Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (26.1982)

1. Czara Malarza Thalii. Muzeum Narodowe w Warszawie, Nr inw. 198514 MN. Ok. 510 r. p.n.e.

o nieznacznie zaokrąglonym brzegu, dekorowanym bardzo płytkimi rowkami, biegnącymi rów-
nolegle wzdłuż jego górnej i dolnej krawędzi. Kyliks warszawski jest zatem kyliksem typu В
Boardmana5, cechującym się płynnym połączeniem czaszy z nóżką (bez plastycznego pierścienia,
typowego dla czar typu A) oraz stopką o wnętrzu, posiadającym ścianki równoległe do lejkowa-
tego konturu zewnętrznego (stopka typu AY Beazley'a6).

Kolor gliny jest czerwonawo-pomarańczowy, sama glina dość jednorodna i pozbawiona za-
nieczyszczeń. Firnis czarny, błyszczący, nałożony starannie na powierzchnię. Z zewnątrz, w dolnej
partii czary na poziomie stóp postaci przedstawienia figuralnego, biegnie koliście, niezbyt dok-
ładnie pokrywając się z wąskim pasem znaczącym grunt przedstawienia, pas przetartego firnisu
w kolorze brązowawym. Poniżej tego pasa firnis jest niejednolity i niejednorodnego koloru.
Wynika to z faktu, że podczas wypalania wazy, czarę wstawiono do wnętrza innego naczynia

0 mniejszej średnicy brzegu. Jego brzeg odbił się na powierzchni kyliksu a ścianki przesłoniły
spód czaszy, utrudniając prawidłową penetrację powietrza bogatego w tlen lub dwutlenek węgla

1 zmieniając przebieg procesów chemicznych, decydujących o czernieniu glinki firnisu.

5J. Boardman, Athenian Red-figure Vases. The Archaic Period. Thames and Hudson 1975, s. 55—56;
H. Bloesch, Formen attischer Schalen. Bern 1940, s. 51 i n.
6 В e a z 1 e y, ARV 1963, s. 39.

124