8. Wnętrze kościoła Jezuitów ze szkicem fresku. Muzeum Narodowe w Warszawie, Rys. W. 4829
ikonografii zupełnie nieortodoksyjny, układ dwu postaci. Są to — na abstrakcyjnej gładkiej
półkuli siedzący brodaty starzec i klęczący przed nim młodzieniec, którego starzec przyciąga
ku sobie. Można by tę scenę interpretować albo jako stworzenie Adama, zupełnie zresztą nie-
zgodne z ikonografią, albo jako obraz kontaktu z Bogiem grzesznika, czy człowieka zanoszącego
prośbę, temat nie istniejący w ogóle w ikonografii chrześcijańskiego kultu. Zastosowaną tu
kolorystykę z przewagą barw niebieskich, zielonych i czerwieni będzie Brandel stosował i w póź-
niejszych wariantach.
Wydaje się, że z uwagi na fakt, iż patronką kościoła jest Matka Boska Łaskawa, Brandel
296
ikonografii zupełnie nieortodoksyjny, układ dwu postaci. Są to — na abstrakcyjnej gładkiej
półkuli siedzący brodaty starzec i klęczący przed nim młodzieniec, którego starzec przyciąga
ku sobie. Można by tę scenę interpretować albo jako stworzenie Adama, zupełnie zresztą nie-
zgodne z ikonografią, albo jako obraz kontaktu z Bogiem grzesznika, czy człowieka zanoszącego
prośbę, temat nie istniejący w ogóle w ikonografii chrześcijańskiego kultu. Zastosowaną tu
kolorystykę z przewagą barw niebieskich, zielonych i czerwieni będzie Brandel stosował i w póź-
niejszych wariantach.
Wydaje się, że z uwagi na fakt, iż patronką kościoła jest Matka Boska Łaskawa, Brandel
296