DOI Artikel:
Gumińska, Bronisława: Feliks Manggha Jasieński: Wszyscy marzymy, by dosięgnąć księżyca...
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.26693#0020
18
Bronisława Gumińska
sza dla kierującego Oddziałem Feliksa Jasieńskiego; oddania mu do użytku odpowied-
niego mieszkania (w sąsiedztwie zgromadzonych zbiorów); ustanowienia jego (niemal
nieograniczonych) uprawnień do dysponowania kolekcją (wystawy, decyzje o zakupach,
wymienianiu i wycofywaniu obiektów); precyzyjnego ustalenia warunków finansowych
zabezpieczających utrzymanie Oddziału (zakupy dzieł sztuki, konserwacje, obsługa, me-
dia) i mieszkania kolekcjonera. W tymże akcie (Art. XIX) ustalono również, iż „z chwilą
śmierci stawiającego [Feliksa Jasieńskiego] przechodzi wyłączny i niczym nie ograniczony
zarząd Oddziałem na Dyrekcję Muzeum Narodowego”. Dokument podpisali (w obecno-
ści notariusza Józefa Grodyńskiego): Feliks Jasieński, I wiceprezydent m. Krakowa dr Er-
nest Bandrowski, pełniący funkcję radców miejskich - prof. dr Julian Nowak i prof. dr Jó-
zef Muczkowski oraz „dobrowolnie do aktu tego przystępujący” Henryk Jasieński, syn
darczyńcy.
Na sporządzonym 27 marca tegoż roku uwierzytelnionym odpisie załączników do po-
wyższego dokumentu 9 listopada 1921 Henryk Jasieński dokonał istotnego - zapewne wy-
nikającego z wymogów prawnych - własnoręcznego wpisu: „Ja niżej podpisany jedyny syn
Feliksa i nieżyjącej Teresy z Łabęckich małżonków Jasieńskich oświadczam, iż rościć nie
będę żadnych pretensji do darowizny uczynionej przez Ojca mojego na rzecz gminy mia-
sta Krakowa”. Obok jego podpisu widnieje autograf Leona Wyczółkowskiego występujące-
go w roli świadka Feliksa i Henryka Jasieńskich. „W sposób symboliczny przez podpisanie
niniejszego” Feliks Jasieński oddał swoje zbiory w posiadanie miastu, przypieczętowując
swoje wieloletnie więzi z Muzeum Narodowym i finalizując ideę, która dojrzewała długo,
z trudem, w atmosferze uzasadnionego zaangażowania ze strony Muzeum, natomiast nie
zawsze pełnego zrozumienia i docenienia wagi sprawy przez decydentów we władzach
miejskich.
Ofiarowana kolekcja, której przebogaty zasób kwituje lakoniczny dwustronicowy spis
dzieł (załącznik „B” do „Umowy darowizny”), jest zbiorem bardzo obfitym i wszechstron-
nym2. O jej wyjątkowej wartości przesądza zarówno ranga artystyczna zebranych blisko 20
tysięcy muzealiów, jak i różnorodność polskich, europejskich, blisko- i dalekowschodnich
dzieł sztuki wszelkich dziedzin, z czasów od średniowiecza po współczesne kolekcjonero-
wi. Wśród nich miejsce szczególne, w skali europejskiej, zajmuje zbiór sztuki Dalekiego
Wschodu, ponad 6 tysięcy dzieł pochodzących przede wszystkim z Japonii i Chin, ale
także (w mniejszym zakresie) z Azji Południowo-Wschodniej (Indie, Syjam, Kambodża,
Korea, Indonezja) oraz Azji Centralnej (Mongolia, Tybet). Reprezentowane są w nim
rozmaite dziedziny sztuki: malarstwo, rzeźba, tkaniny, ceramika, brązy, militaria, wyroby
z laki, wśród nich 4 600 plansz barwnych drzeworytów japońskich.
Bezsprzecznie największą pasją Jasieńskiego były japonika, stanowiące trzon kolekcji,
co sprawiło, że całokształt jego kolekcjonerskiego dzieła utożsamiany bywa ze sztuką ja-
pońską. Tymczasem dar Feliksa Jasieńskiego to również kilka świetnych zespołów dzieł
sztuki polskiej, zachodnioeuropejskiej i bliskowschodniej z różnych dziedzin: malarstwa,
rzeźby, rzemiosła artystycznego, tkactwa, a nawet ludowego rękodzieła. Dopełnia go po-
kaźny księgozbiór z cennymi starodrukami, klasyką literacką i literaturą fachową.
