DOI Heft:
Wykopaliska i badania archeologiczne
DOI Artikel:Makowiecka, Elżbieta: Raport z dwóch kampanii wykopaliskowych 1981 i 1982 w Kellii w Egipcie
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19632#0429
Elżbieta Makowiecka
RAPORT Z DWÓCH KAMPANII WYKOPALISKOWYCH 1981 i 1982
W KELLII W EGIPCIE
Q
k-?prawozdanie obecne jest zasadniczo pierwszym raportem z badań Kełlii, w których od
dwóch lat bierze udział Muzeum Narodowe w Warszawie1. Zamieszczony w poprzednim Rocz-
niku krótki tekst może być traktowany zaledwie jako sygnał tej problematyki, był bowiem
pozbawiony dokumentacji i zawierał ogólne wprowadzenie do historii i organizacji badań,
charakterystykę topograficzną stanowiska oraz krótki opis badanych obiektów w oparciu
o odręczne szkice2.
Kampania 1981 r. i kampania 1982 r. różniły się od siebie w sposób dość zasadniczy: pierwsza
z nich, zgodnie z przyjętymi założeniami, miała charakter badań powierzchniowych osiedla
monastycznego Qusur el-Izeila, druga natomiast według planu miała przebiegać dwutorowo —
miały być podjęte analogiczne badania powierzchniowe drugiego osiedla — Qusur Rubayyat,
a na terenie Qusur el-Izeila badania kompleksowe wybranych obiektów. Plan ten niestety musiał
ulec zasadniczej modyfikacji ze względu na zniszczenia, jakich w obrębie osiedla Qusur Rubayyat
dokonały przyspieszone przez władze egipskie roboty niwelacyjne, przygotowujące ten teren
pod uprawę. W związku z tym badania Qusur Rubayyat musiały zmienić charakter z powierzch-
niowego na sondażowy, w stosunku do tych obiektów, które zostały naruszone lub zagrożone
zniszczeniem. Jak zwykle w wypadku badań ratowniczych lokalizacja sondaży miała częściowo
charakter incydentalny. W naszym sprawozdaniu punktem wyjścia będzie zatem teren Qusur
1 Międzynarodowy Projekt Badań Ratowniczych Kellii (Projet International de Sauvetage Scientifique
des Kellia) został stworzony w Genewie a jego inicjatorami byli prof. Rudolf Kasser i Bruno Urio. Projekt ten,
aczkolwiek ulega modyfikacjom, jest do dziś podstawą badań. Kierownictwo organizacyjne a także większość
obciążeń finansowych spoczywa na MSAC (Mission Suisse d'Archéologie Copte) Uniwersytetu Genewskiego.
Kampanią 1981 roku kierowali: Bruno Urio i Denis Weidmann, natomiast kampanią 1982 r. kierowali: Pierre
Corboud i Sebastien Favre. Ze strony polskiej udział w obu kampaniach brali: Elżbieta Makowiecka i Jan Par-
tyka.
2 Por. Rocznik MNW, XXVIII, 1984, s. 485 — 493.
425
RAPORT Z DWÓCH KAMPANII WYKOPALISKOWYCH 1981 i 1982
W KELLII W EGIPCIE
Q
k-?prawozdanie obecne jest zasadniczo pierwszym raportem z badań Kełlii, w których od
dwóch lat bierze udział Muzeum Narodowe w Warszawie1. Zamieszczony w poprzednim Rocz-
niku krótki tekst może być traktowany zaledwie jako sygnał tej problematyki, był bowiem
pozbawiony dokumentacji i zawierał ogólne wprowadzenie do historii i organizacji badań,
charakterystykę topograficzną stanowiska oraz krótki opis badanych obiektów w oparciu
o odręczne szkice2.
Kampania 1981 r. i kampania 1982 r. różniły się od siebie w sposób dość zasadniczy: pierwsza
z nich, zgodnie z przyjętymi założeniami, miała charakter badań powierzchniowych osiedla
monastycznego Qusur el-Izeila, druga natomiast według planu miała przebiegać dwutorowo —
miały być podjęte analogiczne badania powierzchniowe drugiego osiedla — Qusur Rubayyat,
a na terenie Qusur el-Izeila badania kompleksowe wybranych obiektów. Plan ten niestety musiał
ulec zasadniczej modyfikacji ze względu na zniszczenia, jakich w obrębie osiedla Qusur Rubayyat
dokonały przyspieszone przez władze egipskie roboty niwelacyjne, przygotowujące ten teren
pod uprawę. W związku z tym badania Qusur Rubayyat musiały zmienić charakter z powierzch-
niowego na sondażowy, w stosunku do tych obiektów, które zostały naruszone lub zagrożone
zniszczeniem. Jak zwykle w wypadku badań ratowniczych lokalizacja sondaży miała częściowo
charakter incydentalny. W naszym sprawozdaniu punktem wyjścia będzie zatem teren Qusur
1 Międzynarodowy Projekt Badań Ratowniczych Kellii (Projet International de Sauvetage Scientifique
des Kellia) został stworzony w Genewie a jego inicjatorami byli prof. Rudolf Kasser i Bruno Urio. Projekt ten,
aczkolwiek ulega modyfikacjom, jest do dziś podstawą badań. Kierownictwo organizacyjne a także większość
obciążeń finansowych spoczywa na MSAC (Mission Suisse d'Archéologie Copte) Uniwersytetu Genewskiego.
Kampanią 1981 roku kierowali: Bruno Urio i Denis Weidmann, natomiast kampanią 1982 r. kierowali: Pierre
Corboud i Sebastien Favre. Ze strony polskiej udział w obu kampaniach brali: Elżbieta Makowiecka i Jan Par-
tyka.
2 Por. Rocznik MNW, XXVIII, 1984, s. 485 — 493.
425