DOI Artikel:
Paczyńska, Karolina: Fragmenty czarek megaryjskich z polskich wykopalisk w Tanais, część II
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.51310#0125
Fragmenty czarek megaryjskich...
123
Analogie. Sercowate listki: COURBY 1922: 379, Fig. 76.7 (wyroby „delij-
skie”). Por. także Katalog: nr 3.
12. T 05 XXV 42p (fig. 12)
Fragment wylewu czarki megaryjskiej (średnica wylewu 13 cm). Poniżej wylewu
znajduje się pasowo ułożony wzór wici akantu, pod którym widoczne są końce liści
lotosu. Fragment wykonany jest z gliny barwy szarobeżowej z drobnoziarnistą
domieszką wapienia i miki, pokryty polewą barwy szaroczarnej.
Analogie. Wić akantu: COURBY 1922: 387, Fig. 80.8 (wyroby „delijskie”);
LAUMONIER 1977: PI. 34: 437 (warsztat Monogramisty); KOSSATZ 1990: 108, PI. 30:
M241a; Rosenthal-Heginbottom 1993: 381, PI. 5: 7-9 (produkcja jońska).
*
Należy stwierdzić, że powyżej omówiony materiał ceramiczny jest jednorodny,
zarówno jeśli chodzi o miejsce jego produkcji, jak i datowanie. Wyżej przywołane
analogie wskazują, że przedstawione w niniejszym artykule fragmenty czarek mega-
ryjskich pochodzą z warsztatów jońskich. Spostrzeżenie to zgodne jest z wynikiem
klasyfikacji typologiczno-chronologicznej przeprowadzonej dla fragmentów czarek
megaryjskich odnalezionych w czasie polskich wykopalisk w Tanais w latach 1999-
2001. Zdaniem A. Laumonier działalność warsztatów jońskich datować należy na
okres między 166 a 69 rokiem p.n.e. (LAUMONIER 1977: 7; por. także PACZYŃSKA
2005: 132). Na tej podstawie omówione w niniejszym artykule fragmenty czarek me-
garyjskich można datować na okres nie wcześniejszy niż II wiek p.n.e., przy czym dla
wyrobów pochodzących z warsztatu Menemachosa okres ten można uściślić na lata
około połowy II wieku p.n.e., natomiast dla wyrobów pochodzących z warsztatu Mo-
nogramisty - do trzeciej ćwierci tego stulecia (por. VNUKOV, Kovalenko 1998: 66).
Skróty użyte w artykule
BGUZEK J.
1990 Studies of Greek Pottery in the Black Sea Area, Prague.
COURBY F.
1922 Les vases grecs a reliefs, Paris.
KOSSATZ A.-U.
1990 Die Megarischen Becher [Fundę aus Milet, vol. 5, fasc. 1], Berlin.
Laumonier A.
1977 La ceramiąue hellenistiąue a reliefs. 1. Ateliers «ioniens» [Exploration
archeologique de Delos, fasc. 31], Paris.
Michałowski K.
1958 Mirmeki - wykopaliska odcinka polskiego w roku 1956 [Wykopaliska
polsko-radzieckie w Mirmeki, vol. 1], Warszawa.
Paczyńska K.
1999 Czarki megaryjskie z Tanais (praca magisterska, IA UW, Warszawa).
123
Analogie. Sercowate listki: COURBY 1922: 379, Fig. 76.7 (wyroby „delij-
skie”). Por. także Katalog: nr 3.
12. T 05 XXV 42p (fig. 12)
Fragment wylewu czarki megaryjskiej (średnica wylewu 13 cm). Poniżej wylewu
znajduje się pasowo ułożony wzór wici akantu, pod którym widoczne są końce liści
lotosu. Fragment wykonany jest z gliny barwy szarobeżowej z drobnoziarnistą
domieszką wapienia i miki, pokryty polewą barwy szaroczarnej.
Analogie. Wić akantu: COURBY 1922: 387, Fig. 80.8 (wyroby „delijskie”);
LAUMONIER 1977: PI. 34: 437 (warsztat Monogramisty); KOSSATZ 1990: 108, PI. 30:
M241a; Rosenthal-Heginbottom 1993: 381, PI. 5: 7-9 (produkcja jońska).
*
Należy stwierdzić, że powyżej omówiony materiał ceramiczny jest jednorodny,
zarówno jeśli chodzi o miejsce jego produkcji, jak i datowanie. Wyżej przywołane
analogie wskazują, że przedstawione w niniejszym artykule fragmenty czarek mega-
ryjskich pochodzą z warsztatów jońskich. Spostrzeżenie to zgodne jest z wynikiem
klasyfikacji typologiczno-chronologicznej przeprowadzonej dla fragmentów czarek
megaryjskich odnalezionych w czasie polskich wykopalisk w Tanais w latach 1999-
2001. Zdaniem A. Laumonier działalność warsztatów jońskich datować należy na
okres między 166 a 69 rokiem p.n.e. (LAUMONIER 1977: 7; por. także PACZYŃSKA
2005: 132). Na tej podstawie omówione w niniejszym artykule fragmenty czarek me-
garyjskich można datować na okres nie wcześniejszy niż II wiek p.n.e., przy czym dla
wyrobów pochodzących z warsztatu Menemachosa okres ten można uściślić na lata
około połowy II wieku p.n.e., natomiast dla wyrobów pochodzących z warsztatu Mo-
nogramisty - do trzeciej ćwierci tego stulecia (por. VNUKOV, Kovalenko 1998: 66).
Skróty użyte w artykule
BGUZEK J.
1990 Studies of Greek Pottery in the Black Sea Area, Prague.
COURBY F.
1922 Les vases grecs a reliefs, Paris.
KOSSATZ A.-U.
1990 Die Megarischen Becher [Fundę aus Milet, vol. 5, fasc. 1], Berlin.
Laumonier A.
1977 La ceramiąue hellenistiąue a reliefs. 1. Ateliers «ioniens» [Exploration
archeologique de Delos, fasc. 31], Paris.
Michałowski K.
1958 Mirmeki - wykopaliska odcinka polskiego w roku 1956 [Wykopaliska
polsko-radzieckie w Mirmeki, vol. 1], Warszawa.
Paczyńska K.
1999 Czarki megaryjskie z Tanais (praca magisterska, IA UW, Warszawa).