Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie — 24.1980

DOI Heft:
In memoriam
DOI Artikel:
Krzyżanowska, Aleksandra: Zygmunt Wdowiszewski - wspomnienie pośmiertne
DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.19586#0405
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
zbiorów. Do jednej z największych zdobyczy Gabinetu z tego czasu należy pozyskanie kolekcji
po gen. Jerzym Węsierskim, co w przeważającej mierze jest zasługą doc. Wdowiszewskiego,
który prowadził pierwsze pertraktacje z rodziną generała. W latach pięćdziesiątych w Gabinecie
Monet i Medali Muzeum Narodowego ześrodkował się warszawski ruch numizmatyczny. Tu
zbierali się członkowie, tu redagowany był pierwszy Biuletyn, którego redaktorem przez pewien
czas był doc. Wdowiszewski. Na emeryturę przechodzi IV 1971 r., ale do końca życia Gabinet
Monet korzysta z jego wiedzy na zasadzie stałych konsultacji.

Z przejrzenia tego pracowitego życiorysu wynika obraz człowieka: archiwisty, bibliotekarza,
muzealnika szczególnie wyspecjalizowanego w naukach pomocniczych historii takich, jak dyplo-
matyka, genealogia, heraldyka a w końcu numizmatyka. Za swoją długoletnią pracę w ukocha-
nych dziedzinach został odznaczony — początkowo Medalem X-lecia, następnie Złotym Krzyżem
Zasługi, w końcu Oficerskim Orderem Odrodzenia Polski. Jego pasja badawcza, uwidoczniona
w bibliografii, liczącej ponad 130 pozycji, nie słabła z wiekiem. Z olbrzymiej ilości notatek
i wyciągów, przygotowywanych przez lata, czerpał do końca i do ostatnich chwil w Nieborowie
wykańczał do druku następne, kolejne opracowanie.

Odszedł od nas człowiek nauki, którego pasją były dzieje kraju ojczystego, które tropił
zarówno w starych dokumentach, jak i na monetach i medalach, który swoją wiedzą chętnie się
dzielił z współpracownikami. Często koledzy z innych działów zwracali się do niego z prośbą
o pomoc z zakresu genealogii czy heraldyki, tak nieraz potrzebnej przy identyfikacji osób portre-
towanych. Jego opanowany i kulturalny sposób bycia zyskiwał mu wiele sympatii i szacunku
u młodej kadry — zostawił po sobie żal i poczucie wiecznego przemijania.

BIBLIOGRAFIA PRAC ZYGMUNTA WDOWISZEWSKIEGO

1923

1. Polska bibliografia heraldyczno-genealogiczna za lata 1914—1921. Roczn. Pol. Tow. Herald., VI, Kraków
1923, s. 173—198 i nadb.

1924

2. Nauki pomocnicze historii (heraldyka, genealogia, sfragistyka). „Studium Historyczne na Uniwersytecie”,
Warszawa 1924, s. 5—7.

1926

3. Nieznane zapiski heraldyczne. Roczn. Pol. Tow. Herald., VII, Kraków 1926, s. 229—230.

4. Polska bibliografia heraldyczno-genealogiczna za lata 1922—1924 i uzupełnienia za lata 1914—1921. Roczn.
Pol. Tow. Herald., VII, Kraków 1926, s. 245—255 i nadb.

401
 
Annotationen