Janina Zielińska
POKŁOSIE WYSTAWY MONOGRAFICZNEJ WOJCIECHA GERSONA
godnie z utrwaloną w ostatnich latach tradycją organizowania w Muzeum Narodowym
indywidualnych wystaw, ukazujących twórczość słynnych artystów, w 1978 roku miała miejsce
ekspozycja poświęcona Wojciechowi Gersonowi—jednemu z najwybitniejszych przedstawicieli
warszawskiego środowiska artystycznego.
Wystawa otwarta od 4 września do 15 października, stanowiła pierwszą po wojnie i trudną
próbę zgromadzenia wszystkich zachowanych prac artysty, zrealizowaną oczywiście w ramach
współczesnych możliwości, wyznaczonych przez stan badań i znacznie uszczuplone przez czas
jego oeuvre1.
Wystawie towarzyszył obszerny rozumowany katalog2, uwzględniający wykazy prac nie tylko
zachowanych lecz i zaginionych, opatrzony bibliografią, komentarzami i sporą ilością repro-
dukcji najważniejszych dzieł.
Datę otwarcia wystawy poprzedził półtoraroczny okres żmudnych poszukiwań. By pokazać
w miarę możności całokształt istniejącego dorobku Gersona, podjęto maksymalny wysiłek
1 Należy tu przypomnieć, że z dawnej ogromnej spuścizny artysty dotrwała do naszych czasów zaledwie
część. Większość dzieł zaginęła lub uległa zniszczeniu. Zwłaszcza duże straty spowodowała ostatnia wojna. Pod-
czas Powstania Warszawskiego spłonęła niemal w całości największa, licząca kilkaset prac kolekcja, zgromadzona
u córek artysty Jadwigi Bobińskiej i Marii Gerson-Dąbrowskiej w ich warszawskim mieszkaniu przy ul. Smolnej
2 Wojciech Gerson, Katalog wystawy monograficznej, Muzeum Narodowe w Warszawie, pod redakcją
J. Zielińskiej, przy konsultacji K. Sroczyńskiej i A. Morawińskiej, przedmowa S. Lo-
rentz, autorzy J. Zielińska (wstęp, kalendarium, obrazy olejne zachowane, malarstwo ścienne i dekora-
cyjne), E. Charazińska (spis wystaw, obrazy olejne zaginione, wzmiankowane, malarstwo religijne),
M. Kaczanowska (akwarele i rysunki), M. Anders (litografie, spis ilustracji według rysunków Woj-
ciecha Gersona zamieszczonych w czasopismach i wydawnictwach książkowych), M. Olszaniecka (ar-
tysta — krytyk). Warszawa 1978.
nr 7.
279
POKŁOSIE WYSTAWY MONOGRAFICZNEJ WOJCIECHA GERSONA
godnie z utrwaloną w ostatnich latach tradycją organizowania w Muzeum Narodowym
indywidualnych wystaw, ukazujących twórczość słynnych artystów, w 1978 roku miała miejsce
ekspozycja poświęcona Wojciechowi Gersonowi—jednemu z najwybitniejszych przedstawicieli
warszawskiego środowiska artystycznego.
Wystawa otwarta od 4 września do 15 października, stanowiła pierwszą po wojnie i trudną
próbę zgromadzenia wszystkich zachowanych prac artysty, zrealizowaną oczywiście w ramach
współczesnych możliwości, wyznaczonych przez stan badań i znacznie uszczuplone przez czas
jego oeuvre1.
Wystawie towarzyszył obszerny rozumowany katalog2, uwzględniający wykazy prac nie tylko
zachowanych lecz i zaginionych, opatrzony bibliografią, komentarzami i sporą ilością repro-
dukcji najważniejszych dzieł.
Datę otwarcia wystawy poprzedził półtoraroczny okres żmudnych poszukiwań. By pokazać
w miarę możności całokształt istniejącego dorobku Gersona, podjęto maksymalny wysiłek
1 Należy tu przypomnieć, że z dawnej ogromnej spuścizny artysty dotrwała do naszych czasów zaledwie
część. Większość dzieł zaginęła lub uległa zniszczeniu. Zwłaszcza duże straty spowodowała ostatnia wojna. Pod-
czas Powstania Warszawskiego spłonęła niemal w całości największa, licząca kilkaset prac kolekcja, zgromadzona
u córek artysty Jadwigi Bobińskiej i Marii Gerson-Dąbrowskiej w ich warszawskim mieszkaniu przy ul. Smolnej
2 Wojciech Gerson, Katalog wystawy monograficznej, Muzeum Narodowe w Warszawie, pod redakcją
J. Zielińskiej, przy konsultacji K. Sroczyńskiej i A. Morawińskiej, przedmowa S. Lo-
rentz, autorzy J. Zielińska (wstęp, kalendarium, obrazy olejne zachowane, malarstwo ścienne i dekora-
cyjne), E. Charazińska (spis wystaw, obrazy olejne zaginione, wzmiankowane, malarstwo religijne),
M. Kaczanowska (akwarele i rysunki), M. Anders (litografie, spis ilustracji według rysunków Woj-
ciecha Gersona zamieszczonych w czasopismach i wydawnictwach książkowych), M. Olszaniecka (ar-
tysta — krytyk). Warszawa 1978.
nr 7.
279