DOI Artikel:
Kołodziejczyk, Kamila; Muzeum Narodowe w Warszawie [Mitarb.]: Plecionki staroegipskie w Muzeum Narodowym w Warszawie
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19395#0096
■
12. Koszyczek z pokrywą. Papirus.
Nowe Państwo
e. Inne
12. Koszyczek z pokrywą (il. 12).
Nr inw 139078 M.N. 499 : 37 U.W. Deir El Medineh.
Wysokość 0,85 m, średnica dna i otworu 0,11 m, wysokość pokrywy 0,045 m, średnica 0,105 m.
Papirus, słoma barwy jasnobrązowej. Technika krzyżowa na osnowie żeberkowej.
Na powierzchni koszyczka i pokrywy brak częściowo osnowy.
Mały koszyczek, kulisty po zamknięciu pokrywy. Dno o kształcie ślimacznicy z czterech
płasko nakładających się na siebie kręgów. Siedem tworzy ścianki. Wewnątrz na poziomie trze-
ciego kręgu od brzegu koszyczka przymocowane równolegle do dna dwa kręgi, jeden na drugim.
Trzy pierwsze kręgi pokrywy o jednakowej średnicy nakładają się na siebie, pozostałe cztery są
połączone ze sobą w ten sposób, że górna część pokrywy jest wypukła.
Podpórka wewnątrz kosza stanowiła oparcie dla pokrywy, która mimo mniejszej średnicy,
dzięki temu nie wpadała do wewnątrz.
B. Bruyere na podstawie koszy tego rodzaju pochodzących z Deir El Medineh stwierdza,
z uwagi na nietrwałość surowca, że służyły one jako ofiara dawana do grobu zmarłemu56. Nad-
mienia jednocześnie, że surowcem tym była słoma alfa.
M. Schmidl wyprowadza rozwój pokrywy od prostej czary odwróconej nad koszem, która
spoczywała na podpórce, jaką ma nasz zabytek57. W okresach późniejszych, mimo że pokrywy
były wyplatane i miały starannie dopasowany brzeg do kosza, podpórka nie znikła. Zachowała
się zwłaszcza w koszach, które służyły do celów sakralnych.
Wobec tego możemy przyjąć, że zabytek nasz służył celom sakralnym, został wykonany
z myślą o złożeniu go do grobu zmarłemu, bądź też był przedmiotem codziennego użytku.
Datowanie—Nowe Państwo (por. kat. nr 1).
56 Bruyere, jw., s. 46—47.
57 M. Schmidl, Altagyptische Techniken an Afrikanischen Spiralwulstkórben, Festschriften P.W. Schm idt,
Yienna 1928, s. 651.
92
12. Koszyczek z pokrywą. Papirus.
Nowe Państwo
e. Inne
12. Koszyczek z pokrywą (il. 12).
Nr inw 139078 M.N. 499 : 37 U.W. Deir El Medineh.
Wysokość 0,85 m, średnica dna i otworu 0,11 m, wysokość pokrywy 0,045 m, średnica 0,105 m.
Papirus, słoma barwy jasnobrązowej. Technika krzyżowa na osnowie żeberkowej.
Na powierzchni koszyczka i pokrywy brak częściowo osnowy.
Mały koszyczek, kulisty po zamknięciu pokrywy. Dno o kształcie ślimacznicy z czterech
płasko nakładających się na siebie kręgów. Siedem tworzy ścianki. Wewnątrz na poziomie trze-
ciego kręgu od brzegu koszyczka przymocowane równolegle do dna dwa kręgi, jeden na drugim.
Trzy pierwsze kręgi pokrywy o jednakowej średnicy nakładają się na siebie, pozostałe cztery są
połączone ze sobą w ten sposób, że górna część pokrywy jest wypukła.
Podpórka wewnątrz kosza stanowiła oparcie dla pokrywy, która mimo mniejszej średnicy,
dzięki temu nie wpadała do wewnątrz.
B. Bruyere na podstawie koszy tego rodzaju pochodzących z Deir El Medineh stwierdza,
z uwagi na nietrwałość surowca, że służyły one jako ofiara dawana do grobu zmarłemu56. Nad-
mienia jednocześnie, że surowcem tym była słoma alfa.
M. Schmidl wyprowadza rozwój pokrywy od prostej czary odwróconej nad koszem, która
spoczywała na podpórce, jaką ma nasz zabytek57. W okresach późniejszych, mimo że pokrywy
były wyplatane i miały starannie dopasowany brzeg do kosza, podpórka nie znikła. Zachowała
się zwłaszcza w koszach, które służyły do celów sakralnych.
Wobec tego możemy przyjąć, że zabytek nasz służył celom sakralnym, został wykonany
z myślą o złożeniu go do grobu zmarłemu, bądź też był przedmiotem codziennego użytku.
Datowanie—Nowe Państwo (por. kat. nr 1).
56 Bruyere, jw., s. 46—47.
57 M. Schmidl, Altagyptische Techniken an Afrikanischen Spiralwulstkórben, Festschriften P.W. Schm idt,
Yienna 1928, s. 651.
92