Museum Narodowe w Krakowie [Hrsg.]: Rozprawy Muzeum Narodowego w Krakowie (N.S. 7.2014)

Włodzimierz Błocki (1885-1920)

Po zakończeniu edukacji Błocki wrócił do Lwowa, gdzie stosunkowo szybko zyskał
uznanie. Debiutował jeszcze w 1909 r. na Wystawie Jesiennej we Lwowie. Zaprezentował
tam swoje liczne ryciny i studia olejne przywiezione z Włoch, a także większe obrazy,
np. Grajka (1909, MNWr). Pokazane prace spotkały się z bardzo dobrym przyjęciem kry-
tyki11. Rok później trzy obrazy olejne malarza (Portret p. D. [Dąbczańskiej?], Portret ojca
oraz Grajek) znalazły się na Powszechnej Wystawie Sztuki Polskiej we Lwowie12. Przeło-
mowa dla jego popularności okazała się „Wystawa Trzech”, na której wraz ze znajomymi
z Akademii: Józefem Wodyńskim oraz Zygmuntem Kurczyńskim (studiującym rzeźbę
u Laszczki) zaprezentował swój dorobek artystyczny. Ekspozycja została otwarta 21 maja
1911 i była prezentowana w salach wystawowych pałacyku przy ul. M. Mochnackiego
we Lwowie, z pewnością do lipca13. W prasie ogólnopolskiej i wśród lwowskiej publiczno-
ści wystawa zyskała rozgłos, a młodych artystów nazwano „obiecującą trójcą”14. W 1911 r.
Błocki został zaproszony do przygotowania litografii z widokiem Krakowa do zbiorowej
Teki chromolitografii z okazji XI Zjazdu Lekarzy i Przyrodników. W 1912 wraz z Teodo-
rem Grottem odbył podróż do Włoch15. Artyści przebywali we Florencji, Rzymie, Ne-
apolu oraz na Sycylii. Z wędrówki po Italii zachowały się listy Błockiego do ówczesnego
sekretarza lwowskiego TPSP, Stanisława Sokołowskiego16. Malarz dopytywał się głównie
o powodzenie jego dzieł w czasie wystawy wiosennej i informował o dalszych krokach
w podróży. Po kilku bardziej osobistych ustępach można się domyślać, że Błocki był wtedy
młodzieńcem pełnym ideałów:
Wielmożny Panie Sekretarzu!
W mojej wędrówce po Włoszech zatrzymałem się na dłuższy czas (mniej więcej na dwa tygodnie)
we Florencji. Jest to miasto stworzone zdaje się specjalnie dla malarzy. Toteż poniewiera się ich tu tysią-
ce. Powiększyłem plejadę. Mam zamiar przejechać całe Włochy a z powrotem osiąść przez pewien czas
na Korsyce dla studiów. Do urzeczywistnienia tych planów potrzeba mi sporo monety dlatego przypomi-
nam się (w czasie wiosennej wystawy) łaskawej pamięci Pana Sekretarza. Proszę adresować: Błocki - Ita-
lien. Firenze - poste restante. Tymczasem zasyłam Panu Sekretarzowi pozdrowienia i ukłony - WBłoeki
Jestem ciekaw, jak się wystawa wiosenna przedstawia. Proszę o kilka słów17.

11 A. Schroeder, op.cit., s. 1.
12 Katalog Powszechnej Wystawy Sztuki Polskiej we Lwowie 1910 w Pałacu Sztuki. Plac Powystawowy
od d. 22 maja 1910, s. 12.
13 Wystawa Trzech, „Nasz Kraj Ilustrowany”, 1911, nr 153, s. 8-9; J. Wilusz, Wystawa Trzech, „Słowo
Polskie”, 1911, nr 268, s. 9.
14 J. Wilusz, op. cit., s. 9.
15 Błędnie datowaną przez SAP na 1911. Opracowania wskazują na istnienie teki akwafort z Florencji,
na której ślad nie udało mi się trafić w toku badań. Listy do R. Sokołowskiego z Florencji i Neapolu,
b.d., 2 VI 1912, 9 VI 1912, Ossolineum, rkps 7450/1, s. 519-528; K. Czarnocka, op. cit.; M. Grońska,
Grafika w książce, tece i albumie. Polskie wydawnictwa artystyczne i bibliofilskie z lat 1899-1945, Wrocław -
Warszawa - Kraków 1994, s. 206.
16 Błocki adresuje listy „R. Sokołowski”. Jednak w Sprawozdaniu Dyrekcji Towarzystwa Przyjaciół Sztuk
Pięknych we Lwowie z czynności za rok 1908/1909 pod stanowiskiem sekretarza figuruje Stanisław Sokołowski.
Kwerenda Anny Joniak z archiwum krakowskiego TPSP potwierdza tę osobę. Joniak dodaje, że wtedy
we Lwowie często powtarzało się łączenie imion Roman Stanisław. Być może jest to właśnie taki przypadek.
17 List W. Błockiego do TPSP z Florencji z maja 1912, Ossolineum, rkps 7450/1, s. 519.