Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie — 7.1963

DOI Artikel:
Łyczkowska, Krystyna: Pieczęcie babilońsko-asyryjskie
DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.19395#0020
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
ofiarne. Po prawej stronie ołtarza stoi człowiek w wysokim stożkowym nakryciu głowy, odziany
w długą, bogato zdobioną szatę, prawa ręka wyciągnięta w stronę ołtarza, lewa zgięta w łokciu.
Po drugiej stronie ołtarza stoi następna postać przedstawienia ubrana tak samo jak wyżej opi-
sana, różni się tylko nakryciem głowy, którym jest kapelusz utworzony ze zmniejszających się
ku górze krążków. Nad ołtarzem widnieje półksiężyc. Po obu stronach ołtarza są dwa nieczy-
telne znaki.

Jest to scena kultowa. Prawdopodobnie osoby występujące na przedstawieniu to kapłani
składający w imieniu właścicielki pieczęci ofiarę bóstwom.
Inskrypcja: • TA-TE-NI

marat i-din ''"Samaś

amat "" I-ZU

Tłumaczenie: TA-TE-NI, córka Idin-Samas, niewolnica boga Izu.

Inskrypcja na tej pieczęci jest zupełnie identyczna z inskrypcją pieczęci nr 9. Można postawić
hipotezę, że jest to pieczęć tej samej kobiety. Występuje bowiem takie samo imię właścicielki
pieczęci, imię ojca i obie pieczęcie wymieniają to samo imię boga, pod którego opiekę oddaje
się właścicielka pieczęci. Możliwe, że właścicielka pieczęci była kapłanką lub też zajmowała wy-
sokie stanowisko administracyjne lub społeczne. Świadczy o tym chociażby fakt posiadania wię-
cej niż jednej pieczęci.

Analogie: OIP, XXVII, pl. 8, nr 77—9; OIP, LXXII, pl. 92, nr 987; Pritchard, jw., s. 222, nr 698;
s. 205, nr 624;

OKRES ŚREDNIO ASYRYJSKI

(2 połowa II tysiąclecia)

11. Nr inw. 148442.
Chalcedon.

Wys. 39 mm, śred. 16 mm
Kształt walcowaty.
Stan zachowania dobry.

Po dwóch stronach stołu ofiarnego siedzą dwie postacie ludzkie, uzupełnieniem przedstawie-
nia jest pionowy pas ukazujący trzy zwierzęta umieszczone jedno nad drugim.

Głównym elementem przedstawienia jest stół ofiarny, na którym leży ryba, nad nią romb19

Reallexikon der Yorgeschichte, Bd. IV, s. 432, określa romb jako symbol wody.

16
 
Annotationen