1. Fragment złotej phiale greckiej. MN 148419
Relief naczynia wykonany jest w trzech planach: pierwszy —odpowiadający wysokości re-
liefu 0,013 m — stanowią najbardziej wypukłe żołędzie, drugi —palmety, trzeci —niewiele wy-
biegający ponad tło — fryz łukowy u wylewu naczynia. Ścianka naczynia, grubsza u wylewu,
staje się stopniowo cieńsza w kierunku dna. Czara została wykuta z blachy złotej, dekoracja jest
wykonana techniką repousse, wykończona cyzelowaniem.
Blacha naczynia w górnym rzędzie żołędzi jest parokrotnie przedziurawiona.
Kształt naszego fragmentu każe nam przypuszczać, że mamy tu do czynienia z rodzajem
otwartej czary. H. Luschey — którego zasługą jest scharakteryzowanie i usystematyzowanie czar
typu phiale, czyli płaskich waz omfalowych bez stopki i uchwytów — do tejże kategorii zalicza
nasz zabytek3.
Phialai używane były w Azji Przedniej, Egipcie, Grecji, Rzymie, do celów kultowych i do
picia. Wcześniej pojawiają się na Wschodzie, w Grecji wchodzą w użycie w VII w. p.n.e. Wyko-
nywane były z metali, a także z gliny, drewna, szkła. Złote phialai nie należały do rzadkości,
wymieniane są niejednokrotnie w inwentarzach świątyń4.
3 Luschey, jw., s. 22.
4 Por. Th. Homolle, Comptes des hieropes du tempie d'Apollon Delien, BCH VI, 1882, s. 111.
110
Relief naczynia wykonany jest w trzech planach: pierwszy —odpowiadający wysokości re-
liefu 0,013 m — stanowią najbardziej wypukłe żołędzie, drugi —palmety, trzeci —niewiele wy-
biegający ponad tło — fryz łukowy u wylewu naczynia. Ścianka naczynia, grubsza u wylewu,
staje się stopniowo cieńsza w kierunku dna. Czara została wykuta z blachy złotej, dekoracja jest
wykonana techniką repousse, wykończona cyzelowaniem.
Blacha naczynia w górnym rzędzie żołędzi jest parokrotnie przedziurawiona.
Kształt naszego fragmentu każe nam przypuszczać, że mamy tu do czynienia z rodzajem
otwartej czary. H. Luschey — którego zasługą jest scharakteryzowanie i usystematyzowanie czar
typu phiale, czyli płaskich waz omfalowych bez stopki i uchwytów — do tejże kategorii zalicza
nasz zabytek3.
Phialai używane były w Azji Przedniej, Egipcie, Grecji, Rzymie, do celów kultowych i do
picia. Wcześniej pojawiają się na Wschodzie, w Grecji wchodzą w użycie w VII w. p.n.e. Wyko-
nywane były z metali, a także z gliny, drewna, szkła. Złote phialai nie należały do rzadkości,
wymieniane są niejednokrotnie w inwentarzach świątyń4.
3 Luschey, jw., s. 22.
4 Por. Th. Homolle, Comptes des hieropes du tempie d'Apollon Delien, BCH VI, 1882, s. 111.
110