DOI Heft:
Wykopaliska i badania archeologiczne
DOI Artikel:Nieduziak, Ireneusz: Herb emira Qurqumāsa na tle heraldyki mameluckiej
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19629#0189
8. Szabla lub miecz symbol Miecznika (arab. silâhdâr) (il. 17). Nosił on broń sułtana na ofi-
cjalnych ceremoniach i opiekował się zbrojownią. Nosił też tytuł Amtr silàh i posiadał sto-
pień setnika. Sułtan tytułował go swym bratem. Było to jedno z najwyższych stanowisk
w państwie, tuż za Głównodowodzącym Armii (al-amlr al-kabîr).
17. Emblemat heraldyczny w tarczy — szabla
(czasem miecz)
Funkcjonowanie dworu sułtana, szczególnie zaś organizacja wielu ceremonii, w tym również
dyplomatycznych, wymagało znacznej ilości wyspecjalizowanych stanowisk. I tak poza wymie-
nionymi, spotykamy następujące rangi dworskie wraz z odpowiadającymi im znakami heral-
dycznymi:
9. Dzban — superintendent magazynów (arab. tistdâr). Zarządzał magazynami królewskimi,
składem szat, klejnotów, pieczęci i broni.
10. Parasol, zwykle nad koniem (arab. qubba) ■— symbol Nosiciela Sułtańskiego Parasola
(arab. gâwïsiyya)30.
11. Okrągła tarcza (podzielona na trzy figury dwoma liniami równoległymi) bez emblematu —
symbol listonosza (arab. barîdï). Używali go mamelucy emirowi (mamâlïk al-umarâ').
12. Topór — symbol topornika.
13. Maczuga (buzdygan) — symbol buła wnika (arab. gumaqdâr).
14. Klucz do zamka — symbol skarbnika (arab. fyazandâr).
15. Chorągiew — symbol chorążego (arab. 'alamdâr).
16. Bęben z pałeczkami — symbol dobosza (arab. tabldâr).
17. Trąbka — symbol trębacza (?).
18. Pantofel-—symbol Nosiciela Królewskich Pantofli (arab. basmaqdâr).
30 Lane-Poole, jw., s. 33 Lane-Poole opisuje ceremonialną procesję sułtana Baybarsa I-go; tłum. autora:
„... na czele Wielki Książę niósł królewską derkę, emblemat suwerena, przetykaną złotem i drogimi kamieniami,
zaś Książę Krwi lub Głównodowodzący Armii niósł nad głową monarchy królewski (państwowy) parasol qubba,
z żółtego jedwabiu, haftowanego złotem i zwieńczony złotą figurką ptaka, siedzącego na złotej kuli...".
185
cjalnych ceremoniach i opiekował się zbrojownią. Nosił też tytuł Amtr silàh i posiadał sto-
pień setnika. Sułtan tytułował go swym bratem. Było to jedno z najwyższych stanowisk
w państwie, tuż za Głównodowodzącym Armii (al-amlr al-kabîr).
17. Emblemat heraldyczny w tarczy — szabla
(czasem miecz)
Funkcjonowanie dworu sułtana, szczególnie zaś organizacja wielu ceremonii, w tym również
dyplomatycznych, wymagało znacznej ilości wyspecjalizowanych stanowisk. I tak poza wymie-
nionymi, spotykamy następujące rangi dworskie wraz z odpowiadającymi im znakami heral-
dycznymi:
9. Dzban — superintendent magazynów (arab. tistdâr). Zarządzał magazynami królewskimi,
składem szat, klejnotów, pieczęci i broni.
10. Parasol, zwykle nad koniem (arab. qubba) ■— symbol Nosiciela Sułtańskiego Parasola
(arab. gâwïsiyya)30.
11. Okrągła tarcza (podzielona na trzy figury dwoma liniami równoległymi) bez emblematu —
symbol listonosza (arab. barîdï). Używali go mamelucy emirowi (mamâlïk al-umarâ').
12. Topór — symbol topornika.
13. Maczuga (buzdygan) — symbol buła wnika (arab. gumaqdâr).
14. Klucz do zamka — symbol skarbnika (arab. fyazandâr).
15. Chorągiew — symbol chorążego (arab. 'alamdâr).
16. Bęben z pałeczkami — symbol dobosza (arab. tabldâr).
17. Trąbka — symbol trębacza (?).
18. Pantofel-—symbol Nosiciela Królewskich Pantofli (arab. basmaqdâr).
30 Lane-Poole, jw., s. 33 Lane-Poole opisuje ceremonialną procesję sułtana Baybarsa I-go; tłum. autora:
„... na czele Wielki Książę niósł królewską derkę, emblemat suwerena, przetykaną złotem i drogimi kamieniami,
zaś Książę Krwi lub Głównodowodzący Armii niósł nad głową monarchy królewski (państwowy) parasol qubba,
z żółtego jedwabiu, haftowanego złotem i zwieńczony złotą figurką ptaka, siedzącego na złotej kuli...".
185