16. Wystawa Józefa Simmlera, sala Ш z portretami Henrietty Schlôsserowej
i Matyldy Wernerowej
Sala czwarta zawierała reprezentacyjne portrety małżonków Braumanów i Reszków. W głębi,
na ekranach, wyeksponowano portrety generałowej Aleksandry Zatlerowej i Lucyny z Łączyńs-
kich Karskiej. Pod portretem Zatlerowej ustawiono kanapkę i stolik (il. 19). W tle zamykającym
perspektywę sali zawieszono trzy owalne portrety męskie: skrzypka Nikodema Biernackiego,
Augusta Karskiego i niezidentyfikowanego mężczyzny. Na ścianie bocznej znalazły się portrety
artystów: Juliusza Kossaka. Edwarda Petzolda i Teofila Lenartowicza. W głębi sali, częściowo
przysłonięty ekranem z portretem Zatlerowej, wisiał niedokończony portret Stefanii z Kruszew-
skich Ronikierowej.
Na ścianie z oknami zawisły portrety Aleksandra Waszkowskiego i hr. Teodora Berga (il.
20, 21) przedzielone fortepianem warszawskiej firmy Hoffer, z około roku 1860 (il. 22). Kąt
sali poświęcono portretom przypisywanym Simmlerowi. Znalazły się tu wizerunki Bronisławy
z Prendowskich Korwin-Szlubowskiej, hr. Emilii z Bnińskich Mielżyńskiej i nieznanej damy
w czarnej sukni.
Sala piąta (w trakcie południowym) została podzielona umownie na trzy części. Ściany na
prawo od wejścia zdobiły reprezentacyjne portrety powstałe w latach sześćdziesiątych: Julii
z Zeydler-Zborowskich Bogk, pułkownika Konstantego Fiszera, hr. Ludwika Mycielskiego
i hr. Róży z Łubieńskich Sobańskiej. Na wprost wejścia wyeksponowano portret en pied wiesz-
489
i Matyldy Wernerowej
Sala czwarta zawierała reprezentacyjne portrety małżonków Braumanów i Reszków. W głębi,
na ekranach, wyeksponowano portrety generałowej Aleksandry Zatlerowej i Lucyny z Łączyńs-
kich Karskiej. Pod portretem Zatlerowej ustawiono kanapkę i stolik (il. 19). W tle zamykającym
perspektywę sali zawieszono trzy owalne portrety męskie: skrzypka Nikodema Biernackiego,
Augusta Karskiego i niezidentyfikowanego mężczyzny. Na ścianie bocznej znalazły się portrety
artystów: Juliusza Kossaka. Edwarda Petzolda i Teofila Lenartowicza. W głębi sali, częściowo
przysłonięty ekranem z portretem Zatlerowej, wisiał niedokończony portret Stefanii z Kruszew-
skich Ronikierowej.
Na ścianie z oknami zawisły portrety Aleksandra Waszkowskiego i hr. Teodora Berga (il.
20, 21) przedzielone fortepianem warszawskiej firmy Hoffer, z około roku 1860 (il. 22). Kąt
sali poświęcono portretom przypisywanym Simmlerowi. Znalazły się tu wizerunki Bronisławy
z Prendowskich Korwin-Szlubowskiej, hr. Emilii z Bnińskich Mielżyńskiej i nieznanej damy
w czarnej sukni.
Sala piąta (w trakcie południowym) została podzielona umownie na trzy części. Ściany na
prawo od wejścia zdobiły reprezentacyjne portrety powstałe w latach sześćdziesiątych: Julii
z Zeydler-Zborowskich Bogk, pułkownika Konstantego Fiszera, hr. Ludwika Mycielskiego
i hr. Róży z Łubieńskich Sobańskiej. Na wprost wejścia wyeksponowano portret en pied wiesz-
489