DOI Heft:
Wykopaliska i badania archeologiczne
DOI Artikel:Makowiecka, Elżbieta: Raport z dwóch kampanii wykopaliskowych 1981 i 1982 w Kellii w Egipcie
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19632#0430
1. Plan ogólny osiedla monastycznego
Qusur el-Izeila
el-Izeila, a dane dostarczone przez badania sondażowe Qusur Rubayyat będą traktowane jako
materiał uzupełniający, głównie w dziedzinie ikonografii oraz pewnych detali architektonicznych.
Plan ogólny Qusur el-Izeila, jedynej obecnie spośród kellijskich grup monastycznych nie
zniszczonej osady, liczy około 160 komów, spomiędzy których w toku kampanii 1982 r. wybrano
dwa zespoły monastyczne do badań kompleksowych — kom nr 14 i 16, oba leżące na północy
osiedla (il. 1). Podstawowym kryterium wyboru tych właśnie komów była z jednej strony bliskość
ich wzajemnego położenia, co ze względów organizacyjnych znacznie ułatwiało pracę, z drugiej
zaś strony fakt istnienia w ramach ich zabudowy dwóch dużych budynków o wydłużonym
planie, które w czasie ubiegłej kampanii zinterpretowano wstępnie jako pomieszczenia o charak-
terze sakralnym — kościoły lub kaplice. Zasadniczym kryterium interpretacyjnym była orientacja
budowli oraz wyodrębnienie jej części wschodniej za pomocą szerokiego łuku, dzięki czemu ta
część wnętrza przybierała charakter zbliżony do prezbiterium.
426
Qusur el-Izeila
el-Izeila, a dane dostarczone przez badania sondażowe Qusur Rubayyat będą traktowane jako
materiał uzupełniający, głównie w dziedzinie ikonografii oraz pewnych detali architektonicznych.
Plan ogólny Qusur el-Izeila, jedynej obecnie spośród kellijskich grup monastycznych nie
zniszczonej osady, liczy około 160 komów, spomiędzy których w toku kampanii 1982 r. wybrano
dwa zespoły monastyczne do badań kompleksowych — kom nr 14 i 16, oba leżące na północy
osiedla (il. 1). Podstawowym kryterium wyboru tych właśnie komów była z jednej strony bliskość
ich wzajemnego położenia, co ze względów organizacyjnych znacznie ułatwiało pracę, z drugiej
zaś strony fakt istnienia w ramach ich zabudowy dwóch dużych budynków o wydłużonym
planie, które w czasie ubiegłej kampanii zinterpretowano wstępnie jako pomieszczenia o charak-
terze sakralnym — kościoły lub kaplice. Zasadniczym kryterium interpretacyjnym była orientacja
budowli oraz wyodrębnienie jej części wschodniej za pomocą szerokiego łuku, dzięki czemu ta
część wnętrza przybierała charakter zbliżony do prezbiterium.
426