Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (7.1963)

15—18. Pędzle. Nowe Państwo

Pędzel powstał przez złożenie w połowie długości włókien roślinnych i strużyn drewnianych.
Uchwyt tworzy splot skręcony z liści palmowych obiegający surowiec nieco powyżej miejsca
złożenia go. Ten sam splot dzieli niżej całość na cztery wiązki. Ilość owinięć wiązek jest różna
Oddzielone są od siebie równolegle do długości. Wszystkie były oplecione wokoło czterokrotnie.
Świadczą o tym niewielkie fragmenty splotu i ślady odciśnięcia się.

Pędzel wykonany jest jak inne (por. kat. nr 15, 17 i 18), jednak z uwagi na nieco grubszy su-
rowiec i mocniejsze wykończenie wydaje się, że mógł służyć nie do malowania, ale np. przygoto-
wania ścian przed nałożeniem farby.

Najbardziej zbliżony wykonaniem jest pędzel pochodzący z Deir El Medineh datowany na
okres Nowego Państwa, znajdujący się w Muzeum w Pradze65.

Datowanie — okres bizantyjski60.

17. Pędzel (il. 17).

Nr inw. 138870 M.N. 329 : 37 U.W. Edfu.

Długość 0,17 m, największa szerokość 0,10 m, w miejscu podziału na wiązki 0,09 m.
Liście palmowe, włókna palmowe. Technika splotu spiralna.
Nie zachowane sploty na jednej wiązce.

65 Żaba, jw., s. 8.

66 Fouilles Franco-Polonaises, jw., s. 138.

96