DOI Artikel:
Biedrońska-Słota, Beata: Namiot turecki w zbiorach Działu Tkanin Muzeum Narodowego w Krakowie
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.21224#0024
22
Beata Biedrońska-Słota
z około 1550 roku w pomieszczeniach haremu w pałacu Topkapi. Pałac sułtański
w Stambule co prawda był w roku 1663 częściowo zniszczony przez pożar, jed-
nak pomieszczenia haremu prawie nie zostały uszkodzone, a wszystkie jego wnę-
trza odnowiono i zrekonstruowano* 9. Jest więc bardzo prawdopodobne, że namiot
o tak wyszukanej dekoracji, podobnej do tej w pałacowych wnętrzach, wykona-
no na zamówienie wezyra lub sułtana w stambulskim warsztacie sułtańskim, pod
koniec wieku XVI.
Od tego czasu był on używany w Turcji aż do okresu kampanii żurawiń-
skiej nad Dniestrem w roku 167610 11, gdzie - co jest bardzo prawdopodobne - za-
instalowano go wraz z innymi namiotami tureckiego obozu. Obrona obozu pol-
skiego pod Żurawnem trwała od 25 września do 14 października. Wojskami pol-
skimi dowodził król Jan III Sobieski, na czele oddziałów tureckich i tatarskich stanął
Ibrahim. Długotrwałe i wyczerpujące działania wojenne zakończyło podpisanie
układu. Spod Żurawna ustąpili Ibrahim i Selim Girej, a król odebrał uprowadzo-
nych w jasyr i łupy. W bitwie uczestniczył pułkownik Stanisław Zygmunt Drusz-
kiewicz, na czele chorągwi kozackiej pod hetmanem Janem Sobieskim (ił. 13).
Po bitwie zresztą zwinął chorągiew i po-
rzucił służbę wojskową. Król Jan III So-
bieski dał mu kasztelanię lubaczowską.
Nieznane są dokładnie okoliczności, w
których namiot miał się stać własnością
Dmszkiewicza, wiadomo tylko, że po bi-
twie pod Żurawnem należał do jego ro-
dziny. Stanisław Zygmunt Druszkiewicz
miał córki i syna Juliana, który zmarł w
roku 1720. Córka Juliana Dmszkiewicza,
a wnuczka Stanisława, w roku 1732 wy-
szła za mąż za Stanisława Flawiusza
Suffczyńskiego z Łańcuchowa11. Ponie-
waż namiot w XIX wieku był potwier-
dzoną własnością rodziny Suffczyńskich,
jest bardzo prawdopodobne, że stanowił
część posagu Dmszkiewiczówny12.
W 1880 roku cesarz Franciszek
13. Autor nieznany, Pułkownik Stanisław
Zygmunt Druszkiewicz (1621-1690)
(fot. Muzeum)
17"’ Century and Their Export, ICTA, Budapest 1978, s. 363-372; A. Altum, J. Carswell,
G. Oney, Turkish Tiles and Ceramics, Istanbul 1992.
9 Die Kunst des Islam (Propylaen Kunstgeschichte, Berlin 1925), fig. 262.
10 J. Wol i ński, Z dziejów wojen polsko-tureckich, Warszawa 1983, s.172-175.
11 Przybysławski, o.c., s. 271-272; Świeykowski, o.c., s. 233.
12 Tamże.
Beata Biedrońska-Słota
z około 1550 roku w pomieszczeniach haremu w pałacu Topkapi. Pałac sułtański
w Stambule co prawda był w roku 1663 częściowo zniszczony przez pożar, jed-
nak pomieszczenia haremu prawie nie zostały uszkodzone, a wszystkie jego wnę-
trza odnowiono i zrekonstruowano* 9. Jest więc bardzo prawdopodobne, że namiot
o tak wyszukanej dekoracji, podobnej do tej w pałacowych wnętrzach, wykona-
no na zamówienie wezyra lub sułtana w stambulskim warsztacie sułtańskim, pod
koniec wieku XVI.
Od tego czasu był on używany w Turcji aż do okresu kampanii żurawiń-
skiej nad Dniestrem w roku 167610 11, gdzie - co jest bardzo prawdopodobne - za-
instalowano go wraz z innymi namiotami tureckiego obozu. Obrona obozu pol-
skiego pod Żurawnem trwała od 25 września do 14 października. Wojskami pol-
skimi dowodził król Jan III Sobieski, na czele oddziałów tureckich i tatarskich stanął
Ibrahim. Długotrwałe i wyczerpujące działania wojenne zakończyło podpisanie
układu. Spod Żurawna ustąpili Ibrahim i Selim Girej, a król odebrał uprowadzo-
nych w jasyr i łupy. W bitwie uczestniczył pułkownik Stanisław Zygmunt Drusz-
kiewicz, na czele chorągwi kozackiej pod hetmanem Janem Sobieskim (ił. 13).
Po bitwie zresztą zwinął chorągiew i po-
rzucił służbę wojskową. Król Jan III So-
bieski dał mu kasztelanię lubaczowską.
Nieznane są dokładnie okoliczności, w
których namiot miał się stać własnością
Dmszkiewicza, wiadomo tylko, że po bi-
twie pod Żurawnem należał do jego ro-
dziny. Stanisław Zygmunt Druszkiewicz
miał córki i syna Juliana, który zmarł w
roku 1720. Córka Juliana Dmszkiewicza,
a wnuczka Stanisława, w roku 1732 wy-
szła za mąż za Stanisława Flawiusza
Suffczyńskiego z Łańcuchowa11. Ponie-
waż namiot w XIX wieku był potwier-
dzoną własnością rodziny Suffczyńskich,
jest bardzo prawdopodobne, że stanowił
część posagu Dmszkiewiczówny12.
W 1880 roku cesarz Franciszek
13. Autor nieznany, Pułkownik Stanisław
Zygmunt Druszkiewicz (1621-1690)
(fot. Muzeum)
17"’ Century and Their Export, ICTA, Budapest 1978, s. 363-372; A. Altum, J. Carswell,
G. Oney, Turkish Tiles and Ceramics, Istanbul 1992.
9 Die Kunst des Islam (Propylaen Kunstgeschichte, Berlin 1925), fig. 262.
10 J. Wol i ński, Z dziejów wojen polsko-tureckich, Warszawa 1983, s.172-175.
11 Przybysławski, o.c., s. 271-272; Świeykowski, o.c., s. 233.
12 Tamże.