24. Fragment plecionki. Okres bizantyjski
Największy z fragmentów plecionki ma kształt wąskiego, długiego paska. Inne — o nieregu-
larnej formie. Trzy najmniejsze mają zaledwie po trzy sploty. Boki sześciu fragmentów plecionki
luźne na skutek jej zerwania.
Zarówno technika, jak i materiał są analogiczne do plecionki pochodzącej z Deir El Medineh
(por. kat. nr 4). Opierając się na datowaniu tego ostatniego fragmentu można sądzić, że technikę
tę znali Egipcjanie w okresie Nowego Państwa.
W sprawozdaniach z wykopalisk w Edfu nasza plecionka określona jest jako fragment
maty87.
Jest to pierwsza wzmianka o stosowaniu tej techniki przy splataniu mat. Wydaje się jednak,
że nie służyły one do spania czy siedzenia z uwagi na niewypełnione przestrzenie między splotami.
Być może, że miały natomiast zastosowanie w domach egipskich do pokrywania ścian.
Datowanie — okres bizantyjski88.
87 Fouilles Franco-Polonaises, jw., s. 138.
88 Fouilles Franco-Polonaises, jw., s. 138.
103
Największy z fragmentów plecionki ma kształt wąskiego, długiego paska. Inne — o nieregu-
larnej formie. Trzy najmniejsze mają zaledwie po trzy sploty. Boki sześciu fragmentów plecionki
luźne na skutek jej zerwania.
Zarówno technika, jak i materiał są analogiczne do plecionki pochodzącej z Deir El Medineh
(por. kat. nr 4). Opierając się na datowaniu tego ostatniego fragmentu można sądzić, że technikę
tę znali Egipcjanie w okresie Nowego Państwa.
W sprawozdaniach z wykopalisk w Edfu nasza plecionka określona jest jako fragment
maty87.
Jest to pierwsza wzmianka o stosowaniu tej techniki przy splataniu mat. Wydaje się jednak,
że nie służyły one do spania czy siedzenia z uwagi na niewypełnione przestrzenie między splotami.
Być może, że miały natomiast zastosowanie w domach egipskich do pokrywania ścian.
Datowanie — okres bizantyjski88.
87 Fouilles Franco-Polonaises, jw., s. 138.
88 Fouilles Franco-Polonaises, jw., s. 138.
103