DOI Artikel:
Pomorska, Irena; Muzeum Narodowe w Warszawie [Mitarb.]: Kartonaż z Muzeum Narodowego w Warszawie nr inw. 17330
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19395#0064
Rys. 3
Następny pas dekoracji figuralnej składa się z dziewięciu prostokątów oddzielonych od sie-
bie białymi kreskami. Rozgrywająca się tu scena przedstawia Anubisa nad zwłokami umieszczo-
nymi na łożu oraz szereg towarzyszących mu bóstw-mumii o zwierzęcych głowach z Izydą i Nef-
tydą na czele (rys. 3). Centrum stanowi namalowana na zielonym tle żółtą farbą scena przedsta-
wiająca Anubisa mumifikującego zwłoki spoczywające na łożu w kształcie znaku sdr. W prosto-
kątach najbliższych scenie centralnej widzimy na czerwonym tle dwie boginie namalowane żółtą
farbą, po lewej stronie od sceny centralnej Neftydę a po prawej Izydę. Boginie, zwrócone ku
środkowi, mają wzniesioną jedną rękę w geście adoracji a drugą spuszczoną, u stóp każdej
z nich leży zwinięta kobra z podniesionym łbem13. W następnych polach mamy symetrycznie
rozmieszczone kolejno: na ciemnozielonym tle żółte postacie w kształcie mumii z głowami sza-
kali, w wyciągniętych przed siebie rękach trzymają one paski płótna14, w następnych z kolei
polach widzimy na jasnozielonym tle białe mumie z głowami sokołów i paskami płótna w rękach,
w ostatnich prostokątach na ciemnozielonym tle namalowano mumie z głowami ludzkimi i pas-
kami w rękach. Wszystkie te postacie są zrwócone twarzami w stronę sceny balsamowania
zwłok.
13 Być może jest to znak ntrt — bogini, por. Wb. II 362.
14 Paski płótna trzymane w rękach przez towarzyszące Anubisowi postacie, były używane być może przez
Anubisa przy mumifikacji, por. O. Koefoed-Petersen, Catalogue des Sarcophages et Cercueils Egyptiens,
Copenhague 1951, s. 28, pl. LIV, LV; Buhl, jw., s. 64, fig. 26; CC. Edger, Greco-Egyptian Coffins,
Masks and Portraits, CGC, Le Caire 1905, pl. XXXII. Przypuszczenie to zdaje się potwierdzać fakt, że takie
paski płótna są najczęściej noszone przez synów Horusa, por. Buhl, jw., s. 48, fig. 13; s. 74, fig. 36; s. 80,
fig. 41; s. 115, fig. 67; s. 117, fig. 68. Być może mają one jeszcze inne znaczenie, tekst hieroglificzny z IV kaplicy
Tut-anch-Amona mówi że Nut ma zdjąć bandaże ze zmarłego, A. Piankoff, The Shrines of Tut-Ankh-Amon,
New York 1955, s. 62 uważa, że zabieg ten miał miejsce przy zmartwychwstaniu. Wydaje się, że w czasach później-
szych zgubiło się zarówno jedno jak i drugie znaczenie pasków płótna, noszą je przeróżne bóstwa przedstawione
na sarkofagach, por. Edgar, jw., pl. XI, XIII, XIV, XV.
60
Następny pas dekoracji figuralnej składa się z dziewięciu prostokątów oddzielonych od sie-
bie białymi kreskami. Rozgrywająca się tu scena przedstawia Anubisa nad zwłokami umieszczo-
nymi na łożu oraz szereg towarzyszących mu bóstw-mumii o zwierzęcych głowach z Izydą i Nef-
tydą na czele (rys. 3). Centrum stanowi namalowana na zielonym tle żółtą farbą scena przedsta-
wiająca Anubisa mumifikującego zwłoki spoczywające na łożu w kształcie znaku sdr. W prosto-
kątach najbliższych scenie centralnej widzimy na czerwonym tle dwie boginie namalowane żółtą
farbą, po lewej stronie od sceny centralnej Neftydę a po prawej Izydę. Boginie, zwrócone ku
środkowi, mają wzniesioną jedną rękę w geście adoracji a drugą spuszczoną, u stóp każdej
z nich leży zwinięta kobra z podniesionym łbem13. W następnych polach mamy symetrycznie
rozmieszczone kolejno: na ciemnozielonym tle żółte postacie w kształcie mumii z głowami sza-
kali, w wyciągniętych przed siebie rękach trzymają one paski płótna14, w następnych z kolei
polach widzimy na jasnozielonym tle białe mumie z głowami sokołów i paskami płótna w rękach,
w ostatnich prostokątach na ciemnozielonym tle namalowano mumie z głowami ludzkimi i pas-
kami w rękach. Wszystkie te postacie są zrwócone twarzami w stronę sceny balsamowania
zwłok.
13 Być może jest to znak ntrt — bogini, por. Wb. II 362.
14 Paski płótna trzymane w rękach przez towarzyszące Anubisowi postacie, były używane być może przez
Anubisa przy mumifikacji, por. O. Koefoed-Petersen, Catalogue des Sarcophages et Cercueils Egyptiens,
Copenhague 1951, s. 28, pl. LIV, LV; Buhl, jw., s. 64, fig. 26; CC. Edger, Greco-Egyptian Coffins,
Masks and Portraits, CGC, Le Caire 1905, pl. XXXII. Przypuszczenie to zdaje się potwierdzać fakt, że takie
paski płótna są najczęściej noszone przez synów Horusa, por. Buhl, jw., s. 48, fig. 13; s. 74, fig. 36; s. 80,
fig. 41; s. 115, fig. 67; s. 117, fig. 68. Być może mają one jeszcze inne znaczenie, tekst hieroglificzny z IV kaplicy
Tut-anch-Amona mówi że Nut ma zdjąć bandaże ze zmarłego, A. Piankoff, The Shrines of Tut-Ankh-Amon,
New York 1955, s. 62 uważa, że zabieg ten miał miejsce przy zmartwychwstaniu. Wydaje się, że w czasach później-
szych zgubiło się zarówno jedno jak i drugie znaczenie pasków płótna, noszą je przeróżne bóstwa przedstawione
na sarkofagach, por. Edgar, jw., pl. XI, XIII, XIV, XV.
60