DOI Heft:
Prof. dr Kazimierz Michałowski (14 XII 1901 - 1 I 1981)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19628#0013
Uczony o światowej sławie, twórca polskiej szkoły archeologii śródziemnomorskiej, zasłużony
pedagog—profesor Kazimierz Michałowski — był też wybitną postacią w polskiej muzeologii.
Przed czterdziestu paru laty tworzyć począł w ramach Muzeum Narodowego w Warszawie pierwsze
w Polsce muzeum archeologii klasycznej — Galerię Sztuki Starożytnej, otwartą w czasie inaugu-
racji nowego gmachu Muzeum w r. 1938. Należy profesor Kazimierz Michałowski do tych, co włą-
czyli się do realizacji wielkich zamysłów kulturalnych dla Warszawy, sformułowanych przez pre-
zydenta Stefana Starzyńskiego. Pełen inicjatywy, w tamtych przedwojennych łatach rozpoczął wy-
kopaliska w Egipcie, co tak dobrze przyczyniło się do rozwoju Gałerii Sztuki Starożytnej w Mu-
zeum Narodowym w Warszawie.
W łutym 1945 г., po powrocie z obozu jenieckiego, objął profesor Michałowski stanowisko
Zastępcy Dyrektora Muzeum Narodowego w Warszawie i współkierował Muzeum do ostatnich
dni swego życia. Wymienić tu nałeży w szczególności pierwszych sześć lat powojennych, gdy na
Jego głównie barkach spoczywał ciężar odbudowy Muzeum i nowej organizacji jego zbiorów. I oczy-
wiście On sam ze swymi współpracownikami odtworzył Galerię Sztuki Starożytnej, którą otwarto
dla publiczności już w r. 1949. Nikt, nawet sam profesor Michałowski, nie mógł spodziewać się,
że ta Gałeria osiągnie rangę zbioru, który Uczy się w świecie. Najpierw komasacja zbiorów z te-
renów polskich, następnie słynny zbiór waz starożytnych z Gołuchowa, przekazany przez Związek
Radziecki w r. 1956, potem wspaniały i wielki, wieczysty depozyt Luwru, a dalej — wykopaliska,
prowadzone samodzielnie czy z innymi światowymi instytucjami naukowymi, z Instytutem Fran-
cuskim, Ermitażem, z wieloma innymi międzynarodowymi ośrodkami naukowymi w różnych ważnych
ośrodkach starożytnego świata. Л rezultaty tych badań wykopaliskowych wzbogacały i mnożyły
zbiory Gałerii Sztuki Starożytnej.
I wreszcie Faras, słynna na całym świecie, wspaniała i unikalna galeria małarstwa bizantyj-
skiego, a w związku z tym powstanie z inicjatywy profesora Michałowskiego międzynarodo-
wego ośrodka badań nad historią i kulturą Nubii we wczesnym okresie średniowiecza — w oparciu
o Muzeum Narodowe w Warszawie.
Muzeum Narodowe istnieje 120 lat. Z tego przeszło 40 łat, czyli więcej niż jedna trzecia, i to
bardzo ważna w dziejach Muzeum — to czasy, gdy współtworzył je i współkierował nim profesor
Kazimierz Michałowski. Pozostawił w Muzeum pomnik swej dzialałności, a cenną kartę w dzie-
jach polskiej kultury.
Stanisław Lorentz
pedagog—profesor Kazimierz Michałowski — był też wybitną postacią w polskiej muzeologii.
Przed czterdziestu paru laty tworzyć począł w ramach Muzeum Narodowego w Warszawie pierwsze
w Polsce muzeum archeologii klasycznej — Galerię Sztuki Starożytnej, otwartą w czasie inaugu-
racji nowego gmachu Muzeum w r. 1938. Należy profesor Kazimierz Michałowski do tych, co włą-
czyli się do realizacji wielkich zamysłów kulturalnych dla Warszawy, sformułowanych przez pre-
zydenta Stefana Starzyńskiego. Pełen inicjatywy, w tamtych przedwojennych łatach rozpoczął wy-
kopaliska w Egipcie, co tak dobrze przyczyniło się do rozwoju Gałerii Sztuki Starożytnej w Mu-
zeum Narodowym w Warszawie.
W łutym 1945 г., po powrocie z obozu jenieckiego, objął profesor Michałowski stanowisko
Zastępcy Dyrektora Muzeum Narodowego w Warszawie i współkierował Muzeum do ostatnich
dni swego życia. Wymienić tu nałeży w szczególności pierwszych sześć lat powojennych, gdy na
Jego głównie barkach spoczywał ciężar odbudowy Muzeum i nowej organizacji jego zbiorów. I oczy-
wiście On sam ze swymi współpracownikami odtworzył Galerię Sztuki Starożytnej, którą otwarto
dla publiczności już w r. 1949. Nikt, nawet sam profesor Michałowski, nie mógł spodziewać się,
że ta Gałeria osiągnie rangę zbioru, który Uczy się w świecie. Najpierw komasacja zbiorów z te-
renów polskich, następnie słynny zbiór waz starożytnych z Gołuchowa, przekazany przez Związek
Radziecki w r. 1956, potem wspaniały i wielki, wieczysty depozyt Luwru, a dalej — wykopaliska,
prowadzone samodzielnie czy z innymi światowymi instytucjami naukowymi, z Instytutem Fran-
cuskim, Ermitażem, z wieloma innymi międzynarodowymi ośrodkami naukowymi w różnych ważnych
ośrodkach starożytnego świata. Л rezultaty tych badań wykopaliskowych wzbogacały i mnożyły
zbiory Gałerii Sztuki Starożytnej.
I wreszcie Faras, słynna na całym świecie, wspaniała i unikalna galeria małarstwa bizantyj-
skiego, a w związku z tym powstanie z inicjatywy profesora Michałowskiego międzynarodo-
wego ośrodka badań nad historią i kulturą Nubii we wczesnym okresie średniowiecza — w oparciu
o Muzeum Narodowe w Warszawie.
Muzeum Narodowe istnieje 120 lat. Z tego przeszło 40 łat, czyli więcej niż jedna trzecia, i to
bardzo ważna w dziejach Muzeum — to czasy, gdy współtworzył je i współkierował nim profesor
Kazimierz Michałowski. Pozostawił w Muzeum pomnik swej dzialałności, a cenną kartę w dzie-
jach polskiej kultury.
Stanisław Lorentz