DOI Artikel:
Kołodziejczyk, Kamila; Muzeum Narodowe w Warszawie [Mitarb.]: Plecionki staroegipskie w Muzeum Narodowym w Warszawie
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19395#0091
7. Koszyczek na owoce. Nowe Państwo
O reperacji dna koszyczka w okresie, z którego pochodzi, świadczy inna barwa surowca
użytego doń oraz niestaranne jego wykończenie. Na to, że jedno z uszu w tym czasie również
dopleciono, wskazuje odrębny sposób splecienia i idealny stan zachowania.
O podobnych, lecz bardziej płaskich koszach, mówi Bruyere, że zawierały przede wszystkim
owoce: orzechy, daktyle, jabłka granatu i winogrona43.
Datowanie—Nowe Państwo (por. kat. nr 1).
8. Kosz (il. 8).
Nr inw. 139077 M.N. 498 : 37 U.W. Deir El Medineh.
Wysokość 0,21 m, średnica otworu 0,185 m, średnica dna 0,235 m. Największe wybrzuszenie o średnicy
0,28 m.
Trzcina barwy jasnobrunatnej. Technika krzyżowo-żeberkowa.
Zniszczony brzeg, kręgi oderwane od siebie, z przetartymi splotami obiegającymi.
Kosz duży kształtu okrągłego. Dno z ułożonych płasko kręgów w kształcie ślimacznicy.
Boki również z kręgów nałożonych na siebie i oplecionych trzcinową taśmą. Na ich powierzchni
widoczny ornament utworzony przez pięć podwójnych splotów biegnących od dna do brzegu.
Każdy z nich obejmuje po dwa kręgi. W połowie wysokości kosza sploty załamane pod kątem
prostym.
Tego rodzaju kosze, lecz o mniej wykształconej formie, opisuje Bruyere44. Według niego
43 Bruyere, jw., s. 55.
4* Jw., s. 55.
87
O reperacji dna koszyczka w okresie, z którego pochodzi, świadczy inna barwa surowca
użytego doń oraz niestaranne jego wykończenie. Na to, że jedno z uszu w tym czasie również
dopleciono, wskazuje odrębny sposób splecienia i idealny stan zachowania.
O podobnych, lecz bardziej płaskich koszach, mówi Bruyere, że zawierały przede wszystkim
owoce: orzechy, daktyle, jabłka granatu i winogrona43.
Datowanie—Nowe Państwo (por. kat. nr 1).
8. Kosz (il. 8).
Nr inw. 139077 M.N. 498 : 37 U.W. Deir El Medineh.
Wysokość 0,21 m, średnica otworu 0,185 m, średnica dna 0,235 m. Największe wybrzuszenie o średnicy
0,28 m.
Trzcina barwy jasnobrunatnej. Technika krzyżowo-żeberkowa.
Zniszczony brzeg, kręgi oderwane od siebie, z przetartymi splotami obiegającymi.
Kosz duży kształtu okrągłego. Dno z ułożonych płasko kręgów w kształcie ślimacznicy.
Boki również z kręgów nałożonych na siebie i oplecionych trzcinową taśmą. Na ich powierzchni
widoczny ornament utworzony przez pięć podwójnych splotów biegnących od dna do brzegu.
Każdy z nich obejmuje po dwa kręgi. W połowie wysokości kosza sploty załamane pod kątem
prostym.
Tego rodzaju kosze, lecz o mniej wykształconej formie, opisuje Bruyere44. Według niego
43 Bruyere, jw., s. 55.
4* Jw., s. 55.
87