Wśród zebranych muzealiów wyjątkową wartość posiada fundamentalny zespół dzieł
młodopolskiego malarstwa, rysunku, grafiki i rzeźby takich artystów, jak m.in.: Włady-
sław Podkowiński, Józef Pankiewicz, Julian Fałat, Józef Mehoffer, Stanisław Wyspiański,
Bronisława Gumińska
sza dla kierującego Oddziałem Feliksa Jasieńskiego; oddania mu do użytku odpowied-
niego mieszkania (w sąsiedztwie zgromadzonych zbiorów); ustanowienia jego (niemal
nieograniczonych) uprawnień do dysponowania kolekcją (wystawy, decyzje o zakupach,
wymienianiu i wycofywaniu obiektów); precyzyjnego ustalenia warunków finansowych
zabezpieczających utrzymanie Oddziału (zakupy dzieł sztuki, konserwacje, obsługa, me-
dia) i mieszkania kolekcjonera. W tymże akcie (Art. XIX) ustalono również, iż „z chwilą
śmierci stawiającego [Feliksa Jasieńskiego] przechodzi wyłączny i niczym nie ograniczony
zarząd Oddziałem na Dyrekcję Muzeum Narodowego”. Dokument podpisali (w obecno-
ści notariusza Józefa Grodyńskiego): Feliks Jasieński, I wiceprezydent m. Krakowa dr Er-
nest Bandrowski, pełniący funkcję radców miejskich - prof. dr Julian Nowak i prof. dr Jó-
zef Muczkowski oraz „dobrowolnie do aktu tego przystępujący” Henryk Jasieński, syn
darczyńcy.
Na sporządzonym 27 marca tegoż roku uwierzytelnionym odpisie załączników do po-
wyższego dokumentu 9 listopada 1921 Henryk Jasieński dokonał istotnego - zapewne wy-
nikającego z wymogów prawnych - własnoręcznego wpisu: „Ja niżej podpisany jedyny syn
Feliksa i nieżyjącej Teresy z Łabęckich małżonków Jasieńskich oświadczam, iż rościć nie
będę żadnych pretensji do darowizny uczynionej przez Ojca mojego na rzecz gminy mia-
sta Krakowa”. Obok jego podpisu widnieje autograf Leona Wyczółkowskiego występujące-
go w roli świadka Feliksa i Henryka Jasieńskich. „W sposób symboliczny przez podpisanie
niniejszego” Feliks Jasieński oddał swoje zbiory w posiadanie miastu, przypieczętowując
swoje wieloletnie więzi z Muzeum Narodowym i finalizując ideę, która dojrzewała długo,
z trudem, w atmosferze uzasadnionego zaangażowania ze strony Muzeum, natomiast nie
zawsze pełnego zrozumienia i docenienia wagi sprawy przez decydentów we władzach
miejskich.
Ofiarowana kolekcja, której przebogaty zasób kwituje lakoniczny dwustronicowy spis
dzieł (załącznik „B” do „Umowy darowizny”), jest zbiorem bardzo obfitym i wszechstron-
nym2. O jej wyjątkowej wartości przesądza zarówno ranga artystyczna zebranych blisko 20
tysięcy muzealiów, jak i różnorodność polskich, europejskich, blisko- i dalekowschodnich
dzieł sztuki wszelkich dziedzin, z czasów od średniowiecza po współczesne kolekcjonero-
wi. Wśród nich miejsce szczególne, w skali europejskiej, zajmuje zbiór sztuki Dalekiego
Wschodu, ponad 6 tysięcy dzieł pochodzących przede wszystkim z Japonii i Chin, ale
także (w mniejszym zakresie) z Azji Południowo-Wschodniej (Indie, Syjam, Kambodża,
Korea, Indonezja) oraz Azji Centralnej (Mongolia, Tybet). Reprezentowane są w nim
rozmaite dziedziny sztuki: malarstwo, rzeźba, tkaniny, ceramika, brązy, militaria, wyroby
z laki, wśród nich 4 600 plansz barwnych drzeworytów japońskich.
Bezsprzecznie największą pasją Jasieńskiego były japonika, stanowiące trzon kolekcji,
co sprawiło, że całokształt jego kolekcjonerskiego dzieła utożsamiany bywa ze sztuką ja-
pońską. Tymczasem dar Feliksa Jasieńskiego to również kilka świetnych zespołów dzieł
sztuki polskiej, zachodnioeuropejskiej i bliskowschodniej z różnych dziedzin: malarstwa,
rzeźby, rzemiosła artystycznego, tkactwa, a nawet ludowego rękodzieła. Dopełnia go po-
kaźny księgozbiór z cennymi starodrukami, klasyką literacką i literaturą fachową.
Wśród zebranych muzealiów wyjątkową wartość posiada fundamentalny zespół dzieł
młodopolskiego malarstwa, rysunku, grafiki i rzeźby takich artystów, jak m.in.: Włady-
sław Podkowiński, Józef Pankiewicz, Julian Fałat, Józef Mehoffer, Stanisław Wyspiański,