DOI Artikel:
Pomorska, Irena; Muzeum Narodowe w Warszawie [Mitarb.]: Kartonaż z Muzeum Narodowego w Warszawie nr inw. 17330
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19395#0068
Rys. 7
tarcza słoneczna, na kolanach bóstwo trzyma po jednym piórze św(t). W dwóch przylegających
do tego przedstawienia, ciemnozielonych płaszczyznach znajdują się dwie żółte mumie z głowami
szakali i paskami płótna w rękach, po jednej mumii w każdej płaszczyźnie. Następne prostokąty
o czerwonym tle zajmują mumie szare, z ludzkimi głowami, również trzymające paski płótna
w rękach. W ostatnich polach na ciemnozielonym tle widzimy po lewej stronie czerwoną mumię
z głową ludzką i paskiem płótna w rękach, a po prawej również mumię czerwoną ale z głową
małpy.
Postać centralna o czterech głowach barana może przedstawiać duszę boga Re, lub być wy-
obrażeniem bóstwa wiatru20, także w podobny sposób ukazywano czasami wschodzące słońce21
często adorowane przez małpy22, takie przedstawienie boga słońca z czterema głowami barana
miało ścisły związek z kultem zmarłych, krążki podkładane mumii pod głowę i mające często
charakter amuletu, gdy nosiły przedstawienie takiego bóstwa miały zapewnić zmarłemu ciepło23.
Cztery głowy barana nosiło też bliżej nieokreślone bóstwo o nieznanym charakterze24. W tym
wypadku wydaje się, że ze względu na tarczę słoneczną umieszczoną nad baranimi głowami,
mamy przedstawione bóstwo słoneczne — Amona-Re, którego zadaniem, w tym wypadku, było
zapewnienie ciepła zmarłemu w zaświatach.
Następnie znowu powtarza się motyw mozaiki ograniczonej pasami z kolorowych prosto-
kątów.
20 H. Brugsch, Thesaurus, s. 847—850.
21 Por. F. Guilmant, Le tombeau de Ramses IX, Le Caire 1907, pl. XXVII, gdzie mamy przedstawienie
podobnego bóstwa opatrzone legendą mówiącą, że to Amon-Re-Horachte, także: E. Lefebure, Les hypogees
royaux de Thebes, seconde division, Paris 1889, s. 13.
22 Brugsch, jw., s. 744; lub Golenischeff,.Die Metternichstele, Leipzig 1877, pl. III.
23 Buhl, jw., s. 164; A. Erman, La Religion, s. 331, fig. 117; H. Bonnet, Reallexikon, s. 389 sq., 870.
21 G. Roeder, Naos, CGC, Leipzig 1914, s. 59, taf. 19.
64
tarcza słoneczna, na kolanach bóstwo trzyma po jednym piórze św(t). W dwóch przylegających
do tego przedstawienia, ciemnozielonych płaszczyznach znajdują się dwie żółte mumie z głowami
szakali i paskami płótna w rękach, po jednej mumii w każdej płaszczyźnie. Następne prostokąty
o czerwonym tle zajmują mumie szare, z ludzkimi głowami, również trzymające paski płótna
w rękach. W ostatnich polach na ciemnozielonym tle widzimy po lewej stronie czerwoną mumię
z głową ludzką i paskiem płótna w rękach, a po prawej również mumię czerwoną ale z głową
małpy.
Postać centralna o czterech głowach barana może przedstawiać duszę boga Re, lub być wy-
obrażeniem bóstwa wiatru20, także w podobny sposób ukazywano czasami wschodzące słońce21
często adorowane przez małpy22, takie przedstawienie boga słońca z czterema głowami barana
miało ścisły związek z kultem zmarłych, krążki podkładane mumii pod głowę i mające często
charakter amuletu, gdy nosiły przedstawienie takiego bóstwa miały zapewnić zmarłemu ciepło23.
Cztery głowy barana nosiło też bliżej nieokreślone bóstwo o nieznanym charakterze24. W tym
wypadku wydaje się, że ze względu na tarczę słoneczną umieszczoną nad baranimi głowami,
mamy przedstawione bóstwo słoneczne — Amona-Re, którego zadaniem, w tym wypadku, było
zapewnienie ciepła zmarłemu w zaświatach.
Następnie znowu powtarza się motyw mozaiki ograniczonej pasami z kolorowych prosto-
kątów.
20 H. Brugsch, Thesaurus, s. 847—850.
21 Por. F. Guilmant, Le tombeau de Ramses IX, Le Caire 1907, pl. XXVII, gdzie mamy przedstawienie
podobnego bóstwa opatrzone legendą mówiącą, że to Amon-Re-Horachte, także: E. Lefebure, Les hypogees
royaux de Thebes, seconde division, Paris 1889, s. 13.
22 Brugsch, jw., s. 744; lub Golenischeff,.Die Metternichstele, Leipzig 1877, pl. III.
23 Buhl, jw., s. 164; A. Erman, La Religion, s. 331, fig. 117; H. Bonnet, Reallexikon, s. 389 sq., 870.
21 G. Roeder, Naos, CGC, Leipzig 1914, s. 59, taf. 19.
64