Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (26.1982)

35. Herb emira Qurqumâsa (wspólny dla całej klasy mameluckiej); plafon, dekoracja malarska na drewnianym
szalunku wnęki okiennej w sabilu w kompleksie emira Qurqumâsa

Trudna do odczytania jest pierwotna kolorystyka; badania przeprowadzimy wkrótce.
Stwierdzić można jednak, że ornament — niewątpliwie biały — położony jest na ciemniejszym
(czerwonym lub brązowym) tle, zaś obramienia form są szare (?) (il. 35).

Jak już wspomniano badania dr. Meinecke wykazały, że od czasu panowania sułtana Qâ'it-
bâya (1468) wprowadzony został jednolity (symboliczny) herb dla klasy mameluckiej (arab.
arbâb as-suyûf), będący po prostu dawnym herbem tego sułtana z okresu, kiedy był on emirem.

Herb Qurqumâsa jest jeszcze jednym potwierdzeniem tej teorii. Jest to zatem herb symbolicz-
ny, wykluczający jakąkolwiek charakterystykę właściciela. Jego motyw heraldyczny: puchar
(z piórnikiem wewnątrz), obramiony rożkami prochowymi — w środkowej figurze tarczy, ser-
wetka w górnej i puchar w dolnej figurze, świadczą jedynie niezbicie, że był to oficer mame-
lucki.

204