DOI Heft:
Starożytność
DOI Artikel:Zdrojewska, Wanda: Greckie Odważniki
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19629#0160
l'. Odważnik trzyminowy. Lizymachia. III w.p.n.e.
Muzeum Narodowe w Warszawie. Nr inw. 76137
MN
w bardzo lakonicznej formie, bez datowania. Zatem nie możemy go wykorzystać, próbując ustalić
czas powstania opisanego ciężarka. Uzyskaliśmy jednak nazwę miasta, które zabytek reprezen-
tuje. Jest nim Lizymachia na Chersonezie Trackim.
Wiadomo, że miasto to zbudowane przez diadocha Lizymacha w 309 r.p.n.e., już w 196 r.p.n.e.
zostało zniszczone przez Traków. Wiadomo również, że wprawdzie odbudowane przez Antiocha
Ш, nie odzyskało ono pierwotnego znaczenia. Przeto słuszniejsza zdaje się być sugestia, że oba
zabytki, tj. warszawski i analogiczny, pochodzą raczej z okresu rozkwitu miasta. Stąd propono-
walibyśmy jako czas ich powstania III w.p.n.e.
Dodatkowy argument, przemawiający za słusznością naszego rozumowania, może stanowić
fakt opatrzenia zabytku wyłącznie symbolem. Aczkolwiek powierzchnia jest silnie zniszczona,
brak jakichkolwiek śladów liter upoważnia do przypuszczenia, iż nie było napisu. W tym miejscu
zwróćmy uwagę na ustalenia chronologiczne Seyriga odnośnie hellenistycznych mierników wagi4.
Wprawdzie dotyczyły one odważników Antiochii, Seleucii i Laodicei, ważne jednak jest to, że —
jak zauważył — starsze ciężarki, z III w., opatrywano wyłącznie symbolami, legendą wagową
i legendą wskazującą na ośrodek, natomiast w II w. pojawiły się na odważnikach imiona urzęd-
ników i daty wyrażone literami alfabetu. Opisany zabytek nie nosi na sobie żadnych legend,
jest znacznie skromniejszy od pięknych reprezentantów wielkich syryjskich centrów, ale też
4 H. S e y r i g, Poids antiques de la Syrie et de la Phénicie sous la domination grecque et romaine. Bulletin
du Musée de Beyrouth VIII, 1946—48, s. 37 i n.
156
Muzeum Narodowe w Warszawie. Nr inw. 76137
MN
w bardzo lakonicznej formie, bez datowania. Zatem nie możemy go wykorzystać, próbując ustalić
czas powstania opisanego ciężarka. Uzyskaliśmy jednak nazwę miasta, które zabytek reprezen-
tuje. Jest nim Lizymachia na Chersonezie Trackim.
Wiadomo, że miasto to zbudowane przez diadocha Lizymacha w 309 r.p.n.e., już w 196 r.p.n.e.
zostało zniszczone przez Traków. Wiadomo również, że wprawdzie odbudowane przez Antiocha
Ш, nie odzyskało ono pierwotnego znaczenia. Przeto słuszniejsza zdaje się być sugestia, że oba
zabytki, tj. warszawski i analogiczny, pochodzą raczej z okresu rozkwitu miasta. Stąd propono-
walibyśmy jako czas ich powstania III w.p.n.e.
Dodatkowy argument, przemawiający za słusznością naszego rozumowania, może stanowić
fakt opatrzenia zabytku wyłącznie symbolem. Aczkolwiek powierzchnia jest silnie zniszczona,
brak jakichkolwiek śladów liter upoważnia do przypuszczenia, iż nie było napisu. W tym miejscu
zwróćmy uwagę na ustalenia chronologiczne Seyriga odnośnie hellenistycznych mierników wagi4.
Wprawdzie dotyczyły one odważników Antiochii, Seleucii i Laodicei, ważne jednak jest to, że —
jak zauważył — starsze ciężarki, z III w., opatrywano wyłącznie symbolami, legendą wagową
i legendą wskazującą na ośrodek, natomiast w II w. pojawiły się na odważnikach imiona urzęd-
ników i daty wyrażone literami alfabetu. Opisany zabytek nie nosi na sobie żadnych legend,
jest znacznie skromniejszy od pięknych reprezentantów wielkich syryjskich centrów, ale też
4 H. S e y r i g, Poids antiques de la Syrie et de la Phénicie sous la domination grecque et romaine. Bulletin
du Musée de Beyrouth VIII, 1946—48, s. 37 i n.
156