Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie — 31.1987

DOI Heft:
Część pierwsza
DOI Artikel:
Piwkowski, Włodzimierz: Et in Arcadia ego: program Arkadii nieborowskiej na przełomie XVIII/XIX wieku i dzisiaj
DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.19634#0125

DWork-Logo
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
20. Sz. В. Zug, Świątynia Diany w Arkadii, przekrój podłużny, ok. 1783, Gabinet Rycin BUW, inw. G.R. 223

kultowi przyjaciółki — Izabeli z Flemingów Czartoryskiej. Ściany wypełniały tu malowidła
Norblina, przedstawiające widoki Powązek, a na plafonie znajdowała się iluzjonistyczna kopuła
nieba z chmurami oświetlonymi promieniami zachodzącego słońca. Pośrodku, na podwyższeniu
znajdowało się mahoniowe łoże otoczone namiotem z japońskiego perkalu i zielonej gazy, obok
którego stało marmurowe popiersie Czartoryskiej jako westalki.

Pomieszczenie to miało od strony południowej dobudowany niewielki ryzalit z wnęką,
w której umieszczone było popiersie Pana, bożka pastwisk i lasów oraz opiekuna pasterzy.
Po przeciwległej, północnej stronie budowli mieścił się sześcioboczny gabinet, którego ściany
pokryte były polichromią, przedstawiającą naczynia antyczne, a sufit malowidłem wyobra-
żającym Amora i Psyche. Stało tu mahoniowe, ozdobione białym marmurem i brązami biurko
oraz organy i szklana harmonika, przechowywany był zbiór kamei i naczyń antycznych, a wśród
drobiazgów — złoty medalion zawierający złączone pukle włosów Heleny Radziwiłłowej i Izabeli
Czartoryskiej na znak dozgonnej przyjaźni. We wnęce znajdowało się naczynie do obmycia rąk
przed wejściem do głównej sali świątyni — Panteonu, którego strzegł bożek Milczenia z palcem
na ustach.

121
 
Annotationen