieżąco przez znanych artystów krakowskiej bohemy.
Autorka rekonstruuje barwne dzieje Paonu, który pisząca te słowa odnalazła na początku
lat 80. w muzealnych zakamarkach i przekazała do konserwacji, ta zaś ujawniła jego urodę
i wartość dokumentacyjną. W bieżącym roku Muzeum przygotowuje dwie wystawy,
w których malowidło to odegra niepoślednią rolę - jedną poświęconą kawiarniom, w tym
słynnej „Jamie Michalikowej” i jej kabaretowi Zielony Balonik, oraz drugą zatytułowaną
„Fin de siecle w Krakowie”. W obu Publiczność obejrzy dzieło w jego właściwym kon-
tekście.
Nowością, jaką wprowadzamy począwszy od tego tomu „Rozpraw”, są krótkie ko-
munikaty z prac badawczych. Cykl ten rozpoczęły nasze konserwatorki - Anna Grochow-
ska-Angelus oraz Małgorzata Chmielewska. Pierwszy z komunikatów dotyczy konserwacji
jednego z najcenniejszych zabytków włoskiego malarstwa renesansowego w zbiorach pol-
skich - Adoracji Dzieciątka Lorenza Lotta. To znakomite dzieło, zakupione przez MNK w
1971, w latach 1996-1997 poddane zostało gruntownym zabiegom konserwatorskim, dzięki
którym odzyskało pierwotną świetność - co mieli okazję docenić również koneserzy za-
graniczni w Waszyngtonie, Bergamo i Paryżu, gdzie prezentowana była wystawa mono-
graficzna poświęcona malarstwu Lotta.
Drugi komunikat informuje o pracach konserwatorskich i badawczych, jakim pod-
dano kilka obrazów będących zarówno własnością MNK, jak i Fundacji Książąt Czartory-
skich. Dzięki tym pracom między innymi ustalono atrybucję dzieł, potwierdzono ich dato-
wanie, a przede wszystkim przywrócono im pierwotny blask.
Wyrażam nadzieję, iż Koledzy, zachęceni przykładem Pań Konserwatorek, złożą
w Redakcji kolejne komunikaty infonnujące o ich interesujących odkryciach i ustaleniach.
Na koniec dodam dwa spostrzeżenia, jakie nasunąć się mogą po lekturze tomu.
Po pierwsze - część tekstów przypomina o naszych dawnych i bardzo silnych związkach
z innymi krajami europejskimi, co istotne zwłaszcza w 2004 roku, roku naszej akcesji do
struktur Unii Europejskiej. Druga uwaga dotyczy potwierdzenia znanej prawdy, że Kra-
ków przełomu XIX i XX wieku był miastem obfitującym w znaczące, a wciąż jeszcze nie
do końca rozpoznane zdarzenia artystyczne. Nasze Muzeum poświęcało im zawsze znacz-
ną uwagę i dzięki temu poszczycić się może najlepszą kolekcją dzieł z tego okresu.
Zofia Gołubiew
dyrektor Muzeum Narodowego
w Krakowie