DOI Heft:
Starożitność
DOI Artikel:Godlewski, Włodzimierz; Muzeum Narodowe w Warszawie [Mitarb.]: Egipskie stele nagrobne z okresu rzymskiego w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19632#0255
\
Ze zbiorów Gabinetu Archeologicznego Liceum Hosianum w Braniewie. Od 1947 roku w zbio-
rach Muzeum Narodowego w Warszawie.
Lit. : Rubensohn, jw., s. 167—168, nr 21.
Na łożu spoczywa w pozycji półleżącej postać męska, wsparta lewym łokciem na poduszce.
Mężczyzna jest ubrany w chiton i himation. Nogi lekko podkurczone, prawa zgięta w kolanie
jest wsparta stopą o krawędź łoża, a lewa podwinięta. W prawej ręce, lekko wyciągniętej przed
siebie, mężczyzna trzyma małe naczynie libacyjne z dwoma uchwytami (kantharos), a w lewej,
zgiętej w łokciu i wspartej na poduszce, mały wieniec z kwiatów. Głowa uniesiona do góry,
lekko poddarta, jest otoczona kręcącym się zarostem. Pełna twarz, lekko zniszczona, ma oczy
uniesione ku górze.
Łoże, na którym spoczywa zmarły, jest wsparte na dwu rzeźbionych nogach. Rama jego jest
zwieńczona na obu końcach sinusoidalnymi wspornikami, rzeźbionymi w kształcie delfinów.
Pomiędzy nogami łoża znajduje się tituli z inskrypcją zapisaną w języku greckim w trzech
linijkach :
'HcpocLSTapLfjitùv Hephaistammon.
Spoczywaj w spokoju.
£TWV Wiek 36 (lat).
1. 2 гифо^ь = еифи/еь
Imię Hephaistammon nie jest dotychczas poświadczone na stelach z Kom Abu Billu i nie jest
popularne w Egipcie, porównaj P r e i s i g к e, jw., col. 126. Analogiczne łoża pogrzebowe,
z wysokimi sinusoidalnymi wspornikami, należą do rzadkich przykładów, porównaj BIFAO
78, 1978, tabl. LXXIX 37 oraz tabl. LXXXII 46. Układ ciała spoczywającej na łożu osoby jest
również w obu przykładach zbliżony. Patrz również MDAIK 26, 1970, tabl. LXVII d.
Zarost mężczyzny jest elementem bardzo istotnym dla datowania steli. Wydaje się bardzo
prawdopodobnym, że można ją wiązać z połową III wieku, porównaj P a r 1 a s с a, jw., s. 194,
komentarz związany ze stela nr inw. 24147.
•
251
Ze zbiorów Gabinetu Archeologicznego Liceum Hosianum w Braniewie. Od 1947 roku w zbio-
rach Muzeum Narodowego w Warszawie.
Lit. : Rubensohn, jw., s. 167—168, nr 21.
Na łożu spoczywa w pozycji półleżącej postać męska, wsparta lewym łokciem na poduszce.
Mężczyzna jest ubrany w chiton i himation. Nogi lekko podkurczone, prawa zgięta w kolanie
jest wsparta stopą o krawędź łoża, a lewa podwinięta. W prawej ręce, lekko wyciągniętej przed
siebie, mężczyzna trzyma małe naczynie libacyjne z dwoma uchwytami (kantharos), a w lewej,
zgiętej w łokciu i wspartej na poduszce, mały wieniec z kwiatów. Głowa uniesiona do góry,
lekko poddarta, jest otoczona kręcącym się zarostem. Pełna twarz, lekko zniszczona, ma oczy
uniesione ku górze.
Łoże, na którym spoczywa zmarły, jest wsparte na dwu rzeźbionych nogach. Rama jego jest
zwieńczona na obu końcach sinusoidalnymi wspornikami, rzeźbionymi w kształcie delfinów.
Pomiędzy nogami łoża znajduje się tituli z inskrypcją zapisaną w języku greckim w trzech
linijkach :
'HcpocLSTapLfjitùv Hephaistammon.
Spoczywaj w spokoju.
£TWV Wiek 36 (lat).
1. 2 гифо^ь = еифи/еь
Imię Hephaistammon nie jest dotychczas poświadczone na stelach z Kom Abu Billu i nie jest
popularne w Egipcie, porównaj P r e i s i g к e, jw., col. 126. Analogiczne łoża pogrzebowe,
z wysokimi sinusoidalnymi wspornikami, należą do rzadkich przykładów, porównaj BIFAO
78, 1978, tabl. LXXIX 37 oraz tabl. LXXXII 46. Układ ciała spoczywającej na łożu osoby jest
również w obu przykładach zbliżony. Patrz również MDAIK 26, 1970, tabl. LXVII d.
Zarost mężczyzny jest elementem bardzo istotnym dla datowania steli. Wydaje się bardzo
prawdopodobnym, że można ją wiązać z połową III wieku, porównaj P a r 1 a s с a, jw., s. 194,
komentarz związany ze stela nr inw. 24147.
•
251