Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (7.1963)

:// / /

x











'// / i i



( ( \ \ x



Rys. 2

Poniżej skrzydeł skarabeusza biegnie pas dekoracji geometrycznej, składającej się z białych
czerwonych i czarnych trójkątów podzielonych biało-czarnymi paskami.

Następnie mamy poziomy pas składający się z trzydziestu krótkich, pionowych kolumn in-
skrypcji hieroglificznej. Inskrypcja ta oparta jest na rozpostartych skrzydłach bogini ukazanej
w prawym profilu, klęczącej na prawym kolanie, w sposób podobny jak wyżej opisana scena ado-
racji słońca przez pawiany opierała się na skrzydłach skarabeusza. Bogini jest ubrana w czerwo-
ną suknię sięgającą kostek, włosy ma czarne, twarz żółtą, na głowie ma umieszczoną żółtą tarczę
słoneczną otoczoną białym paskiem (rys. 2)10.

Bogini ta to najprawdopodobniej Nut, która rozpościera opiekuńcze skrzydła nad ciałem
Ozyrysa11, w tym wypadku właściciela kartonażu. Zazwyczaj w tarczy słonecznej umieszczonej
na głowie, Nut ma wpisane swe imię12, w naszym wypadku wydaje się, że nie było ono napisane
wogóle, w każdym razie nie można zauważyć śladów hieroglifów.

Głowa Nut dzieli napis na połowy, podobnie jak wyżej tarcza słoneczna toczona przez ska-
rabeusza dzieliła szereg pawianów. Inskrypcja jest napisana czarnymi hieroglifami, w kolumnach
rozdzielonych jedna od drugiej czarnymi paskami, tło poszczególnych kolumn jest: białe, czer-
wone, zielone bądź żółte.

Poniżej mamy znowu pas ornamentu geometrycznego, który tworzą od góry: pas składający
się z trójkątów i prostokątów białych, czarnych i czerwonych, następnie szerszy pas z maleńkich,
czerwonych, białych, jasno i ciemnozielonych kwadracików ułożonych w barwną szachownicę
i imitujący mozaikę, wreszcie na samym dole pas z prostokątów w kolorach: czerwonym, zielo-
nym, białym i czarnym.

10 JEA, 17 (1931), pl. LVI, LVII.

11 Por. A. Erman, La Religion des Egyptiens, Paris 1937, s. 256.

12 Por. H. Gauthier, Cercueils anthropoides des Pretres de Montou, I, Le Caire 1912, pl. XVI, XIX,
XXXIII, xxxv.

59