Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (27.1983)

13. Wystawa monograficzna Konrada Krzyżanowskiego w Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie

pokrewnym Rodakowskiemu. [...] Myśl Rodakowskiego przejęli jego bezpośredni naśladowcy,
ale nową postać uzyskała ona właśnie w okresie Młodej Polski. Krzyżanowski rozumie portret
jako wizję twarzy. Wszystko poza tym tonie w wibracji światła i koloru. [...] Właśnie w twarzy
Krzyżanowski odnajduje fascynujące źródło osobowości. [...] Uwolnione z krępujących
więzów zewnętrznych okoliczności portrety Krzyżanowskiego są w istocie zjawiskowym od-
biciem głębi i bogactwa ludzkiej psychiki, W ich tworzeniu gra podobną rolę wirtuozerski talent
malarza, finezyjna wyobraźnia psychologa, jak i obfita doza intuicji, odnajdującej to, co naj-
ważniejsze w przedstawieniu kobiety. Kto wie czy Krzyżanowski nie był najlepszym intuicjo-
nistą pośród portrecistów polskich, dając świetny dowód trafności formowanej wówczas teorii
włoskiego filozofa Benedetto Croce.

326